آیا همیشه احساس خستگی می‌کنید، حتی بعد از اینکه خواب کافی هم داشته‌اید؟ آیا به‌دنبال مصرف مواد غذایی پرنمک هستید؟ شاید به چند پزشک مراجعه کرده‌اید و هیچ‌کدام از آنها نمی‌دانند که مشکل شما چیست.
اگر با یک پزشک (naturopathic) که روی بررسی جامع و پیشگیرانه بیماری‌ها تمرکز دارند صحبت کنید ممکن است به شما بگویند که به خستگی آدرنال دچار هستید. اما اغلب پزشک‌ها می‌گویند که این شرایط واقعی نیست.
خستگی آدرنال چیست؟
این اصطلاح را اولین بار دکتر جیمز ویلسون در سال ۱۹۹۸ مطرح کرد. به نظر او، این بیماری مجموعه‌ای از نشانه‌ها و علائم است و زمانی رخ می‌دهند که غده‌ی آدرنال به‌خوبی عمل نمی‌کند. این بیماری بیشتر با استرس شدید همراه است و اغلب باعث ایجاد بیماری‌های عفونی مثل سرماخوردگی، برونشیت و ذات‌الریه می‌شود.
دکتر ویسلون می‌گوید که مردم شاید نشانه‌های فیزیکی بیماری را نداشته باشند، اما همچنان احساس خستگی می‌کنند و این خستگی با خوابیدن هم از بین نمی‌رود. این افراد همچنین به‌دنبال مصرف مواد غذایی پرنمک هستند.
نظریه‌ی پشت این بیماری
سیستم ایمنی بدن وقتی تحت استرس قرار دارد با کاهش عملکرد به این شرایط واکنش نشان می‌دهد. غدد آدرنال که اعضای کوچکی از کلیه هستند با آزاد کردن هورمون کورتیزول به استرس واکنش نشان می‌دهند. آنها فشار خون و نحوه‌ی عملکرد قلب را تنظیم می‌کنند.
بنا به این تئوری اگر شما مدتی طولانی استرس داشته باشید (مثل مرگ یکی از اعضای خانواده) غدد آدرنال شما، کورتیزول اضافی را تولید نمی‌کنند تا حس خوبی داشته باشید. به این صورت دچار خستگی آدرنال می‌شوید.
هیچ نوع آزمایشی وجود ندارد که این بیماری را تشخیص دهد. آزمایش خون نمی‌تواند کاهش تولید غدد آدرنال را نشان دهد.
درمان پیشنهادشده برای سالم کردن این غدد، داشتن یک رژیم با میزان کم‌قند، کافئین و مواد غذایی فراوری‌شده و البته مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی مناسب است، مثل:
ویتامین بی۱۲، B6 ،B5
ویتامین C.
منیزیم.
مصرف پروبیوتیک‌ها و مکمل‌های گیاهی نیز به تولید بیشتر کورتیزول کمک می‌کند.
آیا این بیماری واقعی است؟
هیچ نوع تحقیق علمی در این زمینه وجود ندارد. انجمن پزشکی غدد درون‌ریز (که روی درمان بیماری‌های مرتبط با غدد و هورمون‌ها تمرکز دارند) به صراحت می‌گوید که این یک بیماری واقعی نیست و نشانه‌های این بیماری خیلی کلی هستند و آنها را می‌توان برای هر بیماری و شرایطی به‌کار برد؛ مثل افسردگی، وقفه‌ی تنفسی در خواب و فیبرومیالژیا.
این انجمن می‌گوید که بعضی درمان‌های موجود می‌تواند خطرناک هم باشد. بهبود رژیم غذایی بدون توجه به نوع بیماری، حال شما را بهتر می‌کند اما مصرف بعضی مکمل‌ها که بدن را به تولید بیشتر کورتیزول مجبور می‌کنند، ممکن است باعث از کار افتادن غدد آدرنال شوند.
چه عامل دیگری می‌تواند نقش داشته باشد؟
نشانه‌هایی مثل خستگی، کمبود انرژی و خوابیدن در تمام طول روز می‌تواند نشانه‌های افسردگی، وقفه‌ی تنفسی در خواب و فیبرومیالژیا یا شرایطی به نام «نارسایی آدرنال» باشد.
نارسایی آدرنال چیست؟
برخلاف خستگی آدرنال این بیماری را می‌توان تشخیص داد. دو نوع از این بیماری وجود دارد و هر دوی آنها در نتیجه آسیب یا مشکل مربوط به غدد آدرنال بروز می‌کند که باعث می‌شود آنها کورتیزول کافی تولید نکنند.
نشانه‌های هر دوی این شرایط شامل خستگی مزمن، کاهش اشتها، ضعف عضلانی، کاهش وزن و درد شکم است. ممکن است دچار حال تهوع، فشار خون پایین، اسهال، افسردگی و تیره شدن پوست هم بشوید.
نارسایی آدرنال را با آزمایش خون و سطح کورتیزول می‌توان تشخیص داد. در صورت ابتلا به این بیماری باید از درمان جایگزینی هورمون استفاده کنید.