چرا لخته خون در پریود وجود دارد؟
اغلب خانمها هر چند وقت یک بار در قاعدگیشان لخته خون میبینند. این لختهها ممکن است قرمز روشن یا تیره باشند و اغلب در شدیدترین روز خونریزی خارج میشوند. وجود این لختهها باعث میشود خونریزی غلیظتر از همیشه به نظر برسد. بدن به طور معمول برای جلوگیری از لخته شدن خون قاعدگی، همراه با آن ماده ضدانعقاد ترشح میکند. اما وقتی عادتماهانه شدید است و خون با سرعت زیادی خارج میشود، این مواد وقت کافی برای اثرگذاری پیدا نمیکند و به همین دلیل لخته تشکیل میشود. اگر میزان لختههایتان زیاد است یا سایزشان بزرگ است باید حتما توسط متخصص زنان معاینه شوید.
چقدر خونریزی در پریود معمولی و چقدر خطرناک است؟
در اواسط چرخه پریودی، دیواره های رحم کم کم ضخیم می شود و آماده بارداری می شود. اگر این اتفاق نیفتد، لایه تشکیل شده پوشش رحم جدا شده و باعث خونریزی در طول پریودی می شود. گاهی اوقات لخته خون ها باعث خونریزی ماهانه می شوند. این لخته خون ها از 0.5 میلیمتر تا 4-3 سانتی متر می باشد. در واقع اگر مخمرها مانع از لخته شدن خون شوند، خون در واژن لخته می شود و در نوار بهداشتی لخته های خون می بینید. این مسئله می تواند باعث از دست دادن خون زیادی شود.
توجه! اگر مقدار خون در پریودی بیشتر از 80 گرم در روز باشد، خونریزی شما خطرناک است. چگونه می توان مقدار خون از دست رفته در روز را اندازه گیری کرد؟ ابتدا نوار بهداشتی تمیز را وزن کنید سپس نوار بهداشتی استفاده شده را وزن کنید. تفاضل آن ها را اندازه گیری کنید و بنویسید. سپس 24 ساعت بعد نیز مقدار خونریزی را اندازه گیری کنید. اگر مقدار خونریزی شما زیاد است با پزشک تماس بگیرید.
7علت اصلی لخته خون در دوران پریود
هنگامی که تغییر مقدار قابل توجهی در میزان یا مدت لخته شدن وجود دارد، باید چندین توضیح احتمالی را در نظر بگیریم:
1- بارداری مخفی:
وقتی احتمال بارداری وجود دارد، باید آزمایش انجام شود. مشکلات حاملگی، سقط جنین، و حاملگی های خارج رحمی می توانند با لخته شدن همراه باشند.
2- تغییرات هورمونی کوتاه مدت:
تولید هورمون به دلایل مختلف ممکن است متفاوت باشد. برخی از این موارد عبارتند از: شکست در تخمک گذاری، کیست تخمدان و دارو. برای هر زن لخته شدن غیرعادی نیست. اکثریت این وقایع کوتاه مدت هستند و به دنبال پریودی های عادی پیش می آیند.
3- فیبروم یا میوم رحم
فیبروئید ها بسیار رایج هستند. آنها رشد خوش خیم عضلات هستند که کره ها را تشکیل می دهند که در داخل عضله عادی دیوار رحم قرار دارند. آنها می توانند به داخل رحم (زیرمخاط) رشد کنند، در داخل دیوار (داخلی) قرار گیرند یا از سطح بیرونی (زیرزایی) رشد کنند. گاهی اوقات آنها در یک ساقه رشد می کنند (pedunculated). اگر آنها با توانایی کل رحم برای انقباض تداخل داشته باشند، خونریزی افزایش می یابد و لخته شدن به احتمال زیاد شکل می گیرد.
4- اختلال آدنوئیدوز:
هنگامی که این اختلال اتفاق می افتد، کاهش توانایی فیبرهای عضلانی در دیواره رحم برای انقباض دیده می شود. این، به نوبه خود، می تواند منجر به لخته شدن شود.
5- رحم بزرگ که بر اثر چندقلوزایی است:
پس از حاملگی چندقلو یا چندین تولد، رحم ممکن است بزرگتر از قبل از حاملگی بماند. اگر حفره رحم گسترش یابد، جمع شدن خون قاعدگی ممکن است رخ دهد. این باعث افزایش لخته شدن می شود.
6 پولیپ های رحمی:
پولیپ ها یا رشد های دیگر داخل رحم می تواند مانع از خروج خون در طول زمان های مختلف شود. این مسئله می تواند باعث لخته شدن خون شود. این رشد همچنین می تواند خونریزی کند.
7-انسداد جریان خروجی در دوران پریود:
هر چیزی که تا حدی بتواند خروج مایع از رحم را در طول دوره زمانی مسدود کند، می تواند به لخته شدن کمک کند. شایعترین شکل انسداد خروج از تغییرات طبیعی پس از یائسگی زمانی است که سطح هورمون ها کاهش می یابد. بدون تحریک استروژن، کانال دهانه رحم ممکن است کوچک شود. این می تواند جریان خون را محدود کند، بنابراین ممکن است لخته ها شکل بگیرند.
دیگر فاکتورهایی که باید به آن توجه داشته باشید
بعضی دیگر فاکتورهای موجود در بدن که می خواهند توازن بین دو هورمون زنانه را بهم بزنند می توانند بهلخته خون در عادت ماهانه منجر شوند.
این فاکتورها شامل اضافه وزن یا کاهش وزن ناگهانی، استفاده از استروئیدها در بلندمدت، تغییرات در سطوح هورمونی زن به دلیل یائسگی یا استفاده از هورمون های تجویزی برای باروری یا دیگر مشکلات باروری را شامل می شود. در دوره حاملگی اندازه رحم به منظور تطابق با رشد بچه افزایش می یابد. پس از زایمان رحم منقبض می شود تا به شکل و اندازه طبیعی اش برگردد. گاهی وقتی رحم منقبض نمی شود تا به اندازه طبیعی اش برگردد، باعث جمع شدن خون زیادی در رحم می شود. این خون پیش از آن که دفع شود درون رحم لخته می شود و در دوره عادت ماهانه به لخته های خونی بزرگی تبدیل می شود.
اگر دفع لخته های خونی بزرگ، منظم و همراه با انقباض دردناک باشد، باید آن را جدی گرفت و برای رفع این ناهنجاری سراغ پزشک رفت.