با داشتن استرس کوری و فراموشی در کمین شماست!

انواع استرس  

به گزارش سایت الودکتر، دو نوع استرس  اصلی وجود دارد: «استرس  حاد و استرس  مزمن». استرس  حاد واکنش به یک تهدید آنی و معروف به واکنش “جنگ یا گریز” است. همین که تهدید برطرف شد، سطح هورمون‌های استرس  بدون هیچ اثر طولانی مدتی به حالت عادی باز می‌گردند.

استرس  مزمن میزان ترشح هورمون کورتیزول را بالا می‌برد، بر بسیاری از عملکردهای مغز تأثیر می‌گذارد و فرد را در معرض خطر بسیاری اختلالات خلقی و دیگر مسائل روانی قرار می‌دهد. با اینکه استرس  بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی مدرن است، اما این‌طور نیست که همه استرس ‌ها برای ما بد باشند. حتی برخی درجات استرس  را در زمره احساسات خوشایند هم قرار داده‌اند چراکه مغز ما را برای حداکثر کارایی آماده می‌کنند. اما استرس  مزمن –همان نوعی که ما هر روز با آن مواجه هستیم– کشنده است. ۹۰٪ مراجعات به پزشکان به خاطر مشکلات سلامتی مرتبط با استرس  است. استرس  مزمن ما را در برابر هر چیزی، از سرطان گرفته تا یک سرماخوردگی معمولی آسیب پذیرتر می‌کند. بالارفتن مداوم هورمون‌های استرس  نه تنها بدن را بیمار میکند بلکه روی مغز هم تأثیرات منفی می‌گذارد. هنگامی که استرس  مزمن شود، عملکرد مغز ما را تغییر می‌دهد و حتی باعث می‌شود تغییر ساختار تا سطح DNA ما هم جلو بیاید.

مرگ تدریجی مغز با استرس

کورتیزول، در انتقال‌دهنده های عصبی، گلوماتیک مازاد تولید می‌کند. گلوماتیک، رادیکال‌های آزاد -مولکول‌هایی که با اکسیژن جفت نشده‌اند- تولید می‌کند که به همان شیوه‌ای که اکسیژن به فلز حمله می‌کند و موجب زنگ‌زدگی می‌شود، آنها هم به سلول‌های مغزی هجوم می‌برند. درعمل رادیکال‌های آزاد دیواره‌های سلول‌های مغزی را سوراخ سوراخ می‌کنند و باعث می‌شوند آنها پاره پاره شوند و بمیرند.

استرس  در سایر عادات سبک زندگی که منجر به تولید رادیکال‌های آزاد بیشتری می‌شود هم به طور غیرمستقیم نقش دارد. اگر استرس  باعث بی‌خوابی، هله‌هوله خوردن، افراط در نوشیدن الکل، سیگار کشیدن برای تمدد اعصاب شود، همگی نمونه‌هایی از همان مشارکت در فراخوانی رادیکال‌های آزاد هستند.

تاثیر استرس  بر حافظه

شاید یکی از اولین نشانه‌های استرس  که فرد متوجه آن خواهد شد، مشکلات حافظه باشد. جاگذاشتن کلیدها و فراموش کردن قرارها آدم را به تکاپو می‌اندازد و استرس  او را دوچندان می‌کند. اگر زمانی متوجه شدید که تمام استرس ‌های زندگی شما را حساستر کرده‌اند، بدانید برای این مسأله دلیل فیزیولوژیکی وجود دارد. مطالعات نشان می‌دهد زمانی که فرد دچار استرس  است سیگنال‌های الکتریکی مرتبط با حافظه و خاطرات واقعی، تضعیف و نواحی مرتبط با احساسات تقویت می‌شوند. استرس  در بخشی از مغز شما که با حافظه کوتاه مدت، حافظه بلند مدت و پردازش های آن ارتباط دارد، تاثیر می گذارد. پردازش حافظه عملکردی است که مغز برای تصمیم گیری، به جمع آوری اطلاعات متعدد که در مغز از یکدیگر جدا نگهداری می شود نیاز دارد. در واقع مغز در این فرآیند تکه های حافظه را از بخش ها متعدد جمع آوری کرده و برای نتیجه گیری و تصمیم گیری مورد پردازش قرار می دهد. فرآیند تفکر، درک و ارزیابی مغز نیازمند قدرت پردازش است. این فرآیند دقیقا شبیه به پردازش کامپیوتری است. استرس  بیشتر در پس زمینه این عملکرد پنهان است و سرعت پردازش را کمتر می کند. اگر پردازش حافظه شما دچار اختلال شده است. علت آن را در استرس  بیابید. استرس  به این شکل می تواند حتی ساده ترین وظایف را برای شما دشوار کند.

استرس  نمی گذارد تمرکز کنید

سطح بالایی از استرس  تاثیر منفی بر جنبه های شناختی و ادراکات انسان، از جمله تمرکز ذهنی دارد. دو نوع توجه وجود دارد داخلی و خارجی. وقتی که دچار استرس  هستید، منابعی بیشتری از مغز شما در خلال تمرکز داخلی مشغول هستند. بنابراین شما منابع کمتری برای تمرکز خارجی دارید. به این ترتیب استرس  بر روی تمرکزتان نیز موثر است.

استرس باعث کوری می شود؟

استرس  با طیفی وسیعی از مشکلات بینایی از پریدن چشم گرفته تا کوری موقت ارتباط دارد. از آنجا که چشم ارتباط نزدیکی با مغز دارد افزایش سطح کورتیزول اثرات منفی بر آنچه می بینید و پردازش می کنید می گذارد. استرس  مزمن، سطح آدرنالین را بالا می برد این ماده به طور بالقوه باعث فشار در چشم و تحریف و یا تاری دید می شود. هنگامی که استرس  دارید مردمک چشم گشاد شده و عضلات اطراف صورت سفت می شود، این باعث می شود رگ های خونی چشم را بیشتر تغدیه کرده و پس از آن به فشار چشم، سردرد و کاهش محدوده دید کمک می کند.

بهترین راه کاهش استرس