چرا خیار گلخانه ای سمی است؟
شاید برایتان جالب باشد که بدانید ما همراه با خیار گلخانه ای، سم نیز می خوریم. می پرسید چرا؟ چون محیط گلخانه، بسته است، به همین دلیل وقتی سمپاشی با سمی قوی انجام می شود، سم وارد شیره گیاه و حتی گوشت میوه خواهد شد. از طرفی سم هایی که به بوته ها زده می شوند، ۳ هفته یا ۲۱ روز زمان می برند تا از گیاه خارج شوند.
این در حالی است که زمان ظهور خیار روی بوته تا زمان برداشت آن بیشتر از ۱۰ تا ۱۲ روز طول نمی کشد. یعنی عملا باقیمانده سم در میوه ای است که چیده و وارد بازار می شود و ما به راحتی آنها را می خوریم و سم های باقیمانده در خیار را وارد بدنمان می کنیم. البته فرد بلافاصله پس از خوردن خیار دچار بیماری و مسمومیت نمی شود بلکه این سم ها به تدریج در بدن جمع می شوند و در نهایت به حدی می رسند که بدن نسبت به آنها واکنش نشان می دهد و انواع و اقسام مسمومیت ها و مشکلات را برای مصرف کننده ایجاد می کند.
سموم خیارهای درختی 21 روز ماندگاری دارد! و با توجه به این که سموم خیار درختی‌های موجود در بازار حتی با شستن نیز از بین نمی‌رود، حتی المقدورحتما پوست این نوع خیار را بگیرید و بعد بخورید.
بدترین عوارض مصرف میوه و سبزیجات گلخانه ای
از میوه‌های نور آفتاب دیده میل شود و از خوردن میوه های گلخانه‌ای که اصلا نور آفتاب به خود ندیده اند، پرهیز کنید؛ این میوه ها از نظر املاح و الکترولیت‌ها، فقیر و بی‌چیز هستند و می توانند کمبود ویتامین D و الکترولیت‌ها در بدن ایجاد کنند؛ قارچ گلخانه ای ، خیار گلخانه ای، موز از جمله این موارد هستند.
طب سنتی در مورد خیار چه می گوید
طبع خیار سرد و تر(مرطوب) است.
خیار داری خواص مدر ، نرم کننده و ملین ، مسهل ، دافع کرم کدو ، ضد تشویش و دلهره ، ضد بی خوابی ، ضد ناراحتی های عصبی ، مسکن حرارت و تشنگی است.
تخم خیار خواب آور ، آرام بخش ، زرداب آور , مدر بول , ضد کرم ملایم , تصفیه کننده خون , حل کننده اورات ها و اسید اوریک و جلا دهنده است. تخم خیار مدر است و برای اورام کبد خوب است . آب خیار بطور مالیدنی و برای رفع خارش بکار میرود.
خیار در موارد ناراحتی های جلدی ، دفع سموم و چربی های مضر، درمان دردهای کلیه، نقرس، باد مفاصل، رماتیسم، رفع چاقی و فشار خون، تب های عفونی و شدید ، التهاب های درونی ، سنگ های کلیه و مثانه, تب های صفراوی, یرقان زرد , رفع التهاب جگر و معده به کار می رود.
خیار برای بیماران مبتلا به دیابت و یرقان خوب است و باعث تقویت کبد و رفع تشنگی می نماید و برای خرد کردن سنگ های کلیه و مثانه مؤثر می باشد . خیار را می توان در موارد سوزش ادرار به کار برد.
خیار را بعنوان مدر و برای رفع تب های صفراوی و یرقان بکار می برند مخصوصاً موقعی که خیار زرد شده و رسیده باشد در این صورت مزه اش ترش می باشد و خاصیت زرداب در آن بیشتر است.
موارد احتیاطی که در مصرف خیار باید مد نظر قرار داد
1.حتی المقدور خیار را باید با نمک میل نمود.زیرا نمک دفع آب فراوان موجود در خیار را آسان می کند و ناراحتی معده را کاهش میدهد.
2. برای اشخاص سرد مزاج و اطفال مضر است.
3. برای اشخاصی که معده و روده ی حسّاسی دارند مضر است و باعث خلط و درد پهلو می شود و ممکن است باعث اختلال در دستگاه گوارش گردد.
4.خیار بزرگ و زرد،کمی ترش است که این ترشی باعث ایجاد ترس در انسان می شود.« انسان را ترسو می کند.»
5.کسانی که اسهال هستند از خوردن خیار خودداری کنند.
6.خوردن خیار با پوست , مخصوصاً اگر تر و تازه نباشد, دیر هضم بوده و باد معده و قولنج ایجاد می‌کند.
7.برای معده‌های ضعیف و سوءهاضمه ضرر دارد و جهت دفع ضرر باید با عسل یا مویز یا رازیانه خورد.
8.اگر خیار خیلی رسیده و زرد شده باشد خوردن آن تولید دل درد می‌کند همچنین کسانی که طبع صفراوی و دموی دارند این خیاربه آنها نمی‌سازد و باعث تحریک دل درد می‌شود
9.یکی از مضرات خیار این است که باعث عدم جذب ویتامین ث در بدن می‌شود اخلاط را زیاد مینماید.
10.کسانی که ضعف دید دارند و یا رماتیسم و یا زخم روده و اثنیعشر، ورم کلیه، سنگ کلیه، کمر درد از خوردن خیارشور خودداری کنند.
11.کسانی که کولیت دارند از خوردن خیار خودداری کنند.
12.خیار نفاخ است، چون سریعا در معده فاسد می شود. برای رفع نفخ و دل درد ناشی از خوردن خیار می توانید مقداری عرق نعنا یا کمی آبجوش و نبات بخورید.