IBS بر کیفیت زندگی میلیون ها آمریکایی موثر است. خوشبختانه متخصصان تغذیه از فرصت ویژه ی کمک به افرادی که علائم ناتوان کننده ی مرتبط با این اختلال را دارند، جهت کنترل آن علائم برخوردار هستند و به درمان آن ها کمک می کنند.

درد شکم، نفخ، ناراحتی، یبوست و اسهال. به دنیای سندرم روده ی تحریک پذیر ((IBS  خوش آمدید. یک اختلال که تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی و بهره وری میلیون ها نفر از افراد می گذارد. احتمالا شماIBS  را شانسی رد کرده اید زیرا این بیماری از اختلالات شایع گوارشی ایالات متحده آمریکاست و حدود 7 تا 10 درصد از مردم آمریکا را تحت تاثیر قرار می دهد.IBS  در زنان، گروه های اجتماعی پایین تر و بیمارانی که کمتر از 50 سال سن دارند، شایع تر است.

جمعیت بیمارانی که از IBS رنج می برند بسیار زیاد است، با این گروه وسیع مراجعه به پزشکان بیشتر می شود.  آزمایشات تشخیصی زیادی بر روی آنان انجام می شود، داروهای بیشتری برای آنان تجویز می شود، روزهای کاری بسیاری را از دست می دهند، از بهره وری کاری کمتری برخوردارند، اغلب در بیمارستان بستری می شوند و بطور کلی نسبت به افرادی که بهIBS  مبتلا نیستند،  هزینه هایی بیشتری متحمل می شوند.

بنیاد ملی اختلالات عملکردی گوارش اخیرا یک بررسی عمومی در خصوص بیماران مبتلا به IBS  جهت تعیین شیوع و انواع مختلف علائمی که تجربه کرده اند انجام داده است؛ آن ها دریافته اند که بیماران اغلب قبل از دریافت تشخیص دقیق سال ها با این وضعیت زندگی می کنند. آنها همچنین گزارش کردند که تقریبا 300 نوع مختلف از داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه را در تلاش برای یافتن درمان استفاده کرده اند.

قریب به 45 درصد از شرکت کنندگان در این مطالعه علائم شدید و 40 درصد دیگر درد خیف را گزارش کردند. بیماران علائم سندرم روده ی تحریک پذیر را اینگونه توصیف کردند که: زندگی روزانه آنان را بشدت تحت تاثیر قرار می دهد؛ 71 درصد گزارش کردند که دو یا چند بار در هفته سندرم روده ی تحریک پذیر آنان عود می کند و تقریبا نیمی از روز آنان صرف دست و پنجه نرم کردن با این بیماری می شود.

برای کمک بهتر به بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر جهت یافتن درمان و لذت بردن از یک رژیم سالم متعادل، متخصصان تغذیه باید به درک بهتر از بیماری سندرم روده ی تحریک پذیر برسند، راهنمایی های درمانی فعلی به نقشی که رژیم درمانی می تواند در کنترل شرایط ایفا کند می پردازند.

درک بهتر IBS

درک بیماری سندروم روده تحریک پذیر (IBS) در سال های اخیر به شدت تغییر کرده است، اگر چه برخی افراد ممکن است استدلال کنند که به اندازه ی کافی تغییر نکرده است. در گذشته،IBS  برای بیماران مبتلا به علائم گوارشی غیر قابل توصیف بود.

بدون وجود علائم برای تایید سندروم روده تحریک پذیر ، تشخیص قطعی این اختلال کار دشواری است. اما تلاش های قابل ملاحظه ای جهت تشخیص بهتر سندروم روده تحریک پذیر و نشانه گذاری علائم گوارشی خاص صورت گرفته است.

سندروم روده تحریک پذیر در زمره ی اختلالات عملکرد گوارشی دسته بندی شده است که شامل:

نفخ، یبوست، اسهال واختلال عملکرد غیر قابل توصیف روده است.

سندروم روده تحریک پذیر ناراحتی شکمی مرتبط با تغییر عملکرد روده بدون وجود اختلالات ساختاری یا بیوشیمی است.  تشخیص سندروم روده تحریک پذیر حداقل طی سه ماه حاصل می شود ( با شروع حداقل شش ماه پیش از آن ) درد یا ناراحتی مکرر شکمی ناشی از دو یا چند شرط زیر از جمله :

بهبود با دفع و شروع تغییر دفع مدفوع است.

عوامل موثر بر بروز بیماری سندروم روده تحریک پذیر شامل استعداد ژنتیکی، محیط، حساسیت، عفونت و التهاب، رشد بیش از حد باکتری، هورمون ها و اختلالات عصبی است.  شرایطی که اغلب با سندروم روده تحریک پذیر مرتبط هستند نیز شامل اضطراب، وحشت و اختلالات خلقی است. متخصصان گوارش تشویق می شوند سایر بیماری هایی که علائم مشابه از جمله انسداد روده، بدخیمی و بیماری التهابی روده را ایجاد می کنند، حذف نمایند.

مدیریت یک اختلال غیر عادی

از لحاظ تاریخی مدیریت سندروم روده تحریک پذیر فقط یک مسئله گیج کننده بوده است. درمان متمرکز بر عملکرد، کاهش علائم با تکیه بر ترکیبی از داروها، عوامل مخرب، درمان های روانشناسی و مداخلات تغذیه ای است. با این حال، عدم توافق و شواهد جامع در حمایت از برخی درمان های سندروم روده تحریک پذیر وجود دارند.

براساس یافته های علمی اخیر در کالج گوارش آمریکایی ، مجموعه مقالات جدیدی برای مدیریت سندروم روده تحریک پذیر در شماره ژانویه ی مجله آمریکایی گاسترواندرولوژی چاپ شده است. این راهنماها نشان می دهند که فیبر، پروبیوتیک ها،آنتی بیوتیک غیر قابل جذب که روده را هدف قرار می دهد، تری سیلکوس و سرتونین منتخب ضد افسردگی، فعال کننده کانال کلرید انتخابی C-2 و یک آنتاگونیست 5HT3 امکان دارد برای برخی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر مفید باشد.

دوز درمانی تغذیه

کاهش علائم سندروم روده تحریک پذیر از طریق رژیم غذایی چالش های خودش را دارا است که برای شروع، در خصوص اثر بخشی رژیم درمانی کافی نیست. در دستورالعمل های مدیریت سندروم روده تحریک پذیر کالج گوارش آمریکایی گزارش شد، اگرچه بیماران اغلب معتقدند که غذاهای خاص علائم گوارش را تشدید می کنند، شواهد نشان می دهند آزمایش های حساسیت غذایی یا رژیم های خاص در سندروم روده تحریک پذیر موثر هستند و استفاده ی معمول از آنها خارج از یک آزمایش بالینی توصیه نمی شود.  

با تاریخ رژیم غذایی شروع کنید

متخصصان تغذیه سندروم روده تحریک پذیر تاکید می کنند که یک محل شروع خوب، رژیم غذایی دقیق و تاریخ علائم جهت ارزیابی قطعیت و پاسخ های فردی مورد نظر است. راهنمای مراقبت تغذیه ی انجمن تغذیه آمریکا نشان می دهد که بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر، ارزیابی کامل تغذیه ای که شامل تاریخچه ی مواد غذایی، آنتروپومتریک، پارامتر های بیوشیمیایی و بالینی را دریافت می کنند. متخصصان تغذیه باید موضوعاتی مانند مشکلات بلع، حالت تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال، سوزش سر دل، حساسیت غذایی و عدم تحمل غذا، شیوه های مصرف غذاهای سنتی و درمان های جایگزین را ارزیابی نمایند.  

واکنش های استرس

متخصصان تغذیه می توانند از این نکته بهره مند شوند که  سندروم روده تحریک پذیر یک اختلال چند فاکتوره است که ارتباط قوی با استرس و حساسیت دارد.

افزایش فیبر به روش صحیح

فیبر یکی از موضوعات بحث برانگیز برای افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر است. دستورالعمل مراقبت تغذیه ی انجمن آمریکایی تغذیه توصیه می نماید که بیماران مبتلا به سندرم سندروم روده تحریک پذیر به آرامی مصرف فیبر خود را از 25 به 35 گرم در روز رسانده و مصرف مایعات خود را براین اساس افزایش دهند. ولیکن کارشناسان معتقدند که فیبر درمانی احتمالا با واکنش های فردی همراه است که نباید کم ارزش قلمداد شود.

پروبیوتیک ها: علاج سندروم روده تحریک پذیر؟

تحقیقات شروع به  حمایت از نقش اساسی پروبیوتیک ها در بیماری سندروم روده تحریک پذیر کرده است. با قابلیت تغییر پذیری وابسته به تغییر شکل انواع پروبیوتیک، قابلیت استقرار و استعمار در دستگاه گوارش و تعداد کلون های تشکیل دهنده واحد های فردی است.  بسیاری از تحقیقات امنیت و اثر پروبیوتیک ها در بهبود علائم و عادی سازی تکرار حرکت روده برای بیماران مبتلا به یبوست یا اسهال مرتبط با سندروم روده تحریک پذیر در نشست علمی سالانه ی ACG درماه اکتبر ارائه شدند.

براساس مقاله ای در سال 2008 در خصوص پریبیوتیک ها و پروبیوتیک ها موثر در رژیم غذایی در مجله انجمن تغذیه آمریکا منتشر شد، بیفیدوباکتریوم اینفنتیس 35264 بطور خاصی در مطالعات منتشر شده اثر بخشی آنرا در درمان سندروم روده تحریک پذیر نشان داده است. بسیاری از متخصصان تغذیه ی سندروم روده تحریک پذیر معتقدند که پریبیوتیک ها و پروبیوتیک ها برای بیماران مفید هستند اما تاکید می کنند که نباید از آنان به عنوان اولین خط دفاعی استفاده کرد. بجای آن پی بردن به ریشه ی حساسیت های غذایی که ممکن است برانگیزاننده ی علائم باشد حائز اهمیت است.

هدف معمول غذا خوردن

شاید دشوارترین مسئله ای که متخصصان تغذیه با آن روبرو هستند این است که بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر جهت یافتن روش سالم و متعادل در خوردن کمک می نماید. پس از سال ها خود نابودی، ناامیدی و نشانه های ناتوان کننده، صحبت کردن در مورد انجام این کار و همچنین انجام دادن آن احتمالا راحت تر می شود. با اضافه نمودن تدریجی غذاها به رژیم، بیمار می تواند به الگوی غذایی سالم و بدون استرس نزدیک شود.

هیچ مورد خسته کننده ای وجود ندارد

درپایان متخصصان تغذیه ی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر حس می کنند از کارشان نیرو گرفته اند. با مسائل بسیاری که آموخته اند و تعاملات بسیاری که با بیماران داشته اند، زمان پشیمانی نیست.  یکی از متخصصان تغذیه براین باور است که رشته ی مراقبت های تغذیه ای این مزیت های مثبت را در یک بازه ی زمانی کوتاه (10 روزه) برای بیمار ایجاد کرده و احساس خوبی را برای متخصص تغذیه و بیمار برجای نهاده است.

این متخصص اشاره می کند که در کنفرانس و نمایشگاه انجمن تغذیه ی آمریکا می توانید انتظار جلساتی در خصوص آزمایش رژیم غذایی سندروم روده تحریک پذیر و کنترل آن با مهارت آشپزی را داشته باشید.  نویسنده ی این مقاله، شارون پالمر، سردبیر مشارکت کننده در متخصص تغذیه ی امروز و همچنین نویسنده غذا و تغذیه در جنوب کالیفرنیا است.

برگردان: عرب زاده

۱۰ غذای عالی برای سندرم روده تحریک‌پذیر – قسمت اول