شربت زینک سولفات برای چیست؟

شربت زینک سولفات برای چیست؟

زینک سولفات همانطور که از نامش می توان حدس زد برای درمان کمبود ویتامین روی می باشد،کمبود هر ویتامینی در بدن مشکلات و عوارض خودش را دارد .کمبود روی نیز می تواند برای افراد مشکل ساز باشد به همین دلیل به افرادی که دارای چنین مشکلاتی هستند شربت زینک سولفات تجویز می شود.برای آنکه با شربت زینک سولفات بیشتر آشنا شوید ادامه مطلب را بخوانید.

موارد مصرف زینک سولفات (Zinc Sulfate)

الف) RDA
ب) کمبود روی، داروی کمکی در التیام زخم‌ها، آکنه، گرانولوماتای گوش (ear granulomata)، آرتریت روماتوئید، کاهش احساس چشایی، آنوسمی، درمان با ویتامین A و آکرودرماتیت آنتروپاتیکا.
پ) تجویز به عنوان مکمل غذایی
مکانیسم اثر زینک سولفات (Zinc Sulfate)

اثر متابولیک: روی به عنوان کوفاکتور برای بیش از 70 آنزیم مختلف عمل می‌کند. روی التیام زخم، میزان رشد طبیعی و هیدراسیون طبیعی پوست را تسهیل کرده به حفظ احساس چشایی و بویایی کمک می‌کند.
رشد طبیعی و ترمیم بافتی به مقدار کافی روی نیاز دارد. در بیمارانی که فقط از راه تزریقی تغذیه می‌شوند (TPN) و غلظت پلاسمایی روی آنها پایین است، درماتیت و به دنبال آن ریزش مو بروز کرده است. روی یک عنصر اساسی بسیاری از آنزیم‌ها است که برای به حرکت درآوردن پروتئین و کربوهیدرات و پروتئین پیوندیابنده به شبکیه (retinal-binding protein) اهمیت دارد.

موارد و مقدار مصرف

الف) RDA
خانم‌ها در حین شیردهی قبل از 6 ماهگی شیرخوار: 19 میلی‌گرم خوراکی روزانه.
خانم‌ها در حین شیردهی بعد از 6 ماهگی شیرخوار: 16 میلی‌گرم خوراکی روزانه.
خانم‌های بیش از 11 سال : 12 میلی‌گرم خوراکی روزانه.
آقایان بیش از 11 سال : 15 میلی‌گرم خوراکی روزانه.
کودکان بین 1 تا 10 سال: 10 میلی‌گرم خوراکی روزانه.
نوزادان تا 1 سالگی: 5 میلی‌گرم خوراکی روزانه.
ب) کمبود روی، داروی کمکی در التیام زخم‌ها، آکنه، گرانولوماتای گوش (ear granulomata)، آرتریت روماتوئید، کاهش احساس چشایی، آنوسمی، درمان با ویتامین A و آکرودرماتیت آنتروپاتیکا.
بزرگسالان: مقدار 220-110 میلی‌گرم سه بار در روز (معادل 150-75 میلی‌گرم عنصر روی در روز) از راه خوراکی مصرف می‌شود. مقدار مصرف مجاز روزانه RDA روی برای بزرگسالان 15 میلی‌گرم است.
پ) تجویز به عنوان مکمل غذایی
25 الی 50 میلی‌گرم خوراکی روزانه.

تداخل دارویی زینک سولفات:
ملاحظات اختصاصی
1- در بیماران مبتلا به کمبود روی ممکن است نتایج درمان تا مدت 8-6 هفته ظاهر نشود.
2- روی جذب تتراسیکلین‌ها را کاهش می‌دهد.
3- استفراغ و دهیدراسیون شدید بیمار پیگیری شود، زیرا ممکن است نشان‌دهنده مصرف بیش از حد دارو باشد.
4- تجویز 2 گرم روی به صورت مقدار واحد موجب بروز استفراغ می‌شود.
5- دراختلال عملکرد گوارشی یا کلیوی ممکن است کاهش، تنظیم یا قطع مصرف مکمل‌های عناصر کم‌مقدار ضروری باشد.
6- ممکن است نسبت به این عنصر حساسیت مفرط بروز کند.
7- تجویز مس بدون روی یا تجویز روی بدون مس ممکن است موجب کاهش غلظت سرمی هر یک از این دو عنصر شود. زمانی که فقط مصرف یکی از این عناصر مورد نیاز است، عنصر دیگر باید جداگانه اضافه شده و غلظت سرمی به دقت پیگیری شود. برای جلوگیری از مصرف بیش از حد دارو، باید عناصر کم‌مقدار متعدد فقط زمانی تجویز شوند که آشکارا مورد احتیاج باشند. در بیمارانی که استفراغ با اسهال شدید دارند، ممکن است مصرف مقادیر زیادی از این عناصر به عنوان جایگزین ضروری باشند.

مکانیسم اثر:

اثر متابولیک: روی به عنوان کوفاکتور برای بیش از 70 آنزیم مختلف عمل می‌کند. روی التیام زخم، میزان رشد طبیعی و هیدراسیون طبیعی پوست را تسهیل کرده به حفظ احساس چشایی و بویایی کمک می‌کند.
رشد طبیعی و ترمیم بافتی به مقدار کافی روی نیاز دارد. در بیمارانی که فقط از راه تزریقی تغذیه می‌شوند (TPN) و غلظت پلاسمایی روی آنها پایین است، درماتیت و به دنبال آن ریزش مو بروز کرده است. روی یک عنصر اساسی بسیاری از آنزیم‌ها است که برای به حرکت درآوردن پروتئین و کربوهیدرات و پروتئین پیوندیابنده به شبکیه (retinal-binding protein) اهمیت دارد.
فارماکوکینتیک
جذب: به میزان ناچیزی از دستگاه گوارش جذب می‌شود. فقط 30-20 درصد روی موجود در رژیم غذایی جذب می‌شود. روی بعد از مصرف در عضله، استخوان، پوست، کبد، کلیه، لوزالمعده، شبکیه، پروستات و به خصوص گلبول‌های سفید و قرمز خون ذخیره می‌شود. روی به آلبومین پلاسما، آلفا-2- ماکروگلوبولین، و بعضی از اسیدهای آمینه پلاسما، از جمله هیستیدین، سیستئین، ترئونین، گلایسین و آسپاراژین پیوند می‌یابد.
پخش: به‌طور عمده در عضلات اسکلتی، پوست، استخوان و لوزالمعده ذخیره می‌شود.
متابولیسم: روی کوفاکتور بسیاری از واکنش‌های آنزیمی است. روی برای ساخت و به حرکت درآوردن پروتئین پیوندیابنده به شبکیه ضروری است.
دفع: راه عمده دفع روی ترشح به داخل دوازدهه و ژژونوم است. مقدار کمی از این ماده از راه ادرار و عرق دفع می‌شود.
دوز را بیش از حد توصیه شده افزایش ندهید. در بیماران با مشکلات کلیوی و گوارشی تجویز مکمل‌های فلزنایاب بهتر است کاهش یابد، تنظیم شود یا اصلاً تجویز نشود. ممکن است واکنش هایپرسنسیتیویتی رخ دهد.
تجویز روتین روی در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:

عوارض جانبی زینک سولفات:

اعصاب مرکزی: بی‌قراری.
پوست: بثورات پوستی.
دستگاه گوارش: دیسترس و تحریک، تهوع، استفراغ (با مقادیر زیاد دارو)، زخم معده، اسهال.
سایر عوارض: دهیدراسیون.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: کمی فشار خون، ادم ریوی ، اسهال، استفراغ، یرقان و اولیگوری.
درمان: مصرف دارو باید قطع شده و اقدامات حمایتی شروع شود.

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: عنصر کم‌مقدار، ضد عفونی‌ کننده.
طبقه‌بندی درمانی: مکمل غذایی، ضد عفونی‌کننده پوستی.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
1- دارو را بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
2- از مصرف روی با فرآورده‌های شیر خودداری نمایید، زیرا جذب روی را کاهش می‌دهد.
3- در صورت بروز تحریکات گوارشی، این دارو را با غذا مصرف کنید.
4- از مصرف غذاهای حاوی مقادیر زیاد کلسیم، فسفر، یا فیتات همراه با این دارو خودداری کنید.

اشکال دارویی زینک سولفات:

Capsule: 200 mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: عنصر کم‌مقدار، ضد عفونی‌ کننده.
طبقه‌بندی درمانی: مکمل غذایی، ضد عفونی‌کننده پوستی.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
1- دارو را بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
2- از مصرف روی با فرآورده‌های شیر خودداری نمایید، زیرا جذب روی را کاهش می‌دهد.
3- در صورت بروز تحریکات گوارشی، این دارو را با غذا مصرف کنید.