داروهایی وجود دارد که اگر قبل و یا در حین پرواز استفاده شود می تواند سلامت فرد را مورد خطر قرار دهد. باید در مورد داروهایی که مصرف می کنید حتما با پزشک معالجتان صحبت کنید و با اطلاعات کافی از آن استفاده کنید. در اینجا برخی از داروها برایتان شرح داده شده است.
داروهایی که مصرف آن‌ها هنگام پرواز مضراتی برای سلامتی دارد
آنتی هیستامین‌ها
بسیار دیده شده است که بسیاری از افراد برای اینکه در طول سفر به راحتی بخوابند و طولانی مدت بودن سفر خود را احساس نکنند از آنتی هیستامین استفاده می کنند که خواب آور می باشد و می توانند به راحتی بخوابند و چه بسا دیده شده که برخی از پدر مادرها به کودکان خود در حین مسافرت آنتی هیستامین می دهند تا بخوابند. هرچند، این کار پیشنهاد نمی‌شود زیرا گاهی اوقات نتیجه عکس دارد و کودک را بیش فعال می‌کند. همچنین ممکن است تاثیر نامطلوب روی تنفس داشته باشد.
داروهای ضد اضطراب
برخی از افراد از سفرهای هوایی نفرت دارند. تصور پرواز کردن در ارتفاع بالا آنان را مضطرب می‌سازد. گاهی اوقات شرایط به گونه‌ای می‌شود که مصرف داروهای ضد اضطراب به این افراد توصیه می‌شود.
با این حال برخی کارشناسان معتقدند که داروهای ضد اضطراب مانع از آن می‌شود فرد به پرواز کردن با هواپیما عادت کند. همچنین نسبت به حرکات و صداهای داخل هواپیما و تکان‌های آن حساس‌تر می‌شود و حافظه فرد تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
داروهای هورمونی
سفر هوایی می‌تواند ناخوشایند باشد چراکه باعث می‌شود فرد دچار گرفتگی شده و همچنین سطح اکسیژن از میزان طبیعی پایین‌تر است و در عین حال به دلیل کمبود رطوبت در هوا، بدن به سرعت دچار از دست رفتن آب می‌شود. همچنین در حین پرواز احتمال اینکه فرد دچار ترومبوز سیاهرگی عمقی شود، افزایش پیدا می‌کند. این عارضه اغلب در پاها اتفاق می‌افتد و در موارد جدی خون لخته شده به سمت قلب، ریه‌ها یا مغز حرکت می‌کند.
احتمال لختگی خون در حین پرواز بسیار پایین است اما باید توجه داشت برخی از داروها این خطر را بیشتر می‌کنند به همین دلیل بهتر است در صورت امکان از مصرف آن‌ها خودداری کرد.
برخی از قرص‌های ضد بارداری در زنان تا حدودی خطر لختگی خون را افزایش می‌دهد. همچنین استروژن و دیگر درمان‌های هورمونی نازایی هم می‌توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند.
یزش مو در مردان بیماری نیست؛ بلکه یک روند فیزیولوژیک به‌دلیل تغییرات هورمونی بدن می‌باشد. امروزه درمان‌های دارویی و روش‌های جراحی متعددی برای پیشگیری و درمان ریزش مو وجود دارد. از میان داروهای موجود دو داروی مینوکسیدیل (موضعی) و فیناستراید (خوراکی) بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند و این داروها به‌ویژه داروهای موضعی بدون نسخه پزشک قابل تهیه می‌باشند. با توجه به شرایط خاص پرواز و امکان دسترسی آسان به این داروها آگاهی از امکان استفاده از این داروها حین انجام وظایف پروازی ضروری به‌نظر می‌رسد. پس از توضیح مختصر در مورد ریزش موی مردانه و ریزش مو با الگوی زنانه به معرفی دو داروی فوق پرداخته و امکان مصرف این داروها در گروه پروازی حین انجام وظایف پروازی را بررسی می‌کنیم.
در بخش نظامی: نیروی هوایی کانادا اجازه استفاده از هیچ یک از دو داروی فوق را در خلبانان حین انجام وظایف پروازی نداده است. در سایر کارکنان پروازی غیرخلبان پس از 7 روز مصرف در زمین (گراندی) در صورت عدم وجود هرگونه عارضه جانبی اجازه مصرف حین انجام وظایف پروازی (با نظر پزشک هوایی) داده شده است.
در بخش غیرنظامی: FAA اجازه مصرف داروهای موضعی مانند مینوکسیدیل را در کارکنان پروازی حین انجام وظایف پروازی داده است. در مورد داروهای خوراکی مانند فیناستراید و پروکائین در صورت عدم وجود هرگونه عارضه جانبی پس از حداقل 2 روز مصرف اجازه مصرف حین انجام وظایف پروازی داده شده است. لازم به ذکر است که در نهایت تصمیم‌گیری در مورد تجویز و مصرف این داروها مانند سایر داروها به عهده پزشک هوایی یگان می‌باشد.
داروهای خواب‌آور
برخی از افراد برای خوابیدن در حین پرواز مشکل دارند. بنابراین، مصرف داروهای خواب‌آور به خصوص در سفرهای طولانی محتمل‌ترین گزینه است. هر چند، متاسفانه این داروها خطر ترومبوز سیاهرگی عمقی را افزایش می‌دهد.
همچنین افراد سیگاری، مبتلا به اضافه وزن، زنان باردار یا افرادی که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستند.