اسپلینت ساق پا در چه کسانی بیشتر است؟
شین اسپلینت که به آن سندرم استرس تیبیا میانی هم میگویند، یکی از رایجترین آسیبهایی است که دوندگان و افرادی که پیادهروی میکنند با آن مواجه میشوند. در حقیقت، مطالعات نشان داده بیشتر از ۲۰درصد دوندگان، شین اسپلینت را تجربه میکنند. تحقیقات گستردهتر هم نشان داده ۳۵درصد از سربازان نیروی دریایی هم درتمرینات پایهایشان، با این درد روبرو میشوند. وقتی درمورد بیومکانیکهای طرز راه رفتن و دویدن فکر میکنیم، میبینیم عجیب نیست که خیلی از ما با این مشکل مواجه میشویم. شما چه بدوید و چه راه بروید، با هر قدمی که میگذارید، با بیشتر از دو برابر نیروی وزنبدنخودتان به زمین میآیید. این فرایند فشار خیلی زیادی روی عضلات، استخوانها، مفاصل و تاندونها وارد میکند. مخصوصا استخوان ساق یا تیبیا، با هر ضربهای که به زمین میزنید خمیده یا کج میشود. فشار مکرری که به این استخوانها وارد میشود میتواند بعدا موجب دردی بهنام شین اسپلینت گردد. شین اسپلینت قدامی یا جلویی بیشتر در کسانی ایجاد میشود که یک فعالیت ورزشی جدید که دویدن جزئی از آن است بخصوص ایستادن و شروع به حرکت های ناگهانی در آن وجود دارد را شروع کرده اند. دویدن در سرازیری، دویدن روی پنجه پا و دویدن با کفش هایی که کف و پاشنه قابل انعطاف خوبی ندارند میتواند موجب شین اسپلینت قدامی شود.شین اسپلینت خلفی یا پشتی معمولا به علت عدم تعادل در عضلات ساق و کف پا است. سفت و غیر قابل انعطاف بودن عضلات پشت ساق و یا وجود کف پای صاف میتواند عامل بوجود آورنده این بیماری باشد. در کف پای صاف با هر بار گذاشتن کف پا بر زمین عضله تیبیالیس خلفی تحت کشش قرار میگیرد و این کشش موجب میشود فیبرهای این عضله در محل اتصال به استخوان درشت نی تحت کشش قرار گرفته و موجب بروز علائم این بیماری شود.
علت اسپلینت ساق پا چیست؟
علت عمده شین اسپلینت کشیدگی در محل اتصالات ساق به استخوان تیبیا یا درشت نی است. شین اسپلینت معمولا بدنبال کار کشیدن زیاد ار ساق بوجود میاید. حرکات مداوم و زیاد کف و مچ پا موجب آسیب رسیدن به فیبرهای عضلات تیبیالیس خلفی در محل اتصال به استخوان میشود. این حرکات مکرر و مداوم موجب اعمال کشش زیاد و بیش از حد بر روی محل اتصال عضله به استخوان شده و نتیجه آن پارگی های میکروسکوپی در آن ناحیه و در پریوست (پریوست پرده بافتی است که بر روی استخوان کشیده شده است) و بدنبال آن ایجاد التهاب است. این وضعیت کار زیاد کشیدن از ساق معمولا وقتی ایجاد میشود که طریقه انجام ورزش به نوعی تغییر میکند. افزایش سرعت دویدن، بیشتر کردن مسافت دویدن و یا دویدن بر روی زمین سفت یا شیب دار میتواند این تغییرات را ایجاد کند. این وضعیت در دونده ها، کسانی که زیاد میرقصند و کسانی که درگیر فعالیتهای بدنی شدید نظامی هستند بیشتر دیده میشود. کفش های نامناسب و یا آسیب دیده میتوانند موجب این بیماری شوند. در کسانی که صافی کف پا دارند شین اسپلینت بیشتر دیده میشود. کشیدگی محل اتصال عضلات ساق به استخوان تیبیا میتواند در جلو یا پشت آن باشد.
چطور درمان کنیم؟
برای درمان شین اسپلینت این هفته نکته را رعایت کنید:
۱– به بدنتان استراحت دهید. بهبود یافتن آسیبهای وارد آمده به زمان نیاز دارد.
۲– برای تسکین درد و تورم روی ساق پایتان کیسه یخ بگذارید. کمپرس سرد را برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه هر ۳ تا ۴ ساعت برای ۲ تا ۳ روز یا تا زمانی که درد برطرف شود، ادامه دهید.
۳– داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپیرین به کاهش درد و تورم کمک میکنند. این داروها میتوانند عوارض جانبی مانند احتمال بیشتر زخم و خونریزی گوارشی را ایجاد کنند. این داروها را باید به طور گاهگاهی مصرف کرد، مگر اینکه دکترتان دستور ادامه مصرف را بدهد.
۴– از ارتوتیکها استفاده کنید. در افرادی که کف پای صاف دارند استفاده از ارتوتیکها- به صورت آماده یا ساختهشده برای خود شخص- به حفظ قوس کف پایی کمک میکنند.
۵– تمرینهای در طیف حرکت عضو انجام دهید. در صورت تجویز دکترتان میتوانید تمرینات در طیف حرکت (rom) انجام دهید که هدفشان بهبود حرکت یک مفصل خاص است.
۶– از زانوبند نئوپرن (Neoprene sleeve) برای حمایت و گرم کردن ساق پایتان استفاده کنید.
۷– فیزیوتراپی به تقویت عضلات در ساق پا کمک میکند.
دقیقا نمیتوان گفت که چه هنگام این عارضه برطرف خواهد شد. زمان بهبودی به علت به وجود آورنده آن بستگی دارد. افراد با سرعتهای متفاوت بهبود پیدا میکند؛ ۳ تا ۶ ماه مدت نامعمول نیست. مهمترین نکتهای که باید در نظر داشته باشید این است که در بازگشت به ورزش شتاب نکنید. اگر پیش از بهبود یافتن کامل ورزش را دوباره شروع کنید، ممکن است باعث آسیبزدن دائمی به خودتان شوید. برای پیشگیری از این عارضه باید کفش ورزشی مناسب بپوشیدِ پیش از شروع ورزش خود را گرم کنید و حرکات کششی انجام دهید. به محض احساس درد جلوی ساق پا ورزشتان را متوقف کنید و بر روی سطوح سخت مانند سطوح سیمانی ندوید یا بازی نکنید.