نابینایان چگونه خواب میبینند؟ سوالی است که بسیاری از خود سوال می کنند. زیرا تصور افرادی که نابینا به دنیا می آیند و درکی از دنیای اطرف خود ندارند مشکل است. در این مقاله هرآنچه را که مربوط به پاسخ این سوال است را می خوانید. اگر شما هم پاسخ سوال خود را نیافته اید و می خواهید بدانید نابینایان چگونه خواب میبینند؟حتما این مقاله را بخوانید.
آیا نابینایان در رویاهای شبانه ، میبینند؟
کسی که کور متولد شده رویا میبیند اما نمیتواند تصویری داشته باشد خواب آن ها میتوانید ترکیبی از صداها ، اطلاعات لمسی ، بو و طعم و احساسات باشد اما اگر فرد بینا بوده و سپس آن را از دست داده، رویای او ممکن است تصاویر داشته باشد . افراد دچار اختلال بینایی ( Legally blind) در رویاهایشان میبینند. ظاهر اشیا در خواب ، بستگی به تاریخ و نوع نابینایی دارد. در بیشتر مواقع ، دید در رویا با میزان دید که فرد در طول زندگی اش داشته ، قابل مقایسه است؛ برای مثال ، کسی که کور رنگی داشته باشد ، در رویا رنگ ها را نخواهد دید یا کسی که طی زمان بینایی اش را از دست داده ،ممکن است درخواب تصاویر را کاملا واضح درست مثل گذشته و یا همانند دیدی که اکنون دارد، دریافت کند.
افراد بینا که لنز های تصحیح بینایی دارند نیز اغلب این تجارب را داشته اند و همه ی این ها مبتنی بر تجارب گردآوری شده در طول زمان است.کسی که کور است و به سندروم چارلز بونت مبتلا است ممکن است تجارب دیدن تلالو نور را در رویاهای شبانه ببیند. جالب توجه است ، حرکت سریع چشم که خواب (REM) را ایجاد میکند ، در برخی از نابینایان ، حتی اگر نتوانند تصویری را در خواب ببینند، رخ میدهد ؛ مواردی که در آن ها حرکت سریع چشم اتفاق نمیافتد محتمل است که کوری مادر زاد داشته باشند یا در سنین خیلی پایین نابینا شده باشند.
خواب نابینایان چگونه است
این ادراک ، دیداری نیست که بتواند تصویر تولید کند و این احتمال وجود دارد که افرادی که کاملا نابینا هستند نور غیر بصری را ادراک کنند، این شواهد با یک پروژه ی تحقیقاتی در سال 1923 شروع شد که توسط دانشجوی فارق التحصیل شده ازدانشگاه هاروارد، کلاید کیلر انجام شد. موش های آزمایشی او دارای جهش ژنتیکی بودند و شبکیه ی آن ها گیرنده های نوری نداشت.
موش های آزمایشگاهی کیلر با وجود نداشتن مخروط ها و میله ها ، مردمک آن را به نور واکنش نشان میداد و ساعت زیستی را که توسط چرخه ی شبانه روزی صورت میگیرد را حفظ می کردند.
هشتاد سال بعد ، دانشمندان ، سلول های خاصی را کشف کردند که سلول های گانگلیونی شبکیه حساس به نور ( ipRGC) در موش ها و انسان نامیده شدند. ipRGC در اعصاب یافت میشوند که سیگنال های را نه در خود شبکیه بلکه از شبکیه به مغز هدایت میکند ؛ این سلول ها نور را تشخیص میدهند اما به بینایی کمکی نمیکنند. بنابراین ، اگر فردی حداقل یک چشم برای ادراک نور داشته باشد،( بینا یا نابینا ) او از لحاظ تئوری ؛ روشنایی و نور را ادراک خواهد کرد.