تمام بیماری های مشترک بین انسان و خرگوش قسمت اول

عامل بیماری های مشترک بین انسان و خرگوش

عفونت های قابل انتقال بین انسان و حیوان عوامل بیماری زایی هستند که در جمعیت حیوانی وجود دارند اما می تواند به انسان منتقل شوند و در انسان باعث بروز بیماری شوند.  بیماری های زئونوز برخی از بیماری های قدیمی قابل انتقال بین انسان و حیوان از جمله هاری و طاعون و عفونت های نوپدید از جمله نشانگان ریوی هانتا ویروس (HPS) و نشانگان فوق حاد تنفسی (SARS) را شامل می شود .بررسی های اخیر نشان داده که عفونت های انسانی شناخته شده 61 درصد (868 از 1415عامل عفونی) عفونت های قابل انتقال بین انسان و حیوان را تشکیل می دهند و علاوه بر این 75 درصد (132 از 175 عامل) عفونت های انسانی به عنوان یک بیماری نوپدید قابل انتقال بین انسان و حیوان طبقه بندی شده اند.

اهمیت شناسایی روش درمان بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان

توزیع ، تنوع و شدت موارد بالینی بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان و ظرفیت استفاده از آنها به عنوان سلاح های بیولوژیک اهمیت توجه به عوامل بیماری زای زئونوز را در بهداشت عمومی با تقویت همکاری پزشک و دامپزشک نشان می دهد . بنابراین شناسایی میزبان و مخزن و روش های انتقال عفونت های زئونوز ، روش های کنترل ، پیشگیری و درمان این بیماری ها با  تدوین راهبردهای ملی و استقرار نظام مراقبت از بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان قدیمی ، نوپدید و بازپدید از جمله هاری ، شاربن ، سل ، تب مالت ، تب های خونریزی دهنده ویروسی ، انفلوآنزای پرندگان ، و …. ضروری بنظر می رسد .

تمام بیماری های مشترک بین انسان و خرگوش

۱ـ آسکاریاز (کرم روده):

علائم در حیوان بصورت مشکل تنفسی و سرفه و مشکل گوارشی و حتی ممکن است بدون علائم باشد. در انسان نیز بیشتر در کودکان دیده میشود و افراد بالغ کمتر مبتلا میشوند . علائم در کودکان بصورت پرخوری یا بی اشتهایی ، نفخ شکم ، درد شکم ، اسهال ، استفراغ ، دندان قروچه. راه انتقال : بلعیدن تخم انگل

2 ـ درماتوفیت ( عفونت قارچی پوست ):

در تمامی پستانداران مشاهده میشود . انواع مختلفی دارد که بعضی از آنها بین انسان و حیوان مشترک است و در انسان معمولاً پوست و ناخن یعنی بخشهایی از بدن که حاوی کراتین هستند را درگیر میکند . متاسفانه قبل از اینکه علائمی در جوندگان از خود بروز دهد در انسان بروز میکند . پیشگیری : تغذیه صحیح در جهت بالا بردن سیستم ایمنی بدن جانور . نظافت مداوم محل زندگی و استراحت خرگوش و کنترل محیط زندگی از نظر رطوبت و نور خورشید ( چون قارچها در محیط های مرطوب و تاریک بهتر رشد میکنند ) در صورت مشاهده آلودگی قارچی : استریل کردن محل زندگی از طریق گرداندن شعله مشعل در همه جای قفس جهت استریل کردن و سوزاندن موهای آلوده باقیمانده . سپس تمیز کردن دیواره قفس با فرمالین و ضد عفونی کردن کف قفس با محلول هیدروکسید سدیم یا محلول ۵% اسید پراستیک .

3 ـ پاستورلوز:

بیماری کشنده برای خرگوش . علائم بیماری در خرگوش شامل آبریزش بینی ، عطسه ، سختی تنفس ، پاهای جلویی خرگوش بدلیل تمیز کردن مداوم بینی مات میشود . عفونت گوش میانی و داخلی که علامت آن کج شدن سر حیوان به یک سمت است . انتقال به انسان از طریق خراش یا گاز گرفتگی که بصورت التهاب در اطراف محل خراش یا گاز گرفتگی بروز میکند .

 4 ـ طاعون:

بیشتر در جوندگان وحشی و انتقال آن از طریق کک آلوده .

 5 ـ هاری:

واکسن آن موجود است و اگر خرگوشتان بیرون از خانه زندگی میکند ویا او را بیرون میبرید و امکان دارد با حیوانات آلوده تماس پیدا کند حتماً واکسینه اش کنید .چون به شما نیز منتقل می شود

6 ـ سالمونلا:

منبع اصلی آن خزندگان از جمله لاک پشت میباشد و در خرگوش بندرت دیده میشود ولی در صورت ابتلای خرگوش به آن میتواند برایش کشنده باشد . علائم بیماری در خرگوش : ضعف و بی حالی ، تندتر شدن تنفس ، بالا رفتن دمای بدن ، کاهش اشتها به همراه اسهال . علائم این بیماری در انسان به میزان آلودگی بستگی دارد و میتواند شامل علائم زیر باشد : اسهال ، درد شکمی ، تب خفیف و ندرتاً سپتی سمی .

این مطلب ادامه دارد