لنز تکه ای پلاستیکی بی رنگ یا رنگی است که برای بر طرف کردن ضعف بینایی یا زیبایی مورد استفاده قرار می گیرد. عدم رعایت نکات بهداشتی استفاده از لنز آسیب هایی جدی از قبیل زخم و سوراخ شدن قرنیه را به بار می آورد. در این مقاله نکات ضروری استفاده از لنز را بیاموزید.
انواع لنز چشم
لنز به دو نوع نرم و سخت تقسیم می شود. لنزهای تماسی نرم، شامل:لنزهای طبی، رنگی، طبی رنگی و پانسمانی می باشد.
لنز طبی: برای افرادی که دچار دوربینی، نزدیک بینی و یا آستیگماتیسم هستند کاربرد دارد.
لنز رنگی:جهت زیبایی به کار می رود.
لنز طبی رنگی:برای زیبایی در افرادی که دچار ضعف بینایی هستند کاربرد دارد.
لنز پانسمانی: بر روی قرنیه قرار می گیرند و به عنوان محافظ قرنیه می باشد. برای افرادی که دچار زخم قرنیه و یا بیماری های دیگر قرنیه هستند، استفاده می شود و مانع از سایش پلک روی قرنیه شده و امکان ترمیم ضایعات اپی تلیال قرنیه را فراهم می کند.
لنز سخت: کاربرد این نوع لنزها برای افرادی است که دچار آستیگماتیسم بالا و یا قوز قرنیه هستند.
لنز تماسی چیست؟
کنتکت لنزها دیسکهای انحنادار پلاستیکی نازک و شفافی هستند که روی لایه اشکی سطح قرنیه چشم شناورمیشوند. زمانی که از لنز تماسی استفاده میکنید، احساس راحتی و شفافیت بینایی در گرو سلامت سطح قرنیه و لایه اشکی است. لنز های تماسی برای اصلاح همان عیوب انکساری که عینک اصلاح میکند، به کار میروند که عبارتند از:
میوپی(نزدیک بینی)
هایپروپی(دور بینی)
آستیگماتیسم
پیر چشمی
زمانی که لنز را داخل چشمتان میگذارید یا خارج میکنید
راستش را بخواهید این زمانها را میتوان لحظات طلایی برای میکروبهایی دانست که منتظر ورود به چشم شما هستند. شما انگشتتان را داخل چشمتان میکنید و اینگونه فرصت ورود میکروبها را به محیط چشم میدهید. قبل از تماس با لنز دستتان را کاملا بشویید (و اگر میتوانید ضدعفونی کنید). اگر هم به طور مرتب از لنز استفاده میکنید بهتر است ناخنهایتان را کوتاه کنید تا ناخنهای بلند و تیز شما سطح لنزها یا سطح پلک و چشمتان را خراش ندهد. از آب معمولی (یا آب جوشیده) برای شستوشوی لنزها استفاده نکنید و حتما از محلولهای مخصوص نگهداری لنز استفاده کنید.
وقتی مدت طولانی لنزها را داخل چشمنگه میدارید
درواقع علت مخالفت بسیاری از چشمپزشکان با لنزها همین است که استفادهکنندهها گاهی فراموش میکنند آنها را از چشمشان خارج کنند (یا تنبلی مانع آن میشود) اما یادتان باشد لنزها مانع رسیدن اکسیژن به چشمها میشود. اگر لنزها را شب از چشمتان خارج نکنید خطر ایجاد زخم در قرنیه شما به شدت افزایش مییابد. این زخمها گاه میتواند منجر به کوری شود.
نکات مربوط به لنز چشم
قبل از زدن و برداشتن لنز، دست هایتان را بشویید.
از قرار دادن دو عدد لنز در یک جا لنزی، خودداری کنید، زیرا باعث چسبندگی می شود.
موقع زدن لنز، بر روی قرنیه فشار اضافی وارد نکنید تا باعث آسیب قرنیه نشود.
موقع برداشتن لنز، مراقب باشید ناخن هایتان به قرنیه صدمه نزند.
هنگام خواب، لنز را در آورید و هرگز با لنز نخوابید، حتی اگر لنزهای دائمی دارید
علاوه بر تمیز کردن لنز، آن ها را هر چند وقت یک بار با محلول هایی مثل پروکسیدهیدروژن ضدعفونی کنید.
لنز را به چشم بزنید و سپس از مواد آرایشی استفاده کنید. همچنین، ابتدا لنز را از چشم خارج کنید، سپس مواد آرایشی را پاک کنید.
در حالی که لنز بر روی چشم هایتان قرار دارد، از اسپری های معطر کننده، قطره یا پماد چشمی استفاده نکنید.
کسانی که در محیط های آغشته به مواد شیمیایی کار می کنند، اگر مجبور به استفاده از لنز باشند، باید هنگام کار از عینک های محافظ استفاده کنند.
چشم هایتان را ماساژ ندهید، زیرا ممکن است لنز به بیرون بیافتد.
اگر بعد از زدن لنز احساس جسم خارجی کردید، لنز را در آورید و پس از شستشو با سرم فیزیولوژی مجدداً آن را بر روی چشم قرار دهید.
حداکثر مدت زمان استفاده از لنز در طول روز، 6 ساعت می باشد.
به طور مرتب، برای کنترل چشم و لنزهایتان، به چشم پزشک مراجعه کنید.
زمانی که به آرایشگاه میروید
سالنهای زیبایی و آرایشگاهها پر از ذرات معلق در هوا هستند که ناشی از اسپریها و سایر مواد شیمیایی است که در هوا پخش میشوند. بهترین کار این است که وقتی به آرایشگاه میروید، لنزتان را با خودتان نبرید و از عینک استفاده کنید اما اگر مجبور هستید لنز بگذارید هم اگر میتوانید در محیط آرایشگاه عینک به چشم بزنید تا از تماس بسیاری از ذرات معلق در هوا با چشمتان جلوگیری کنید. درضمن یادتان باشد که اگر لنز در چشم دارید وقتی زیر سشوار نشستید، تا میتوانید پلک بزنید.
اول لنز بگذاریم یا آرایش کنیم؟