ضد آفتاب امروزه به یکی از ملزومات تبدیل شده است و همه به خصوص خانم ها بدون استفاده از کرم های ضد افتاب از خانه خارج نمی شوند. با استفاده از کرم ضد آفتاب در مقابل اشعه های خطرناک خورشید به خوبی از پوست محافظت می شود اما باید به نوع کرم های ضد آفتاب نیز توجه شود. در این مقاله به استاندارد های کرم های ضد آفتاب که باید حاوی آن باشند اشاره خواهیم کرد.
ضد آفتاب خوب چه ضد آفتابی است؟
ضد آفتاب خوب باید بتواند هردو نوع اشعه فرابنفش یعنی نوع آ و نوع بی را بلوک کند یا به عبارتی «وسیع الطیف » باشد و در عین حال از نظر زیبایی ظاهری قابل قبول.
از دیگر ویژگی های یک ضد آفتاب خوب، دوام اثر آن و مقاومت در برابر آب و تعریق است. برای رسیدن به این اهداف، شرکتهای سازنده ضد آفتاب معمولا از ترکیبی از مواد گوناگون استفاده می کنند.
این مواد را می توان به دو دسته تقسیم کرد: ضد آفتاب های فیزیکی که با منعکس کردن و پخش کردن اشعه فرابنفش عمل می کنند، و ضد آفتاب های شیمیایی که اشعه فرابنفش را جذب می کنند.
ضد آفتاب های فیزیکی مانند اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم اگر ذرات بزرگی داشته یا درصدشان زیاد باشد، رنگ سفیدی ایجاد می کنند که از نظر ظاهری چندان قابل قبول نیست. ضد آفتاب های شیمیایی هر یک قدرت جذب بخشی از اشعه فرابنفش را دارند. البته این ضد آفتاب ها گاهی باعث التهاب پوست هم می شوند.
کرم ضد آفتاب استاندارد باید دارای قدرت محافظت در برابر هر دو اشعه UVA و UVB خورشید را داشته باشد؛ با وجود اینکه بیشتر نشانهای تجاری استانداردهای خود را از سازمان FDA دریافت میکنند، اما مجبور به ارائه محصولات خود به این سازمان نیستند، همچنین حتی برترین محصولات از نشانهای تجاری مشهور در دنیا تنها دو ساعت قابلیت محافظت دربرابر نور خورشید دارند و افراد برای حفظ سلامت پوست خود باید به شکل منظم استفاده از این محصول را تجدید کنند.
SPF
همچنین به گفته محققان و متخصصان پوست میزان SPF این کرم ها بسیار مهم است و مصرف کنندگان باید به این مساله توجه داشته باشند؛ به اعتقاد آنان هرچه میزان این ماده در کرم های ضدآفتاب بیشتر باشد، میزان مواد شیمیایی آن نیز بیشتر شده و می تواند به سلامت پوست آسیب برساند.
معمولا باور عمومی اینگونه است که هرچه درجه این عنصر محافظ پوست بالاتر باشد، قدرت محافظت کرم در برابر نور خورشید بیشتر شده و می تواند از پوست بهتر مراقبت کند، این درحالی است که محققان نظر دیگری دارند و معتقدند که میزان بالای این عنصر نه تنها تاثیری در افزایش محافظت از پوست ندارد، بلکه حتی می تواند به سلامت آن آسیب وارد کند.
PA
ممکن است روی بسته بندی بعضی از ضد آفتاب ها عبارت PA را دیده باشید. PA میزان محافظت از پوست شما را در برابر پرتوهای UVA نشان می دهد. معمولا PA با این شکل ها نمایش داده می شود:
PA+
PA++
PA+++
مشخصا هرچه میزان پلاس های PA بیشتر باشد، بیشتر در برابر UVA در امان خواهید بود. UVA به لایه های عمقی و زیرین پوست نفوذ می کند و عامل پیری پوست، چین و چروک، تیرگی پوست و ایجاد سرطان های پوستی مانند ملانوما می باشد ضدآفتاب هایی را انتخاب کنید که دارای استاندارد PA حداقل 3PLUS باشند.
پارابن
عامل مهم دیگری که باید مد نظر قرار دهید این است که کرم های ضد آفتابی را انتخاب کنید که فاقد پارابن باشند. پارابن ها در گروه مواد نگهدارنده طبقه بندی می شوند و علی رغم آنکه دارای خواص آنتی باکتریال هستند و از رشد میکروب ها در فرآورده های گوناگون جلوگیری می کنند؛ برای پوست مضر هستند و سبب ایجاد حساسیت، سوزش و التهابات پوستی می شوند. از کرم هایی استفاده کنید که بجای پارابن از نگهدارنده های مناسب در آنها استفاده شده باشد.
نکاتی در مورد استفاده از ضد آفتاب
ترکیب کرم ضدآفتاب و کلر آب استخر
به تازگی از سوی منابع خبری اعلام شد که استفاده از کرم ضدآفتاب در هنگام شناکردن در استخر می تواند ترکیبات سمی ایجاد کند که برای پوست مضر است؛ پژوهشگر مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با رد صحت این مطلب، گفت: در هیچ یک از مراجع و کتب علمی مطلبی در این خصوص ذکر نشده است.
اسماعیلی ادامه داد: همچنین نمی توان گفت که ضدآفتاب می تواند در برابر مضرات کلر آب استخرها از پوست محافظت کند زیرا میزان درصد کلر در برخی استخرها استاندارد نیست به طوری که دیده شده علاوه بر ایجاد مشکلات پوستی مانند اگزما و خارش، برخی افراد دچار ضایعات چشمی نیز می شوند بنابراین توصیه نمی شود که برای شناکردن در استخر از کرم ضدآفتاب استفاده شود.
وی در خصوص استفاده از کرم های ضدآفتاب در استخرهای روباز تاکید کرد: استفاده از کرم های ضدآفتاب در استخرهای روباز کاملا ضروری است و توصیه می شود.
نحوه ی صحیح استفاده از ضد آفتاب