یک مطالعه در مورد حیوانات که در مجله Cell منتشر شده، نشان داد که سلنیوم باعث جلوگیری از مرگ سلول های عصبی می شود و نقش مرکزی این عنصر را در کاهش مرگ سلولی نشان می دهد.
یک گروه از محققان موسسه توسعه ژنتیک (IDG) در Helmholtz Zentrum در مونیخ آلمان بررسی همبستگی بین آنزیم حاوی سلنیوم GPX4 و نوع جدیدی از مرگ سلولی به نام فروپتوسیس را به عنوان بخشی از مطالعه، مورد بررسی قرار داد.
تیم تحقیقاتی مشاهده کرد که جایگزینی محتوای سلنیوم در GPX4 با گوگرد، طول عمر حیوانات مدل را بهبود نمی بخشد. به گفته دانشمندان، موش های مدل با آنزیم GPX4 مبتنی بر گوگرد، از سه هفته بیشتر زنده نماندند. محققان توضیح دادند که عمر کوتاه تر حیوانات تا حدودی به عوارض عصبی مربوط می شود.
کارشناسان همچنین مشاهده کردند که یک زیر مجموعه متمایز از نورون های مغزی، در زمانی که GPX4 حاوی سلنیوم وجود نداشت، در طی دوران رشد پس از تولد از بین رفت. محقق دکتر خوزه پدرو فریدمن آنجلی در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: “مطالعه ما برای اولین بار نشان می دهد که سلنیوم یک عامل ضروری برای توسعه نوع خاصی از نورونهای داخلی یا اینترنورونها پس از تولد است؛ GPX4 حاوی سلنیوم از این نورون های تخصصی در برابر استرس اکسیداتیو و مرگ سلولی فروپتوتیک محافظت می کند.”
1– مطالعات: سلنیوم همچنین باعث کاهش افسردگی، و کاهش از دست دادن مغز می شود.
مطالعات قبلی نیز نشان داده است که سلنیوم به بهبود سلامت مغز کمک می کند و به طور موثر شرایط مرتبط با عدم سلامت مغزی را دفع می کند.
به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2014 در مجله تغذیه نشان داد که سطوح مناسب سلنیوم ممکن است باعث جلوگیری از بروز نشانه های افسردگی و خلق منفی شود.
این مطالعه توسط محققان دانشگاه اوتاگو در نیوزیلند انجام شد. تیم تحقیقاتی، اطلاعات 978 بزرگسال جوان در سنین بین 17 تا 25 سالگی را به عنوان بخشی از مطالعه جمع آوری کرد. به داوطلبان دستور داده شد، پرسشنامه ای را درباره افسردگی پر کنند، و محققان به مدت دو هفته خلق و خوی روزانه آنها را تحت نظر داشتند.
سطوح سلنیوم شرکت کنندگان از طریق یک سری آزمایش خون تعیین شد. کارشناسان بهداشتی دریافتند که داوطلبانی که سطوح سلنیوم بسیار پایین دارند، در معرض خطر افزایش علائم افسردگی و خلق و خوی کم قرار می گیرند. با این حال، تیم تحقیقاتی اشاره کرد که مصرف مناسب سلنیوم ممکن است خطر افسردگی را کاهش دهد.
دکتر تاملین کانر، رئیس پژوهشکده مطالعه به مرکز پزشکی اکسپرس آنلاین گفت:
“قوی ترین یافته ما این بود که جوانان بالغ با کمترین غلظت سلنیوم، دارای بیشترین علائم افسردگی گزارش شده بودند. اگرچه ما مکانیسم های فیزیولوژیکی را آزمایش نمی کردیم، اما تحقیقات دیگر نشان می دهد که آسیب اکسیداتیو به مغز و سیستم عصبی باعث گسترش افسردگی می شود. به منظور عمل محافظت آنتی اکسیدان بهینه از بافتهای بدن در برابر آسیب اکسیداتیو، از طریق گلوتاتیون پراکسید که یک آنزیم کلیدی در آنتی اکسیدان است، مصرف سلنیوم مناسب توصیه شده است.”
مطالعه دیگری که در مجله آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شد نشان داد که مصرف سلنیوم احتمال بروز آسیب مغزی در رابطه با پیری را کاهش می دهد. کارشناسان بهداشتی به عنوان بخشی از تحقیقات انجام شده، یک بررسی مقطعی از عملکرد شناختی در سالمندان روستایی چینی را انجام دادند.
دانشمندان نمونه های ناخن داوطلبان را به منظور تعیین سطوح سلنیوم آنها مورد بررسی قرار داده اند.
تیم تحقیقاتی تفاوت زیادی در امتیازات شناختی بین شرکت کنندگان با کمترین سطح سلنیوم و کسانی که دارای بالاترین سطح سلنیوم بودند، مشاهده کردند.
طبق گفته دانشمندان، اختلاف نمره، معادل با اختلاف سن 10 ساله بین گروه ها بود. با توجه به این که مغز واکنش متفاوتی نسبت به این ترکیب درمقایسه با بقیه قسمت های بدن ازخود نشان می دهد، نتایج به دست آمده، به اهمیت مصرف طولانی مدت سلنیوم اشاره می کند. کارشناسان همچنین بر اهمیت مصرف طولانی مدت سلنیوم تاکید کردند، زیرا مناطقی از مغز که دیرتر رشد می کنند جزو اهداف اولیه بیماری آلزایمر هستند.
محققان دراین باره نوشتند: “در جمعیت مورد مطالعه ما، سلنیوم، یک ارتباط واکنشی و سازنده متناسب با دوز مصرفی، و نیز عملکرد شناختی داشت، به طوری که سطح سلنیوم بالاتربا شناخت بهتر مرتبط بود.
اقدامات جدید یادگیری مانند نظرسنجی تست یادگیری واژه CERAD و تست یادآوری داستان بازگو شدهIU نیز به وضوح با مقدار سطح سلنیوم در ارتباط بود.
برگردان: سیما آزاد فلاح