زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد
اگر مدتی است کودک شما بی‌قرار شده است گریه می‌کند و بی‌تاب شده است خوب غذا نمی‌خورد و هیچ مریضی ندارد علت آن می‌تواند دندان درآوردن آن باشد. شما می‌توانید با دانستن یکسری نکات این مرحله را به آسانی پشت سر بگذارید. هم خودتان و هم کودکتان دندان در آوردان را به آسانی پشت سر بگذارد.
دندان درآوردن نوزادان، فرایند تدریجی و زمان‌بَر است که یک‌باره اتفاق نمی‌افتد. تبدیل شدن آن لثه‌های نرم و بدون دندان به دهانی پر از مرواریدهای براق، مسیری است که پیمودن آن چندین ماه طول می‌کشد. تا زمانی‌که کودکتان ۳ ساله شود، معمولا اکثر دندان‌هایش بیرون می‌آیند و می‌تواند خودش آنها را مسواک بزند؛ همان‌طور که می‌دانید مسواکِ دندانها یکی از گام‌های اساسی در مراقبت از سلامت فردی است. البته او آن‌قدر مهارت ندارد که این کار را درست و بدون اِشکال انجام دهد؛ بنابراین حتما تا زمانی‌که حداقل ۶ ساله شود، در مسواک زدن به او کمک کنید.
هنگامی‌که نوزاد هنوز داخل رحم مادر است، دندان‌های او شروع به رشد می‌کنند. جوانه‌های دندانی نوزادتان – که پایه‌ای برای دندان‌های شیری او هستند – در زمانی‌که شما حامله بودید، تشکیل شده‌اند. در موارد بسیار نادر ممکن است نوزاد با یک یا دو دندان متولد شود یا در چند هفته‌ی اول تولد، دندان دربیاورد اما اکثر نوزادان، اولین دندان‌شان را بین ۴ و ۷ ماهگی بیرون می‌آورند.
اگر نوزادتان جزء کودکانی باشد که زودتر از سن‌شان رشد می‌کنند، ممکن است اولین دندان شیری‌اش را که معمولا یکی از دندان‌های وسط فک پایین است، در ۳ ماهگی بیرون بیاورد اما اگر رشد کودکتان با کمی تأخیر همراه باشد، ممکن است مجبور شوید برای بیرون آمدن دندان‌هایش تا یک سالگی یا شاید هم کمی بیشتر صبر کنید.آخرین دندان‌هایی که بیرون می‌آیند، دندان‌های آسیاب دوم هستند که در بالا و پایین قسمت انتهایی دهان رشد می‌کنند. آنها معمولا در حوالی سه سالگی ظاهر می‌شوند. مدت کوتاهی پس از آن، کودک شما یک مجموعه‌ی کامل، شامل ۲۰ دندان، خواهد داشت.
علائم دندان درآوردن چیست؟
دندان در آوردن است به طور کلی با ناراحتی لثه و فک همراه است دندان در زیر سطح بافت لثه حرکت می کند این منطقه ممکن است کمی قرمز و متورم به نظر برسد گاهی اوقات یک منطقه پر از مایع شبیه به یک “تاول خون” ممکن است بر روی دندان در حال درآمدن دیده شود برخی از دندان ها ممکن است زمانی که در حال در آمدن هستند حساس تر از دیگران باشند دندان آسیا ممکن است به علت سطح بزرگتر خود سبب ناراحتی بیشتر شود علائمی که با دندان درآوردن رخ می دهد عبارتند از:
لثه در محل دندان قرمز و متورم است.
یاوه سرایی کردن بیش از حد معمول در اکثر نوزادان است.
برخی از نوزادان ممکن است ایرادگیر شوند.
در برخی نیز ممکن است افزایش خفیفی در درجه حرارت بدن (کمتر از 101 درجه فارنهایت) یا 38.3 درجه سانتیگراد رخ دهد.
سرازیر شدن آب از دهان.
بی قراری و یا کاهش خواب به علت ناراحتی لثه.
امتناع از خوردن مواد غذایی به دلیل درد در منطقه لثه.
ایراد گیری که می آید و می رود.
دست به دهان آوردن.
بثورات خفیف در اطراف دهان به علت سوزش پوست، ثانویه به سرازیر شدن آب بیش از حد.
مالش گونه یا منطقه گوش به عنوان یک نتیجه از درد راجعه در طول درآمدن دندان آسیا.
راه‌هایی برای کاهش درد ناشی از دندان درآوردن نوزادان
شما نمی‌توانید برای بیرون آمدن دندان‌های نوزادتان کاری انجام دهید، اما می‌توانید میزان درد و ناراحتی ناشی از آن را برای دلبندتان کاهش دهید. اینها برخی از راهکارهایی هستند که می‌توانند مفید باشند:
• به نوزادتان چیزی بدهید تا آن را بجود. به او یک حلقه‌ی دندانی یا حوله‌ی خیسی بدهید که قبلا آن را در یخچال گذاشته‌اید. دندان‌گیرها را در فریزر نگذارید، چون با منجمد شدن می‌توانند آن‌قدر سفت شوند که به لثه‌های کودک آسیب برسانند.
• به نوزادتان، غذای سرد بدهید. دادن غذاهای سردی مانند پوره‌ی سیب (کمپوت سیب له‌شده) یا ماست به کودک می‌تواند به کاهش درد و ناراحتی لثه‌های او کمک کند.
• لثه‌های کودک را ماساژ دهید. بعد از شستن دست‌هایتان، لثه‌های او را به‌آرامی اما محکم با انگشت‌تان ماساژ دهید. این فشار می‌تواند فشاری را که نوزاد به‌خاطر دندان‌های درحال جوانه زدن احساس می‌کند، تا حد زیادی تسکین دهد.
• داروی مُسکن را امتحان کنید. اگر هیچ‌یک از این روش‌ها مؤثر نبود، ممکن است پزشک برای کاهش درد و التهاب، استفاده از قطره‌ی استامینوفن نوزادان را توصیه کند.
استفاده از داروهای بدون نسخه مانند ژل‌ها و کر‌م‌های بی‌حس‌کننده که لثه‌ی نوزاد را بی‌حس می‌کنند و درد دندان درآوردن را تسکین می‌دهند، برای کودکان زیر ۲ سال توصیه نمی‌شود، بنابراین از مصرف خودسرانه‌ی این داروها اجتناب کنید و فقط تحت نظر پزشک از آنها استفاده کنید. آکادمی دندانپزشکی کودکان آمریکا، اداره‌‌ی غذا و داروی ایالات‌متحده و سایر کارشناسان هشدار می‌دهند که داروهای بی‌حس‌کننده‌ی موضعی حاوی بنزوکائین می‌توانند باعث متهوگلوبینمی ( methemoglobinemia) شوند؛ وضعیتی نادر اما خطرناک که در آن مقدار اکسیژن در خون، به‌طرز زیاد و خطرآفرینی پایین می‌آید.