برخی افراد با وجود بیماری و مصرف دارو علاقه مند به روزه گرفتن در ماهع مبارک رمضان هستند. این افراد به هیچ عنوان نباید فراموش کنند که بدون مشورت با پزشک و با تصمیم خود نباید درمان دارویی خود را قطع و یا تغییر دهند زیرا در روند درمان تاثیرات منفی خواهد گذاشت بخصوص در مورد بیماری هایی که در حساسیت بالایی دارند. در این مطلب توصیه های مهم جهت مصرف دارو در ماه رمضان را به شما ارایه می دهیم.
در ماه رمضان با برنامه دارویی چه کنیم؟
به گفته دکتر محمد آزادبخت، اثربخشی بسیاری از داروها، ارتباط مستقیمی با مصرف به موقع آن‌ها در زمان معین دارد. بیماران هیچ گاه نباید بدون مشورت با داروساز یا پزشک معالج خود، اقدام به قطع دارو، تغییر یا کاهش دوز مصرفی و یا تغییر زمان مصرف نمایند.
رعایت نکردن این اصول می‌تواند منجر به عدم کارآیی دارو، عدم دستیابی به اثرات درمانی، بروز اثرات جانبی و تشدید بیماری شود.
مصرف بسیاری از داروها را می‌توان پس از مشورت با پزشک به زمان سحری یا افطار منتقل نمود.
توصیه های مهم برای مصرف دارو در ماه رمضان
چنانچه فردی به رغم ابتلا به بیماری، پس از مشورت با پزشک معالج خود، مجاز به روزه گرفتن باشد، می‌بایست به نکات زیر توجه نماید:
1- قطع ناگهانی برخی از داروها به واسطه روزه‌داری بسیار خطرناک است. بیماران درباره قطع داروها و نحوه استفاده آن‌ها در ماه مبارک رمضان، با پزشک و یا داروساز خود مشورت نماید.
۲- بیماران مبتلا به بیماری انسدادی ریوی (COPD) و صرع، در معرض خطر تغییر دوز دارو در ایام روزه‌داری می‌باشند. پزشکان علاوه بر اینکه باید به بیماران صرعی که با قطع دارو دچار بازگشت حملات تشنجی می‌شوند مشاوره دقیق بدهند، باید به بیماران مبتلا به آسم که با قطع دارو‌های استنشاقی و افشانه‌های تنفسی دچار حملات آسمی می‌شوند توصیه‌های لازم را ارایه بنمایند.
۳- مطالعات به عمل آمده روی دارو‌های ضد فشارخون و ضد انعقاد خون نشان می‌دهد که روزه داری تاثیر خاصی بر اثربخشی این داروها ندارد. البته گاهی اوقات لازم است در مورد دارو‌های مدر (ادرار آور)، برای جلوگیری ازدست رفتن آب بدن، پزشک اقدام به کاهش دوز این داروها در بیماران روزه‌دار بنماید.
۴- برخی از دارو‌های ضد التهاب این قابلیت را دارند که دو بار در طول روز مصرف شوند. مصرف این‌گونه داروها را می‌توان با مشورت پزشک و داروساز به زمان افطار یا سحر موکول نمود.
۵- جهت درمان عفونت، پزشک معالج می‌تواند اقدام به تجویز آنتی بیوتیک‌هایی بنماید که به جای چند بار مصرف در طی روز، یک یا دو بار در روز مصرف شود.
۶- برخی از داروها نیز به شکل آهسته رهش در بازار دارویی موجود می‌باشند. در مورد این داروها بجای مصرف سه تا چهار بار در روز، پزشک می‌تواند داروی آهسته رهش که یک بار در روز تجویز می‌شود توصیه نماید.
۷- تغییر نحوه مصرف برخی از داروها (از شکل خوراکی به شکل پوستی) در این ایام نیز بنا به تجویز پزشک ممکن می‌باشد. در صورت وجود این شکل دارویی، بجای مصرف برخی از دارو‌های خوراکی، پزشک معالج می‌تواند آن‌ها را به شکل زیست چسب (برای مثال: مخاط چسب تریامسینولون استوناید) تجویز نماید.
۸- در خصوص بیماران دیابتی، هرچند روزه‌داری برای برخی از مبتلایان به دیابت بنا بر تشخیص پزشک معالج می‌تواند مفید باشد، ولی تغییر خودسرانه دوز دارو و رژیم غذایی در برخی دیگر می‌تواند بسیار خطرناک باشد. بیماران دیابتی باید پیش از شروع ماه مبارک تحت بررسی پزشکی قرار گیرند. بیماران باید از نظر سطح قند خون، فشار خون، چربی خون، انعقاد خون و بررسی‌های کلی وضعیت بیوشیمی خون پایش گردند و بر این اساس رژیم غذایی و دارویی مختص هر بیمار قبل از شروع ماه مبارک تعیین گردد.
۹- بیمارانی که انسولین مصرف می‌نمایند قبل از اقدام به روزه‌داری باید با پزشک معالج خود مشورت نمایند. در تمامی بیماران دیابتی، تنظیم و کنترل مرتب قند خون، بسیار مهم می‌باشد.
۱۰-هم بیماران دیابتی و هم خانواده فرد دیابتی باید در رابطه با خطرات تهدیدکننده و عوارض روزه‌داری مورد مشاوره قرار گیرند. همچنین افراد فوق، در مورد علایم افزایش و کاهش قند خون، اندازه‌گیری قند خون، تنظیم وعده‌های غذایی، فعالیت بدنی و مصرف داروها در ماه مبارک باید آموزش لازم را دریافت کنند. علاوه بر این ضروری است روش درمان و اقدامات لازم در صورت بروز مشکل به همراه بیمار آموزش داده شود.
۱۱- چنانچه بیمار از شرایط عمومی مناسبی برای روزه‌داری برخوردار باشد، قاعدتاً استفاده از اشکال دارویی خاصی که داروها را به صورت غیرخوراکی به بدن می‌رساند، مشکلی ایجاد نخواهد کرد. بعضی از این اشکال دارویی عبارتند از: قطره‌های گوشی، بینی و چشم، کرم‌ها، پماد‌ها و دارو‌هایی که به صورت پلاستر (چسب‌های پوستی) مصرف می‌شوند، شیاف‌های مقعدی و واژینال، دهان شویه‌ها و اسپری‌های دارویی (مانند دارو‌های ضد آسم؛ که در مورد این داروها نظر شرعی مراجع تقلید متفاوت است)، قرص‌های زیرزبانی مانند نیتروگلیسیرین (که در مورد این داروها نیز نظر شرعی مراجع تقلید متفاوت است)، دارو‌های تزریقی عضلانی و زیرجلدی به شرط آنکه حاوی ویتامین‌ها و یا مواد مغذی نباشند (که البته در مورد دارو‌های تزریق وریدی نیز مراجع تقلید نظرات متفاوتی دارند.)
۱۲- افرادی که باید دارو‌های خود را به طور روزانه (یک بار در روز) مصرف کنند، برای ادامه درمان خود در زمان روزه‌داری با مشکل خاصی رو به رو نیستند. این بیماران می‌توانند زمان مصرف داروی خود را در فاصله بین افطار تا سحر قرار دهند. در صورتی که لازم است داروی خود را با معده خالی مصرف کنند، بهترین زمان مصرف دارو برای آن‌ها یک ساعت قبل از سحری و یا دو ساعت بعد از افطار می‌باشد.
۱۳- بیمارانی که مجبور به مصرف روزی دو یا چند بار داروها هستند، ممکن است پس از مشورت با پزشک معالج خود قادر باشند دارو‌های خود را در فاصله بین افطار تا سحر استفاده کنند. این مورد برای بیمارانی که مجبور به مصرف داروها با دفعات بیشتر هستند تقریباً ناممکن است و این قبیل افراد بهتر است از روزه‌داری صرف‌نظر نمایند. در مواردی خاص ممکن است پزشک معالج قادر باشد با جایگزینی دارو‌های این بیماران با انواع طولانی اثر آن‌ها و یا تعویض دارو با یک داروی مشابه با نیمه عمر طولانی‌تر امکان روزه‌داری را برای این گروه از بیماران نیز فراهم نماید. در این موارد صرفاً نظر پزشک درمانگر تعیین کننده است.
۱۴- از آنجا که به هم خوردن عادات غذایی در ایام ماه مبارک رمضان باعث بروز تغییراتی در روند‌های فیزیولوژیک و متابولیک بدن و در نتیجه ایجاد تغییرات در میزان و سرعت متابولیسم و دفع داروها خواهد شد، لازم است علایم حیاتی مربوط به کنترل بیماری با دقت بیشتر و در فواصل کوتاه‌تری کنترل شود.
۱۵- از آنجاکه مصرف کافی آب و مایعات نقش بسیار مهمی در دفع داروها و متابولیت‌های ناشی از آن‌ها دارد، لازم است دقت شود که در فاصله بین افطار تا سحر به میزان کافی آب و مایعات به بدن روزه‌داران و به خصوص بیمارانی که دارو مصرف می‌کنند، برسد. این اقدام ضمن تامین نیاز بدن روزه‌داران به مایعات، به خصوص در زمانی که ماه مبارک رمضان در فصل گرما قرار دارد، شرایط لازم را برای دفع مناسب داروها و متابولیت‌های آن‌ها از بدن فراهم خواهد کرد.
منبع: مردم نیوز
با پدیده دارو خوردن در ماه رمضان چه کنیم؟!