بیماری هپاتیت چیست؟

هپاتیت به معنی التهاب در پارانشیم کبد است. التهاب کبد می تواند بر اثر عوامل متعددی از جمله  بسیاری از داروها، ویروسهای مختلف، بیماری‌های خود ایمنی، بیماری‌های ژنتیکی و افراط در مصرف الکل بوجود بیاید. برخی از عوامل ایجاد هپاتیت قابل سرایت و برخی دیگر غیرقابل سرایت هستند. 

هپاتیت ویروسی منجر به عفونت کبدی می‌گردد. عامل بیماری هپاتیت ویرال (ویروسی) یک ویروس است و در ابتدا می‌تواند مثل یک سرماخوردگی بروز نماید؛ ولی بیماری مزمن هپاتیت “C” بر عکس سرماخوردگی معمولی به دلیل از کار افتادن کبد و مشکل بودن درمان می‌تواند حیات بیمار را تهدید کند. بیشتر مبتلایان به هپاتیت از نوع C و B علائمی ندارد. برخی از این بیماران علائم سرشتی عفونت ویروسی را نشان می‌دهند از قبیل خستگی، دل درد، درد عضلانی و تهوع و بی اشتهایی، ولی در موارد پیشرفته علائم نارسایی کبدی بروز می‌کند که شامل تورم شکم، اندامها، یرقان و خونریزی‌های گوارشی و … است.

هپاتیت A

هپاتیت A یک عفونت کبدی به شدت مسری است که توسط ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. ویروس هپاتیت A یکی از چندین نوع ویروس هپاتیت است که سبب التهابی می گردد که بر توانایی عملکرد کبد اثر می گذارد.

به احتمال بیشتر تماس با ویروس هپاتیت A از طریق غذا یا آب آلوده و یا از طریق تماس نزدیک با فرد مبتلا ایجاد می شود. انواع خفیف هپاتیت A نیازمند درمان نیست و بیشتر افراد مبتلا بدون هیچ گونه آسیب دائمی وارد بر کبد بطور کامل بهبود می یابند.

رعایت بهداشت شامل شستن مرتب دستها، یکی از بهترین راه های پیشگیری از هپاتیت A است. واکسیناسیون مؤثر برای افراد در معرض خطر در دسترس است.

نشانه ها

علائم و نشانه های هپاتیت A معمولاً تا چند هفته پس از ابتلاء به ویروس ظاهر نمی شود. علائم و نشانه های ویروس هپاتیت A عبارت است از:

•    خستگی
•    تهوع و استفراغ
•    درد و ناراحتی های شکمی، به ویژه در ناحیه کبد در سمت راست، زیر دنده های آخر
•    کاهش اشتها
•    تب خفیف
•    ادرار تیره
•    درد عضلانی
•    زردی پوست و چشم ها (یرقان)

علائم و نشانه های هپاتیت A معمولاً کمتر از دو ماه طول می کشد، اما گاهی ممکن است تا 6 ماه باقی بماند. تمام افراد مبتلا به هپاتیت A این علائم و نشانه ها را نشان نمی دهند.

علت ابتلا به هپاتیت A

هپاتیت A از طریق عفونت ویروس هپاتیت A ایجاد می شود. زمانی که فرد مقدار اندکی از ماده آلوده به مدفوع را بخورد به ویروس هپاتیت A مبتلا می شود. ویروس هپاتیت A سلول های کبد را آلوده کرده و سبب التهاب می شود. التهاب می تواند عملکرد کبد را مختل کرده و سبب سایر علائم و نشانه های هپاتیت A شود.

ویروس هپاتیت A می تواند از چند طریق انتقال یابد، این راه ها عبارتند از:

•    زمانی که فرد حامل ویروس، غذا را آماده کرده و شما بدون توجه به اینکه آیا وی پس از رفتن به دستشویی دست های خود را شسته یا نه، غذا را میل می کنید.
•    مصرف آب آلوده
•    خوردن صدف های خام پرورش یافته در آب آلوده به فاضلاب
•    تماس نزدیک با فرد آلوده – حتی فردی که علائم و نشانه های هپاتیت را ندارد.
•    تماس جنسی با فرد حامل ویروس

عوامل خطر

مواجهه با عوامل زیر خطر ابتلاء به هپاتیت A را افزایش می دهد:

•    کار کردن و یا سفر کردن به مناطقی که شیوع هپاتیت A بالایی دارد
•    هم جنس گرایی در مردان
•    ابتلاء به ویروس HIV
•    استفاده تزریقی یا غیر تزریقی از داروهای غیر مجاز
•    زندگی با فرد آلوده به هپاتیت A
•    دریافت فاکتورهای انعقادی در افراد هموفیلی یا سایر بیماری ها

عوارض هپاتیت A

علائم و نشانه های عفونت در تعداد اندکی از افراد مبتلا به هپاتیت A به مدت چند هفته بیشتر از حد معمول ادامه می یابد. در این افراد ممکن است علائم و نشانه های هپاتیت A از بین رفته و پس از چند هفته مجدداً ظاهر گردد. اگرچه در برخی از انواع عفونت هپاتیت A علائم و نشانه ها در بلند مدت رخ می دهد اما این نوع نسبت به عفونتی که سبب علائم و نشانه های معمول می شود خطرناک تر نیست.

نارسایی حاد کبد

در موارد نادری، هپاتیت A می تواند سبب نارسایی کبدی حاد گردد که به معنای از دست دادن عملکرد کبد بوده که به صورت ناگهانی رخ می دهد. افرادی با ریسک بالای عوارض هپاتیت A شامل کسانی می شود که بیماری های مزمن کبدی داشته و یا سالمند هستند. نارسایی حاد کبدی مستلزم بستری شدن در بیمارستان به منظور پایش و درمان است. در برخی موارد، افراد مبتلا نیازمند پیوند کبد می شوند. 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم و نشانه هایی داشتید که شما را نگران می کرد به پزشک خود مراجعه نمایید. اگر با ویروس هپاتیت A مواجه شدید، می توانید با واکسن هپاتیت A و یا ایمونوگلوبولین درمانی ظرف دو هفته پس از مواجهه از ابتلاء به عفونت پیشگیری کنید. از پزشک یا مرکز سلامت منطقه خود درباره انجام واکسیناسیون هپاتیت A سؤال کنید، اگر:

•    رستورانی که اخیراً به آنجا رفته اید شیوع هپاتیت A را گزارش کرده است.
•    در شخص نزدیک به شما مثل فردی که با شما زندگی می کند و یا پرستار شما، هپاتیت A تشخیص داده شود.
•    اخیراً برای تزریق دارو از سوزن شخص مبتلا به هپاتیت A استفاده کرده اید..

درمان دارویی

هیچ درمان خاصی برای هپاتیت A شناخته نشده است. بدن شما خودش، ویروس هپاتیت A را از بین خواهد برد. در بسیاری از موارد، کبد ظرف یک یا دو ماه به طور کامل بهبود می یابد و آسیبی بر جای نمی ماند.

درمان هپاتیت A معمولاً بر مقابله با علائم و نشانه های عفونت هپاتیت A تمرکز دارد. برای مثال:

•    انتظار کاهش انرژی را داشته باشید. بسیاری از افراد مبتلا به عفونت هپاتیت A برای انجام کارهای روزانه خود احساس خستگی و فقدان انرژی دارند. زمانی که نیاز است استراحت نمایید. ممکن است به مدت چند ماه احساس خستگی کنید.

•    راهی برای مقابله با تهوع پیدا کنید. تهوع می تواند غذا خوردن را برای شما مشکل کند. لذا راهی برای افزایش جذابیت های غذا بیابید. دریافت چند میان وعده های کوچک در طول روز بهتر از دریافت سه وعده غذایی حجیم است. اگر به میزان کافی کالری دریافت نمی کنید بهتر است از مصرف غذاهای کم کالری پرهیز کرده و غذاهای پرکالری را انتخاب نمایید. برای مثال، بجای آب بهتر است آبمیوه یا شیر بنوشید.

•    به کبد خود استراحت دهید. در صورتیکه به هپاتیت A مبتلا هستید، ممکن است تصفیه داروها و الکل برای کبد شما مشکل باشد. پزشک می تواند قطع مصرف داروها را توصیه کرده و یا برخی از آنها را تغییر دهد. زمانی که علائم و نشانه های هپاتیت A بروز می کند، نوشیدن الکل را متوقف کنید.

تغییر شیوه زندگی

اگر مبتلا به هپاتیت A هستید، می توانید برای کاهش خطر انتقال ویروس به سایرین اقداماتی انجام دهید، برای مثال:

•    از فعالیت های جنسی بپرهیزید. اگر مبتلا به هپاتیت A هستید، فعالیت های جنسی را متوقف کنید؛ چرا که فعالیت های جنسی می تواند سبب انتقال عفونت به سایرین گردد. استفاده از کاندوم محافظت کافی ایجاد نمی کند.

•    پس از رفتن به دستشویی دستهای خود را بطور کامل بشویید. دست های خود را با دقت به مدت حداقل 20 دقیقه شسته و سپس آب بکشید. دست های خود را با دستمال یکبار مصرف خشک کنید.
•    در زمانی که عفونت شما فعال است، برای سایرین غذا آماده نکنید. شما به راحتی می توانید این عفونت مسری را به دیگران منتقل کنید.

پیشگیری

اگر مبتلا به هپاتیت A هستید، ممکن است بخاطر اثرات عفونت بر سلامتی و نیز انتقال آن به دیگران نگرانی هایی داشته باشید. راه های زیر به شما برای مقابله با این نگرانی ها کمک می کند:

•    در خصوص هپاتیت A اطلاعات کسب کنید. جمع آوری اطلاع در خصوص هپاتیت A به کاهش ترس شما کمک می کند. هپاتیت A بر خلاف سایر انواع هپاتیت، در بیشتر افراد خود به خود از بین می رود و مشکلات خاصی را به دنبال ندارد. درباره منابع اطلاعاتی مناسب برای کسب آگاهی در مورد هپاتیت A از پزشک خود سؤال کنید. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها محل مناسبی برای شروع است.

•    از خود مراقبت کنید. با برگزیدن انتخاب های سالم به رهایی بدن خود از عفونت هپاتیت A کمک کنید. برای مثال، رژیم سالم غنی از میوه و سبزیجات را برگزینید. در بیشتر روزهای هفته فعالیت بدنی داشته باشید. خواب کافی داشته باشید تا پس از بیدار شدن احساس شادابی کنید.

•    به دیگران اطمینان دهید بودنشان در کنار شما مشکلی برای آنها ایجاد نمی کند. شما می توانید ویروس هپاتیت A را از طریق عطسه، سرفه، بغل کردن یا نشستن در فاصله ای نزدیک از افراد، منتقل نمایید. اگر اعضای خانواده یا دوستان شما از ابتلاء به عفونت هپاتیت A هراس دارند، به آنها اطمینان دهید هر کاری برای محافظت از آنان انجام می دهید. برای مثال، پس از شستن دستها از حوله شخصی خودتان استفاده نمایید و ظرف غذا را خودتان بطور کامل بشویید.

واکسن هپاتیت A را فراموش نکنید

واکسن هپاتیت A می تواند از ابتلاء به عفونت ویروسی هپاتیت A پیشگیری کند. واکسن هپاتیت A معمولاً در دو دوز واکسیناسیون اولیه و یک تزریق در 6 ماه بعد انجام می شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کند این افراد واکسن هپاتیت A را دریافت نمایند:

•    تمام کودکان در سنین یک سالگی و بزرگتر که در سال اول واکسن نزده اند.
•    کارکنان آزمایشگاه که ممکن است با ویروس هپاتیت A مواجهه داشته باشند.

اگر در خصوص خطر ابتلاء به هپاتیت A نگران هستید، از پزشک خود درباره مناسب بودن واکسن سؤال کنید.

 هپاتیت B :

   یکی از خطرناکترین انواع ویروسها هپاتیت ب (B ) میباشد، فردی که به هپاتیت ب (B ) مبتلا می‌‌شود ممکن است احساس خستگی، ضعف، تهوع و بی‌اشتهایی نماید. تنها در 30% موارد زردی یا یرقان در بیماران دیده می‌شود. ادرار ممکن است پر رنگ و مدفوع کم‌رنگ تر از معمول به نظر برسد.

   در مواردیکه شخص ممکن است هیچگونه علائمی نداشته باشد، تنها روش تشخیص هپاتیت «ب»  (B ) آزمایش خون است. از هر یکصد نفر مبتلا به هپاتیت ب  B 10 نفر ویروس را در خون خود بمدت چندین سال نگهداری می‌کنند. این افراد به ظاهر سالم به نظر میرسند و حتی ممکن است که خودشان از این وضعیت خبر نداشته باشند ولی میتوانند به راحتی دیگران را آلوده نمایند.

را های انتقال هپاتیت B 

   هپاتیت B به روشهای زیر قابل انتقال می‌باشد:
1-  تماس با کوچکترین قطرة ‌خون آلوده میتواند فرد سالم را مبتلا سازد.
2-  استفاده مشترک از  سرنگ و سوزن آلوده 
3-  تماس جنسی با فرد آلوده به ویروس
4-  کودک متولد شده از مادر آلوده به ویروس
5-  سوراخ کردن گوش و خالکوبی و ختنه غیر بهداشتی (آرایش تزئینی و غیر بهداشتی) با وسایل آلوده به ویروس
6-  استفاده مشترک از تیغ و مسواک آلوده به ویروس
7- استفاده از وسائل دندانپزشکی غیر بهداشتی آلوده به ویروس

برای پیشگیری از انتقال هپاتیت B چه باید کرد؟

1-  هیچگاه از سرنگ و سوزن مشترک استفاده نکنیم
2-  در صورت ایجاد زخمی در بدن زخم را با آب و صابون شستشو داده بوسیله پانسمان بخوبی محافظت نمائید.
3-  اشیاء آلوده به خون را در کیسه پلاستیکی جمع‌آوری کرده و بسوزانیم.
4-  وسائلی را که بخون آلوده می‌شوند سریعاًُ با مواد ضدعفونی کننده مانند مایع سفید کننده لباس تمیز نمایند.
5-  در صورت وجود فرد آلوده به ویروس هپاتیت«ب»  (B )اطرافیان او بر علیه این بیماری واکسینه شوند.
6-  واکسیناسیون کودکان بر علیع بیماری  هپاتیت «ب»  (B ) که شامل سه مرحله (بدو تولد، 1/5 ماهگی و 9 ماهگی) میباشد.
   توجه: افراد آلوده به ویروس هپاتیت( B ) باید به‌طور منظم به پزشک مراجعه کرده و پی‌گیری بیماری خود باشند و هیچ داروئی را بدون تجویز پزشک مصرف ننمایند.
7- از برقراری روابط جنسی با همسر خود در زمان ابتلا و یا حتی احتمال آلودگی به ویروس جداً‌خودداری کنید و از روشهای مطمئن تماس جنسی استفاده نمایید. (استفاده از کاندوم)

8- از استفاده مجدد سرنگهای یکبار مصرف جداً خودداری شود.

با توجه به سیر بالینی بیماری و احتمال مزمن شدن و پیشرفت بیماری کبدی و حتی ایجاد زمینه برای بروز سرطان کبد، خطرناکترین نوع بیماری هپاتیت ( یرقان) می باشد. اگر چه در بزرگسالی اغلب موارد خود به خود فروکش می کند.
   در این نوع هپاتیت افراد به دو دسته تقسیم می شوند: افراد ناقل و افراد مبتلا.

ناقلین چه کسانی هستند؟

   افرادی که ویروس هپاتیت در خون آنها وجود داشته ولی علائم بیماری را نشان نمی دهند ناقل هستند. در ایران به طور تقریبی دو میلیون و چهارصد هزار نفر ناقل هپاتیت B می باشند.

آیا برای مادران ناقل یا مبتلا امکان بارداری وجود دارد؟‌

بله، مادران برای جلوگیری از انتقال بیماری به نوزاد باید حتماً‌ پزشک معالجشان را از وجود بیماری در بدنشان آگاه کنند.

به ناقلین چه توصیه‌هایی می‌شود؟

1ـ برای بررسی وضعیت کار کبد خود، جهت معاینه و انجام آزمایشات خون هر 6 ماه یکبار به پزشک مراجعه نمایند.
2ـ کلیه اعضای خانواده (همسر، فرزندان و کسانی که در یک مکان با هم زندگی می‌کنند باید بر علیه هپاتیت B واکسینه شوند.
3ـ در صورت مراجعه به دندانپزشک، آزمایشگاه، پزشک و اصولاً هر جای دیگر که خطر انتقال ویروس به دیگران وجود دارد حتماً آنان را از وجود هپاتیت در بدنشان آگاه سازند.
4ـ از اهدای خون خودداری کنند.
5-     افراد چاق تلاش کنند تا از اضافه وزن خود کم کنند.
6-      از وسایل و لوازم شخصی مثل: مسواک،‌ تیغ، ریش تراش، حوله و … هرگز به صورت مشترک استفاده نکنند.
تماسهای عادی، معاشرت، دست دادن و در یک اتاق کار کردن، خطری را متوجه دیگران نمی‌کند.

درمان:

   افراد ناقل و مبتلا به بیماری مزمن کبد بالای سن 6 ماهگی، می‌تواند جهت درمان به متخصصان بیماریهای عفونی و یا گوارش مراجعه کنند.
   در مورد مبتلایان به هپاتیت حاد، درمان معمولاً‌ علامتی است و بیشتر عضو درگیر درمان می‌شود.
در حال حاضر، واکسیناسیون در بدو تولد، بهترین راه پیشگیری از هپاتیتB می‌باشد.

هپاتیت C

ابتلا به هپاتیت C چگونه رخ می‌دهد؟

بیماری هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C ایجاد می‌ شود. این ویروس پس از تماس فرد با خون بیمار مبتلا به هپاتیت C وارد بدن می‌شود.

هپاتیت C از خون یک فرد به خون فرد دیگر منتقل می‌شود ولی از طریق بغل کردن، بوسیدن، سرفه یا عطسه کردن و آب یا غذای مشترک منتقل نمی‌شود. ویروس هپاتیت C در محیط خارج از بدن و درون خون خشک شده نیز به مدت سه ماه زنده می‌ماند. ولی با جوشاندن در 100 درجه سانتی‌گراد و به مدت 5 دقیقه از بین می‌رود.

شرایط انتقال هپاتیت C

 استفاده از سرنگ‌ها یا دیگر وسایل که برای تزریق داروها و مواد غیرمجاز (مواد مخدر) به کار می‌روند، به صورت مشترک، این روش شایعترین روش انتقال هپاتیت C در بسیاری از کشورها است.
 خالکوبی، حجامت، تاتو زدن، سوراخ کردن گوش، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل‌های نامطمئن و با وسایل آلوده.
دریافت خون یا عضو اهدایی آلوده قبل از سال 1375
تماس پزشکان و کارکنان مراکز بهداشتی – درمانی با خون فرد آلوده.
در موارد نادر از مادر آلوده به هپاتیت C به نوزادش در حین زایمان
اگر شک به ابتلای خود به هپاتیت C دارید، از اهدای خون خودداری کرده و آزمایش دهید.
شایعترین راه انتقال هپاتیت C روش تزریقی است که بیش از 50 درصد موارد را شامل می‌‌شود. انتقال هپاتیت C از راه جنسی نسبت به هپاتیت B کمتر است و شیردهی موجب انتقال هپاتیت C نمی‌شود.

علائم هپاتیت C

خستگی، تب اندک، سردرد، گلودرد خفیف، کاهش اشتها، تهوع، استفراغ، درد قسمت فوقانی راست شکم (روی کبد)، درد مفاصل، خارش پوست، درد عضلانی، ادرار پررنگ و زردی (حالتی که در آن پوست و سفیدی چشم بیمار به سمت زردی می‌رود).

هپاتیت C به ‌آهستگی موجب آسیب کبد بیمار می‌شود. حدود 85 درصد افرادی که وارد مرحله مزمن بیماری می‌شوند، پس از 20 سال یا بیشتر دچار آسیب شدید کبد و اسکار کبدی (سیروز) می‌شوند.

علائم سیروز کبدی

قرمزی کف دستها (به علت گسترش و اتساع عروق خونی کف دست)

تجمعی از عروق خونی زیر پوست به شکل عنکبوت قرمز کوچک، این حالت معمولاً روی قفسه سینه، شانه‌ها و صورت دیده می‌شود.

تورم شکم، پاها و صورت

خونریزی از وریدهای متسع شده دستگاه گوارش که خونریزی واریسی گفته می‌شود و به صورت ملنا (مدفوع سیاه) خود را نشان می‌دهد.

آسیب دستگاه عصبی و مغز که آنسفالوپاتی نامیده می‌شود. انسفالوپاتی می‌تواند علائمی مانند گیجی و اختلالات حافظه و تمرکز را در پی داشته باشد.

تشخیص هپاتیت C

هپاتیت C با بررسی شرح حال بیمار، معاینه وی و آزمایش‌های خونی تشخیص داده می‌شود غالباً میزان آنزیمهای کبدی در خون مبتلایان به هپاتیت C بالا است. هنگامی که پزشک به هپاتیت C مشکوک شود، وجود آنتی بادیهای ضد هپاتیت C  HCV Ab را در خون بیمار بررسی می‌شود.

در صورتی که آنتی‌بادی های ضدهپاتیت C در خون بیمار وجود داشته باشد، برای تشخیص قطعی هپاتیت C باید خون بیمار با آزمایش ریبا و (PCR) پی‌سی‌آر (HCV RAN) مورد بررسی قرار گیرد.

وجود آنتی‌بادی های ضد ویروس هپاتیت C در خون بیمار نشانگر این است که فرد در گذشته با ویروس تماس داشته است ولی وجود مواد ژنتیکی (HCV RNA) هپاتیت C در خون بیمار نشان می‌دهد که وی در حال حاضر مبتلا به هپاتیت C است.

ویروس هپاتیت C انواعی دارد و به همین دلیل قبل از شروع درمان بررسی ژنوتیپ ضروری است. موارد 1a و 1b شدیدتر از 3a و 2a می‌باشند. انجام شمارش ویروس (PCR) قبل از درمان و پیگیری پس از درمان نیز کمک کننده است.

در اکثر موارد جهت تعیین اینکه آیا ویروس هپاتیت C موجب اسکار در کبد شده است یا خیر، بیوپسی (نمونه‌برداری) از کبد صورت می‌گیرد به این منظور پزشک به سادگی و با بی‌حسی موضعی، سوزنی را از فضای بین دنده‌های بیمار وارد کبد نموده و نمونه کوچکی از بافت کبد را جهت بررسی زیر میکروسکوپ جدا می‌کند.

امروزه در بعضی کشورها کیتهای خانگی بررسی هپاتیت C وجود دارد که خود بیمار توسط آنها می‌تواند بررسی کند که آیا با این ویروس تماس داشته است یا خیر، و در صورت مثبت بودن تست با پزشک خود جهت بررسی بیشتر ابتلای قطعی به بیماری مشورت کند.

پیشگیری از انتقال ویروس هپاتیت C

زخم و بریدگی‌های پوست را خودتان پانسمان کنید. در صورت نیاز به کمک برای پانسمان زخم از دستکش استریل استفاده شود.در صورتی که به این بیماری مبتلا هستید، خون، پلاسما، اعضای بدن یا بافت اهدا نکنید و از سرنگ مشترک استفاده نکنید.

از ریش‌تراش، مسواک و لوازم آرایشی یا لوازم شخصی دیگران به طور مشترک استفاده نکنید و مواظب باشید در داخل خانه به صورت اشتباهی از مسواک همدیگر به صورت مشترک استفاده نکنید. بهتر است محل نگهداری مسواک‌ها و رنگ آنها متفاوت باشد.

به یاد داشته باشید هپاتیت C واکسن ندارد و همیشه درمان کامل ندارد لذا پیشگیری از آلودگی دیگران با عمل به توصیه‌های بهداشتی بر عهده شماست.

علائم و نشانه‌ها

دو نوع هپاتیت C وجود دارد، نوع اول هپاتیت C حاد نامیده می‌شود و به معنی عفونت کوتاه مدت است علائم این مرحله شبیه آنفولانزای خفیف است. نوع دوم که هپاتیت C مزمن نامیده می‌شود به این معناست که فرد به نوعی عفونت جدی‌تر و طولانی مدت مبتلا شده است.

اکثر بیماران وارد مرحله مزمن می‌شوند ولی همچنان بدون علامت باقی می‌مانند، به همین علت در بسیاری از موارد دیده می‌شود که فرد تا 15 سال یا بیشتر تشخیص داده نشده باقی می‌ماند و به صورت اتفاقی، بعد از اهداء خون یا بررسی کامل پزشکی متوجه ابتلا به هپاتیت C می‌گردد و افراد بدون علامت هستند.

 آیا برای مبتلایان به هپاتیت C محدودیتی از نظر ازدواج وجود دارد؟

یکی از راههای انتقال هپاتیت C، می‌تواند انتقال از راه تماس جنسی با فرد آلوده باشد، ولی شانس این انتقال بسیار پایین است. به طوری که در اغلب موارد هپاتیت C از همسر به طرف مقابل منتقل نمی‌شود. بنابراین فرد آلوده به هپاتیت C می‌تواند ازدواج کند و می‌تواند بچه‌دار شود ولی توصیه‌های بهداشتی را رعایت کند.

 آیا وجود یک فرد ناقل در منزل خطرناک است؟

در صورتی که دستورات ساده بهداشتی رعایت شود، شانسی برای انتقال هپاتیت C بین افراد خانواده باقی نمی‌ماند. نقش خود بیمار در پیشگیری از انتشار بسیار مهم است تا به حال به دلیل خصوصیات این ویروس، دانشمندان موفق به ساخت واکسن مؤثر نشده‌اند، متأسفانه مبتلایان را نمی‌توان به راحتی درمان کرد. لذا لازم است شما با رعایت نکات بهداشتی مانع از ابتلای خود و دیگران شوید.

آیا ممکن است فردی هم هپاتیت C داشته باشد، هم هپاتیت B؟

با توجه به راههای مشترک انتقال این دو ویروس پاسخ مثبت است. اغلب کسانی که آلودگی به هر دو ویروس را دارند، معتادان تزریقی هستند. بررسی از نظر عفونت HIV نیز مهم است و تاکنون واکسنی ساخته نشده که بتواند در برابر ویروس هپاتیت C مصونیت ایجاد کند.

کدام ویروس هپاتیت بیشتر از راه جنسی منتقل می‌شود؟

ویروس هپاتیت B بیش از هپاتیت C از تماس جنسی منتقل می‌شود. موارد هپاتیت C ناشی از تماس جنسی غالباً در افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند دیده می‌شود. با توجه به شباهت راههای انتقال هپاتیت و ویروس عامل بیماری ایدز، بسیاری از مبتلایان به ویروس ایدز به طور همزمان به ویروس هپاتیت B و C هم آلوده‌اند، که این امر موجب تشدید علائم و مشکلات بیماران و کوتاه‌تر شدن عمر آنان می‌شود.

اگر لباس کسی آغشته به خون بیمار مبتلا به هپاتیت B و یا C شود، چه اقداماتی باید انجام داد؟

در صورتی که لباس یا هر شیء دیگری به خون فرد آلوده آغشته شود، در ابتدا باید خون را با آب سرد در حالی که دستکش به دست است کاملاً شسته شود. چون ویروس در خون خشک شده هم تا مدتی باقی می‌ماند، بنابراین باید خون کاملاً پاک شود. سپس با دو روش می‌توان وسیله را ضدعفونی کرد:

1- استفاده از مواد ضدعفونی کننده مانند مایعات سفیدکننده و مواد کلردار برای مدت 20 دقیقه.
2- جوشاندن برای مدت 20 تا 30 دقیقه