این رفتار اشتباه خطر ام اس را تشدید می کند

ام اس یک بیماری خود ایمنی التهابی است که می تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند  اختلال ایجاد ‌کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیاد جسمی شود. دشواری در فکر کردن و مشکلات عاطفی مانند افسردگی یا ناخویشتن‌داری عاطفی نیز در بین مبتلایان به ام‌اس رایج است. در این مطلب به بررسی ارتباط میان استرس و فشار عصبی با بیماری ام اس می پردازیم.

عوامل موثر بر ام اس

ادعا شده است که عوامل محیطی، ژنتیکی، سابقه فامیلی، عفونت‌های دوران کودکی و بیماری‌های درگیر کننده سیستم ایمنی بدن همگی در ایجاد بیماری ام اس تاثیر گذارند و برخی می‌گویند هر چه از خط استوا دورتر شویم میزان شیوع ام اس بیشتر می‌شود، اما نتیجه قطعی علمی برای این نظریه وجود ندارد.

علایم و نشانه های ام اس

فرد دارای ام‌اس همه علائم یا نشانه‌های عصب شناختی را دارد. رایج‌ترین این نشانه‌ها مشکلات دستگاه عصبی خودگردان، دیداری، حرکتی و حسی می‌باشند.

علائم خاص از طریق محل‌های زخم در سیستم عصبی مشخص می‌شوند و شامل  خواب‌رفتگی مانند مور مور شدن،اسپاسم، ضعف عضلات، واکنش‌های غیرارادی، گرفتگی عضلات یا ناتوانی در حرکت، ناتوانی در هماهنگی و تعادل ناهماهنگی عضلات، مشکل در صحبت کردن یا  مشکلات دیداری (جنبش کره چشم، کاهش دید یا ) احساس خستگی، درد شدید یا درد مزمن و مشکل در ادرار و مدفوع می‌باشد.

 دشواری در فکر کردن و مشکلات عاطفی مانند افسردگی یا ناخویشتن‌داری عاطفی نیز در بین مبتلایان به ام‌اس رایج است.

رابطه عصبانیت با ام اس

به صورت علمی و کتابی ثابت نشده که عصبانیت به طور مستقیم بر ایجاد بیماری ام . اس نقش دارد، اما عصبانیت موجب تشدید علائم در این بیماران می‌شود.

در حقیقت بالا بودن استرس و هیجان در فرد با افزایش تحریک پذیری و حساس‌تر کردن سیستم عصبی بدن می‌تواند به تدریج باعث تخریب عملکرد سیستم عصبی شود. به همین دلیل امروزه محققان علوم سلامت بر این باورند که استرس یکی از عوامل زمینه ساز در بروز بیماری ام اس می‌باشد.

با وجود این عقیده که استرس (اضطراب و هیجان) می‌تواند مستعد کننده بروز بیماری ام اس باشد؛ اما این به معنی آن نیست که هر نوع استرس مقطعی می‌تواند نهایتاً باعث بروز بیماری ام اس گردد. در واقع نظر متخصصان سلامت بر آن است که افراد با شخصیت مضطرب یا هیجانی ممکن است به تدریج به سمت درجاتی از افسردگی شدید سوق پیدا کنند و این مسئله با نوع یک شیوه زندگی پراسترس نیز در ارتباط می‌باشد. البته باید توجه نمود که استرس (اضطراب و هیجان) یکی از عوامل زمینه ساز می‌باشد و به خودی خود نمی‌تواند عامل اصلی بروز بیماری ام اس باشد.

نکته قابل توجه دیگر در مورد اثر استرس بر بروز بیماری ام اس آن است که احتمال بروز بیماری ام اس در زنان جوان مضطرب و هیجانی که درجاتی از افسردگی دارند، بیش از مردان جوان می‌باشد که البته این مسئله مربوط به نوع تحریک پذیری عصبی در زنان نسبت به مردان می‌باشد.

نظر پزشکان و متخصصان سلامت بر آن است که اولین و اصلی‌ترین قدم برای پیشگیری از بروز بیماری ام اس و یا کنترل آن در افراد مبتلا، توجه به مدیریت استرس می‌باشد. نکته حائز اهمیت در مدیریت استرس آن است که فرد بتواند کمتر در معرض عوامل استرس زا شامل عوامل مضطرب کننده و هیجانی قرار گیرد. 

 ام اس؛ در کمین دختران زیبا

با این رفتارهای اشتباه ام اس می گیرید