بیماران مبتلا به کبد چرب در ماه رمضان نیازی نیست نگران کبد چرب خود باشند، به توصیه متخصصین آن ها هم می توانند با رعایت نکات تغذیه ای بدون مشکل و دردسر روزه بگیرند. این مقاله را بخوانید تا بدانید که آیا مبتلایان به کبد چرب می توانند روزه بگیرند؟

روزه‌ داری و کبد چرب خفیف

براساس گزارش‌های مختلف حدود 30 تا 50 درصد از ایرانی به کبد چرب مبتلا هستند. انباشته شدن چربی در سلول‌های کبدی می‌تواند به التهاب این سلول‌ها منجر شود.

کبد نقش مهمی در سوخت‌وساز و شکستن چربی‌ها در بدن دارد. در صورت بروز اختلال در آن چربی در کبد رسوب کرده و موجب بروز کبد چرب می‌شود. یکی از فعالیت‌های مهم کبد، ذخیره‌سازی و سوخت‌وساز چربی‌ها در بدن است. کبد طبیعی دارای حدود 5 گرم چربی در 100 گرم وزن خود است و هرگاه مقدار چربی بیش از 5 درصد وزن آن افزایش یابد به این حالت کبد چرب گفته می‌شود.

مهم‌ترین موضوعی که بیماران کبد چرب باید به آن توجه کنند مصرف میوه و سبزیجات تازه است که در ماه رمضان باید افزایش یابد و در وعده افطار و سحری به‌وفور این ماده غذایی در رژیم غذایی گنجانده شود.
روزه‌داری برای افرادی که مبتلا به کبد چرب هستند، مفید است به‌خصوص بیمارانی که کبد چرب خفیف دارند. در واقع روزه‌داری تنظیم مجدد موتور سوخت‌وساز بدن انسان است و چربی‌هایی که در بافت‌ها ذخیره شده‌اند، آزاد شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد و بدن را از چاقی احتمالی محافظت خواهد کرد.

البته بیمارانی که دچار کبد چرب از نوع شدید هستند نمی‌توانند روزه بگیرند، روزه‌داری برای این دسته از بیماران به دلیل ساعات طولانی روزه‌داری خیلی مفید نیست گرسنگی بیش از 12 تا 14 ساعت در روز بیماری آنان را تشدید خواهد کرد.

با روزه‌داری بافت‌هایی که به غلط چربی ذخیره کردند گلیکوژن آزاد کرده و به مصرف سوخت‌وساز بدن می‌رسد و همین فرآیند روزه‌داری برای سوخت‌وساز و عملکرد کبد مفید است. در حقیقت روزه‌داری به‌عنوان یک روش پاکسازی کبد از سموم و مواد زائد محسوب می‌شود.
بیماری کبد چرب علائمی ندارد و پس از انجام آزمایش خون و یا سونوگرافی می‌توان متوجه بیماری شد البته در برخی از موارد کبد چرب با خستگی و ناراحتی در قسمت فوقانی شکم همراه است.

روزه‌ داری برای کبد چرب؛ فایده یا ضرر؟! +توصیه های متخصص