چرا زیاد می خوابم؟

مقدار خواب طبیعی چقدر است؟

در افراد میانسال متوسط زمان خوابیدن حدود 7 ساعت خواب شبانه است. به طور کلی، نوزادان تازه متولد شده تا 2 ماهه بین 12 تا 18 ساعت از روز، نوزادان 2 تا 11 ماه بین 14 تا 15 ساعت، نوپاهای یک تا 3 سال 12 تا 14 ساعت، کودکان 3 تا 5 سال 11 تا 13 ساعت، کودکان 5 تا 10 سال بین 10 تا 11 ساعت، نوجوانان 10 تا 18 سال 8 تا 9 ساعت و بزرگسالان بالای 18 سال نیز بین 7 تا 9 ساعت خواب نیاز دارند. زمانی که بدن به پایین‌ترین دمای خود در 6 ساعت خواب نزدیک شده و نیز مقدار «ملاتونین» ترشح شده به حداکثر خود بعد از 4 ساعت خوابیدن برسد، بهترین کیفیت خواب صورت گرفته است. در واقع، کیفیت خواب به الگوهای رفتاری بستگی دارد. ساعات بیداری طبق نیاز بدن بوده و در نهایت فعالیت‌های روزانه و مصرف مواد غذایی به سلامتی کمک می‌کند تا ساعت درونی بدن منظم شود. خواب آلودگی که معمولاً در میانه روز و بعد از صرف غذا به سراغ افراد می‌آید، جریان ثابتی نیست. برخی فعالیت‌های سبک جسمانی می‌تواند این خواب آلودگی‌ها را از بین برده و مانع از ایجاد اختلال در خواب شبانه شود. چرت روزانه نباید بیشتر از 20 دقیقه زمان برده و تنها برای جبران کمبود خواب شب است. مطالعات نشان می‌دهند افرادی که بیش از حد می‌خوابند یعنی بیش از 9 ساعت خواب شبانه دارند نسبت به سایر افراد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌هایی نظیر دیابت و عارضه چاقی قرار دارند. خواب نیازی طبیعی است و هر انسان روزانه به 6 ساعت خواب مفید نیاز دارد.وقتی خواب از این میزان افزایش یابد انسان به بیماری خواب آلودگی دچار می شود. آمارها نشان می دهند 6/1 درصد از مردم جهان از بیماری خواب رنج می برند و این میزان رو به افزایش است. در ادامه به چند علت اصلی پرخوابی اشاره می کنیم.

خون در رگ هایتان نیست

اصلی‌ ترین کار گلبول‌ های قرمز رساندن اکسیژن از ریه‌ ها به دیگر ارگان ‌ها است. وقتی فردی دچار کمبود گلبول قرمز می ‌شود یا اختلالی در عملکرد گلبول‌ ها پیش می ‌آید فرد دچار کم ‌خونی شده و در ضمن به قدری احساس خستگی می ‌کند که از انجام کارهای معمول روزمره برنمی ‌آید.

سندرم خستگی مزمن

این یک اختلال پیچیده است که در زمان خستگی مفرط خود را نشان می‌دهد. به فردی که دچار این بیماری است، استراحت هیچ کمکی نمی‌تواند بکند. فرد مبتلا به این عارضه، خواب آرام را تجربه نمی‌کند. علت این بیماری ممکن است ناشی از فشار روانی و یا عفونت ویروسی باشد.

عفونتی که از آن آگاه نیستید

گرچه عفونت‌ ها علایم ظاهری بسیاری دارند اما گاهی ممکن است عفونتی در بدن شما در حال گسترش باشد بدون آن که شما متوجه آن باشید یا پزشک تشخیص داده باشد. مثلا در بیماری مربوط به سیستم ایمنی، عفونت ممکن است خود را به شکل خستگی شدید بروز دهد. 

حساسیت دارید

جالب است بدانید هیستامین و دیگر ترکیب ‌های شیمیایی که بدن برای مقابله با آلرژی ترشح می‌ کند، خواب آور هستند.از سوی دیگر سرفه، عطسه ی ناشی از بوییدن یک گل یا التهاب دستگاه تنفسی به دلیل ورود هاگ ‌ها به درون بینی سبب بی ‌خوابی می ‌شود.

وقتی شاد نیستید

افسردگی از دیگر عوامل پرخوابی به شمار می‌رود. زمانی که شخصی با داشتن خوابی کامل باز هم تمایل به خوابیدن دارد، می‌تواند یکی از نشانه‌های ابتلا به افسردگی باشد. علائم افسردگی از فردی به فرد دیگر متفاوت بوده و برخی با خوابیدن زیادی آن را نشان می‌دهند. در واقع، خوابیدن فرآیندی برای رهایی از دغدغه‌های ذهنی است.

داروهایی که مصرف می کنید

مصرف برخی داروهای تجویزی نیز می‌تواند عامل پرخوابی در افراد باشد. گاهی نیز سوء مصرف مواد مخدر، الکل و حتی کافئین بیش از حد نیاز به خوابیدن را تشدید می‌کند. از سوی دیگر، غذاهای ناسالم و تنقلات زیاد نیز خواب آلودگی را شدت می‌بخشند.

هورمون ها

در زنان، کاهش هورمون استروژن در اغلب موارد می ‌تواند سبب کاهش وزن و خستگی، اشتیاق شود.