قرص متفورمین برای چیست؟
حتما در زندگی خود افرادی را میبینید که از قرص متفورمین استفاده میکنند. این قرص برای افراد دیابتی مصرف میشود. برای کسانی که دیابت نوع دوم قرص متفورمین مصرف میشود. قرص متفورمین باعث جلوگیری پخش قند از کبد میشود.َ
قرص متفورمین چیست؟
متفورمین (Metformin) به عنوان کاهنده قند خون در درمان دیابت نوع دو (دیابت غیروابسته به انسولین) به کار میرود. این دارو در اختلال متابولیسم کربوهیدرات و درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز تجویز میشود. متفورمین مقاومت به انسولین را در بیماران دیابتی کم میکند. درواقع متفورمین نمیگذارد قند از کبد وارد جریان خون شود و هنگامی که قبل از صرف غذا، این دارو مصرف شود به مقدار قابل توجهی از افزایش قند خون جلوگیری میکند.
متفورمین به صورت قرصهای ۵۰۰ میلیگرم و ۱۰۰۰ میلیگرم تولید و به بازار عرضه میشود. این قرص با نامهای تجاری گلوکوفاژ،گلوکوفاژایکس آر، ریومت، فورتامت و گلومتزا به فروش میرسد.
اگرچه درمان دارویی مثل قرص و در موارد حاد انسولین برای بیماران دیابتی برای کنترل سطح قند خون وجود دارد اما با برخی ار روشهای خانگی هم میتوان میزان قند خون را کاهش داد. در لینک زیر با این درمانهای خانگی آشنا شوید.
متفورمین مقاومت به انسولین را در بیماران دیابتی کم میکند:
مطالعات زیادی در گذشته نشان می داد که مصرف کوتاه مدت متفورمین باعث کاهش وزن افراد چاق می شود.
متفورمین نمی گذارد قند از کبد وارد جریان خون شود. هنگامی که قبل از صرف غذا، این دارو مصرف شود به مقدار قابل توجهی از افزایش قند خون جلوگیری می کند.
افزایش قند خون بعد از خوردن غذا باعث می شود که پانکراس (لوزالمعده) مقدار زیادی انسولین ترشح کند، زیرا هورمون انسولین، قند خون را کاهش می دهد. انسولین مترشحه با تاثیر بر روی مغز باعث ایجاد حس گرسنگی در شما می شود. در نتیجه بیشتر غذا می خورید و کبد چربی بیشتری می سازد و باعث تجمع مقدار زیادی چربی در ناحیه ی شکم می شود.
این بررسی نشان می دهد استفاده از داروی متفورمین به همراه مصرف کم غذاهای شیرین و چرب، وزن افراد جوان چاق را برای مدت ها کاهش می دهد.
همچنین این دارو مقدار قند و کلسترول خون را کاهش می دهد، مقاومت به انسولین را در بیماران دیابتی کم می کند و باعث کاهش جوش (آکنه) در جوانان چاق می شود.
مقدار و نحوه مصرف قرص متفورمین
مقدار مصرف دارو را پزشک تعیین میکند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر میباشد:
بزرگسالان: در صورت مصرف متفورمین به تنهایی در ابتدا ۵۰۰ میلیگرم معادل یک قرص دوبار در روز همراه صبحانه و ناهار سپس در صورتیکه نیاز باشد پزشک در طول هفته دوز دارو را افزایش میدهد و به مقدار ۵۰۰ یا ۸۵۰ میلیگرم دو یا سه بار در روز همراه غذا میرساند.
کودکان: برای کودکان بالای 10 سال مقدار ۵۰۰ میلیگرم دو بار در روز همراه صبحانه و عصرانه و در صورت نیاز پزشک دوز دارو را افزایش میدهد و برای کودکان زیر 10 سال مقدار داروی مورد نیاز توسط پزشک تعیین میشود.
توجه: متفورمین همراه با انسولین ابتدا ۵۰۰ میلیگرم و به صورت یک بار در روز مصرف میشود. سپس پزشک در صورت نیاز دوز دارو را افزایش میدهد.
توجه: در صورتیکه مصرف یک دوز دارو را فراموش نمودید به محض یادآوری آن را مصرف کنید. در صورتیکه زمان مصرف دوز بعدی رسیده باشد از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید.
نکاتی که در ارتباط با مصرف متفورمین باید بدانید
از نوشیدن الکل و فرآوردههای حاوی الکل خودداری کنید.
دارو در مواردی مانند بیماریهای کبدی و کلیوی، بیماریهای قلبی، استعداد ابتلا به اسیدوز لاکتیک، عفونت شدید، سوختگی شدید، جراحی، تروما، دهیدراتاسیون، اغمای دیابتی و کتواسیدوز نباید مصرف شود.
مصرف این دارو در کودکان کمتر از 10 سال توصیه نمیشود مگر با تجویز پزشک متخصص.
در صورت عمل جراحی و یا تستهای تشخیصی با اشعه ایکس پزشک را از مصرف دارو با خبر کنید.
مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمیشود مگر به تشخیص پزشک متخصص.
از خوردن شکلات به علت اینکه چربی موجود در شکلات مانع از آزادشدن سریع قند موجود در آن میشود پرهیز کنید.
در صورت بروز علائم کاهش قند خون (گرسنگی، عرق سرد، طپش قلب و…) حتما مواد قندی میل نمایید و به پزشک مراجعه نمایید.
در مواقعی که یک ساعت و یا بیشتر غذا نخوردید یک غذای مختصر مانند تکهای گوشت یا ساندویچ و یا شیرینی بخورید.
در صورت بروز علائم افزایش قند خون (تکرر ادرار، خشکی دهان، تاری دید و…) حتما به پزشک مراجعه نمایید.
در صورت افزایش قندخون برای اطمینان از اینکه قند خون تنظیم شده باید مرتب با پزشک چک کرد و بدون نظر پزشک دوز دارو را تغییر نداد.
این دارو از طریق کلیه دفع میشود و باید در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه و بیماران سالخورده با احتیاط تجویز شود.
هیچ وقت به طور خودسرانه مصرف این دارو را مصرف نکنید.
در صورت بروز علائم اسیدوز لاکتیک (اسهال، درد و کرامپ های عضلانی، تنفس کوتاه و سریع، خستگی، ضعف و خواب آلودگی) و یا استفراغ سریعا به پزشک مراجعه شود.