به گزارش بهداشت نیوز به نقل از globalhealingcenterسلنیوم در بسیاری از میوه ها و سبزیجات و همچنین محصولات حیوانی یافت می شود. ضعف عضلانی یا دردهای عضلانی، بی رنگی موها یا پوست و سفید شدن ناخن‌ها از علائم کمبود سلنیوم محسوب می شوند.
کمبود سلنیوم می تواند باعث بروز پرکاری تیروئید و همچنین ضعف سیستم ایمنی بدن شود. به عقیده محققان، کمبود این ماده معدنی به طور مستقیم نمی تواند باعث بروز بیماری شود اما با این حال باعث می گردد بدن زودتر در دام بیماری هایی بیفتد که بر اثر مشکلات تغذیه ای و عفونی به وجود می آید. اختلالات و مشکلات جدی مربوط به روده ها باعث می گردد بدن در جذب این ماده معدنی دچار مشکل شود. بیماری های قلبی و ناباروری نیز با سطوح پایین سلنیوم در ارتباط است.
با این حال ۷ مزیت بهداشتی این ماده معدنی از این قرارند:
سلنیوم و سم زدایی: فلزات در میان سمی ترین آلاینده ها هستند و خبر خوب این است که یکی از راه های موثر برای دفع جیوه از بدن استفاده از مکمل های سلنیوم است.
پشتیبانی از قلب و عروق: برخی مطالعات جمعیتی، ارتباطی را بین دریافت پایین آنتی اکسیدان و بروز بیشتر بیماریهای قلبی را نشان داده اند. به علاوه شواهد علمی نشان می دهند که مضرات ناشی از رادیکالهای آزاد که به آنها اشاره شد، می تواند سبب پیشرفت بیماریهای قلبی گردد. سلنیوم یکی از اعضای گروه مواد آنتی اکسیدان است که کمک به جلوگیری از اکسیداسیون کلسترول LDL نموده و بدین ترتیب سبب پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی می گردد.
بهداشت باروری: سلنیوم برای ارتقای بهداشت باروری در هر دو جنس زن و مرد ضروری است و کمبود آن می تواند منجر به ناباروری شود. مطالعات نشان داده اند که کاهش سطح سلنیوم می تواند بر رشد جنین نیز تاثیرات منفی بگذارد. به ارتباط بین کاهش سلنیوم و سقط جنین نیز اشاره شده است.
سلنیوم یک آنتی اکسیدان قوی است: سلنیوم به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی منجر به کاهش آسیب سلولی با خنثی کردن اثرات منفی رادیکال هایآزاد و استرس اکسیداتیو می شود. سلنیوم در ترکیب با پروتئین های دیگر در بدن ایجاد سلنوپروتئین می کند. این پروتئین ها به عنوان آنتی اکسیدان ها برای حمایت از سلامت سلول ها عمل می کنند.
پشتیبانی از پروتئین: غده تیروئید در بدن مسئول تولید هورمون تیروئید برای تنظیم رشد و فرایندهای متابولیک در بدن استدر مقایسه با بافت های دیگر بدن انسان، تیروئید شامل بیشترین میزان سلنیوم است. مانند ید، سلنیوم نقش مهمی در سنتز هورمون تیروئید ایفا می کند. بسیاری از مطالعات به کمبود سلنیوم و بیماری تیروئید اشاره کرده اند. مطالعات دیگر حاکی از آنند که مصرف سلنیوم در دوران بارداری با کاهش خطر ابتلا به کم کاری تیروئید و التهاب در ارتباط است. نتایج مطالعات دیگر نشان می دهد مصرف مکمل های سلنیوم اثرات منفی تیروئیدیت هاشیموتو را خنثی می کند.
خواص ضد پیری سلنیوم: رادیکال های آزاد باعث انحطاط سلولی و ابتلا به پیری زودرس می شوند. سلنیوم به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی منجر به خنثی کردن اثرات منفی رادیکال های آزاد می شود. سطح سلنیوم با افزایش سن کاهش می یابد و این روند به ابتلا به زوال شناختی کمک می کند.
سلنیوم و سرطان: برخی مطالعات نشان می دهند که مرگ و میر ناشی از سرطان از جمله سرطان ریه، روده بزرگ و سرطان پروستات در میان افرادی که سطوح خونی یا دریافت سلنیوم بیشتری دارند، کمتر است. همچنین بروز سرطان پوست در نواحی که سطوح سلنیوم خاک کمتر است به طور قابل توجهی بیشتر است.
منابع سلنیوم: غذاهای گیاهی در اغلب کشورهای دنیا، تامین کننده اصلی سلنیوم هستند. مقدار سلنیوم در خاک که بر حسب محل متفاوت است. مردمی که در نواحی دارای خاک غنی از سلنیوم زندگی می کنند، عموما دریافت بالاتری از این ماده مغذی را دارا هستند. خاک برخی از نواحی کشورهای چین و روسیه دارای مقادیر خیلی اندکی از سلنیوم بوده و اغلب کمبود سلنیوم غذایی در این نواحی گزارش می شود. سلنیوم در برخی گوشتها و غذاهای دریایی نیز یافت می شود. حیوانات تحت تغذیه با غلات یا گیاهانی که در خاک غنی از سلنیوم رشد یافته اند، دارای سطوح بالاتری از سلنیوم در ماهیچه هستند. گوشت و نان، منابع غذایی رایج سلنیوم هستند. برخی مغزها خصوصا گردو، و علاوه بر آن، ماهی تن منابع خیلی خوبی از این ماده معدنی محسوب می شوند.
میزان نیاز به سلنیوم در بزرگسالان مرد و زن بالای ۱۹ سال ۵۵ میکروگرم است.
منبع: آوای سلامت