وقتی شرایطی خاص، فشار زیادی به فرد وارد می‌کنند و توانایی مواجه را از او می‌گیرد، به این شرایط استرس می‌گوییم. اما استرس انواع مختلفی دارد. وقتی از استرس صحبت می‌کنیم با دو نوع آن مواجه هستیم: یوسترس (استرس خوب) و دیسترس (استرس بد).
مردها در تشخیص استرس‌شان، چندان مهارت ندارند؛ از طرفی استرس تجربه‌ای کاملا شخصی است. چیزی می‌تواند برای مردی استرس‌زا باشد و برای دیگری این‌طور نباشد. حتی یک اتفاق می‌تواند در یک دوره‌ی زندگی مردها استرس‌زا و در دوره‌ای دیگر، مسئله‌ی بزرگی نباشد.
اندازه‌گیری استرس در مردها
استرس را می‌توان به روش‌های مختلفی محاسبه کرد، اما عموما به‌صورت یک گزارش توسط خود فرد تهیه می‌شود که در آن نسبت به میزان احساسات خود در طی یک دوره آزمایشی یا رویدادی خاص اشاره می‌کند.
مهم‌ترین آزمایش را دو روانشناس به نام‌های توماس هلمز و ریچارد رای به نام (SRRS) در سال ۱۹۶۷ طراحی کردند. آنها فهرستی از رویدادهای استرس‌زا مثل نقل مکان یا مرگ یک عزیز را مشخص و یک سیستم ارزشی برای محاسبه شدت استرس ابداع کردند. به‌عنوان مثال مرگ همسر بالاترین نمره یعنی ۱۰۰ و رعایت نکردن قانون کمترین نمره یعنی ۱۰ را دریافت کرد.
نشانه‌های فیزیکی و علائم استرس در مردان
در ادامه، به نشانه‌های فیزیکی و علائم استرس در مردان شرکت‌کننده در آزمایش اشاره می‌شود.
به یاد داشته باشید که استرس تجربه‌ای شخصی است و می‌تواند نشانه‌های زیادی داشته باشد. نباید از نشانه‌های یک بیماری به این خاطر که به استرس ربط دارند، غافل شد. برای تشخیص نشانه‌های جدی با پزشک خود مشورت کنید:
درد قفسه سینه، تپش قلب، فشار خون بالا، تنگی نفس، خستگی، کمبود میل جنسی، درد عضلانی، سردرد، سرگیجه، سفت شدن فک و دندان‌قروچه، خشکی گلو، سوءهاضمه، یبوست، اسهال، افزایش تعرق، درد معده، افزایش یا کاهش وزن و مشکلات پوستی.
نشانه‌های و علائم روانشناسی استرس
غمگین بودن، افسردگی، گریه کردن، انزوا، بی‌خوابی، تغییر خلق‌وخو، نگرانی، هیجان زیاد، عصبانیت، پرخوری، احساس ناامنی، کاهش عملکرد، حواس پرتی در کار، تغییر روابط، افزایش مصرف سیگار و نوشیدنی‌های الکلی.
واقعیت‌هایی در مورد استرس مردان
کلمه «استرس» از مجموعه لغات در حوزه‌ی مهندسی گرفته شده است که در آن به فشار، مقاومت، انعطاف‌پذیری، نقطه شکست و قابلیت ارتجاعی مواد اشاره می‌شود.
استرس به‌صورت کلی به دو شکل تجربه می‌شود: فیزیکی و روانی که هر دوی آنها به هم ربط پیدا می‌کند. به‌عنوان مثال جانیس گلاسرِ روانشناس نشان می‌دهد که چطور استرس مزمن باعث کاهش عملکرد دستگاه ایمنی، افزایش خطر ابتلا به عفونت و کاهش توانایی مبارزه با بیماری و درمان بافت‌های آسیب‌دیده می‌شود.
استرس مکانیزمی است که به ما قابلیت مواجه با تهدیدات را می‌دهد. ما توانایی آن را پیدا می‌کنیم تا با تهدید‌ها مواجه شویم و از آنها دوری کنیم.
استرس به همان اندازه که بد است، می‌تواند خوب هم باشد. بدون استرس، شاهد افزایش ترشح آدرنالین در خون، توانایی حل مشکلات، کسب تجربه و انجام تغییرات مهم نخواهیم بود. استرس به‌خصوص استرس طولانی‌‌مدت می‌تواند باعث بیماری یا وخامت آن و یا حتی کاهش عمر شود.
مدیریت استرس برای سلامتی ضروری است و باید هر روز آن را تمرین کنیم.