همه چیز درباره قرص سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین به عنوان زیر مجموعه داروهایی به نام آنتی بیوتیک های کینولون برای درمان انواع عفونت های باکتریایی استفاده می شود و به جلوگیری از رشد باکتری ها کمک می کند.

همه آنچه باید درباره سیپروفلوکساسین بدانید

دقت داشته باشید قرص سیپروفلوکساسین باید حتما بطور کامل بلعیده شود، بنابراین از خرد کردن یا جویدن آن پرهیز کنید. از آنجایی که این قرص دارای طعم نامطبوعی است می توانید آن را همراه با یک لیوان آب میل کنید.

قرص سیپروفلوکساسین چیست؟

به گزارش سایت الودکتر، قرص سیپروفلوکساسین  جزء دسته ی آنتی بیوتیک ها قرار دارد و برای درمان عفونت های باکتریال از آن استفاده می شود.

از این دارو نمی توان برای برای درمان عفونت های ویروسی استفاده کرد. استفاده از این قرص حتما باید با تجویز پزشک انجام شود چرا که استفاده اشتباه و نابجا از آنتی بیوتیک ها موجب مقاومت دارویی می شود.

سیپروفلوکساسین به شکل قرص‌های ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی‌گرمی، آمپول (۵٪ و ۱۰٪ در ۱۰۰ میلی‌لیتر) و قطره‌های چشمی و گوشی موجود است.

این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می‌شود، اما جذب آن در حضور غذا به تاخیر می‌افتد. یکی از داروهای تجویز شده به منظور درمان عفونت های باکتریایی, قرص سیپروفلوکساسین  است.

این داروی آنتی بیوتیک جهت درمان افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری سیاه زخم نیز هستند, استفاده می شود.

از آن جایی که این دارو, ضد باکتری است, در درمان بیماری های ناشی از عفونت های ویروسی مانند سرما خوردگی و آنفولانزا کاربرد ندارد.

شکل های مختلفی از سیپروفلوکساسین موجود است که ما به قرص سیپروفلوکساسین  می پردازیم.

مقدار مصرف قرص سیپروفلوکساسین

عفونت خفیف تا متوسط مجاری ادراری ناشی از باکتری‌های حساس

بزرگسالان: مقدار 250 میلی‌گرم خوراکی یا 200 میلی‌گرم تزریقی هر 12 ساعت مصرف می ‌شود.

اسهال عفونی، عفونت ‌های خفیف تا متوسط مجاری تنفسی، عفونت های استخوان و مفصل و عفونت‌ های شدید یا دارای عوارض

بزرگسالان: 500 میلی‌گرم خوراکی یا 400 میلی‌گرم وریدی هر 12 ساعت مصرف می‌ شود.

عفونت‌ های شدید یا دارای عوارض مجرای تنفسی، استخوان ‌ها، مفاصل، پوست یا ساختار پوستی

بزرگسالان: 750 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت یا 400 میلی‌گرم وریدی هر 8 ساعت مصرف می‌ شود.

عفونت‌ های داخل شکمی (همراه با مترونیدازول)

بزرگسالان: 500 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت برای مدت 7 تا 14 روز مصرف می شود.

سینوزیت حاد خفیف تا متوسط ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا، استرپتوکوک پنومونیه یا موراکسلا کاتارالیس، پروستاتیت خفیف تا متوسط مزمن ناشی از اشریشیاکلی یا پروتئوس

بزرگسالان: 400 میلی‌گرم از راه انفوزیون وریدی طی 60 دقیقه هر 12 ساعت یا 500 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت مصرف می‌ شود.

سوزاک

بزرگسالان: 250 میلی‌گرم خوراکی در یک دوز تنها مصرف می شود.

پنومونی بیمارستانی ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا یا کلبسیلا پنومونیه، درمان تجربی تب در بیماران نوتروپنی (همراه با پیپراسیلین)

بزرگسالان: 400 میلی‌گرم وریدی هر 8 ساعت به مدت 10 تا 14 روز تجویز می شود.

نتراکس یا سیاه زخم (پس از تماس)

بزرگسالان: نخست 400 میلی‌گرم هر 12 ساعت به‌ صورت وریدی تجویز می شود تا وضعیت حساسیت مشخص شود سپس به صورت 500 میلی‌گرم خوراکی هر 12 ساعت ادامه پیدا می کند.

در تمام بیماران از یک یا دو ترکیب ضدمیکروبی دیگر نیز در طول درمان باید استفاده شود. به محض بهبودی بالینی از فرم خوراکی دارو استفاده می شود و درمان برای مدت 2 ماه ادامه دارد.

عفونت ساده مجاری ادراری ناشی از اشریشیاکلی، پروتئوس، انتروکوک یا استافیلوکوک ساپروفیتکوس

بزرگسالان: 500 میلی‌گرم (از فرم آهسته رهش) از راه خوراکی یک بار در روز به مدت 3 روز.

عفونت شدید مجاری ادراری ناشی از اشریشیاکلی، کلبسیلا، پروتئوس، انتروکوک یا سودوموناس، پیلونفریت ساده ناشی از اشریشیاکلی

بزرگسالان: هزار میلی‌گرم (از فرم آهسته رهش) از راه خوراکی یک بار در روز به مدت 7 تا 14 روز مصرف می شود.

چگونگی مصرف قرص سیپروفلوکساسین

چنانچه دستورالعمل استفاده از دارو وجود دارد قبل از شروع مصرف سیپروفلوکساسین با دقت مطالعه کنید، و در صورت در دسترس بودن اطلاعات بیمار پیش از تجویز به بیمار آن را با داروساز خود در میان گذارید.

بیمار هنگام دریافت دارو باید از پزشک و داروساز هر سوالی را درباره نحوه استفاده از دارو بپرسد.

این دارو خوراکی است و مصرف با غذا یا بدون غذا را پزشک میبایست تشخیص دهد و معمولا دو بار در روز و در وعده های صبح و شام تجویز می شود.

این قرص ممکن است طعم تلخی داشته باشد پس شما نمی توانید آن را قسمت کنید، بجوید، و یا آن را خرد کرده سپس مصرف کنید. به همین دلیل شرکت داروسازی آن را به صورت بلعیدن تجویز می کند.

دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی بیمار و واکنش بیمار به دارو تعیین می شود. هنگام مصرف سیپروفلوکساسین مایعات فراوان بنوشید مگر اینکه دکتر خلاف آن را تجویز کند.

این دارو بایستی حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف سایر داروها مصرف شود که ممکن است با آن ترکیب شود، و اثربخشی آن را کاهش دهد. از داروساز خود در مورد سایر داروهایی که می توانید با آن مصرف کرده و ممنوعیتی ندارد کسب اطلاع کنید.

این نمونه ها عبارتند از: کوئیناپریل، سولامر، سوکرالفات، ویتامین ها / مواد معدنی (از جمله آهن و روی، مکمل ها) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم، یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، مکملهای کلسیم).

غذاهای سرشار از کلسیم، من جمله فراورده های لبنی (مانند شیر، ماست) و یا آب میوه های غنی شده با کلسیم میتوانند اثر این دارو را کاهش دهند.

این دارو را باید حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از خوردن غذاهای غنی از کلسیم مصرف گردد، مگر اینکه شما این غذاها را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی اصلی میل کنید که شامل غذاهای دیگر (غنی شده با موادی غیر کلسیم) میباشد. این غذاها باعث کاهش اثر کلسیم مورد نیاز می شود.

از دکتر یا داروساز خود بپرسید که از چه مکمل های تغذیه ای و یا جایگزین آن با خیال راحت میتوانید استفاده کنید.

دوره کامل این دارو را طبق تجویز پزشک استفاده کنید. حتی اگر علایم بیماری پس از چند روز در شما کمرنگ شود و یا شما اثری از بیماری را در خود مشاهده نکنید. توقف دارو ممکن است خیلی زود موجب بازگشت عفونت شود.

اگر وضعیت شما همچنان ادامه دارد و یا بدتر میشود حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

تداخل دارویی  با سیپروفلوکساسین

آنتی اسیدهای حاوی آلومینیم و منیزیم با جذب سیپروفلوکساسین تداخل ایجاد می کنند، بنابراین باید حداقل دو ساعت بین مصرف آنها فاصله باشد.

پروبنیسید با ترشح لوله ‌ای کلیوی سیپروفلوکساسین تداخل ایجاد کرده و مصرف همزمان آن به ایجاد غلظت پلاسمایی بالای سیپیروفلوکساسین منجر می ‌شود. مصرف همزمان سوکرالفیت با سیپروفلوکساسین جذب این دارو را حدود 50 درصد کاهش می دهد.

سیپروفلوکساسین ضمن کاهش دفع تئوفیلین خطر مسمومیت با تئوفیلین را افزایش می دهد.

آمینوگلیکوزیدها و بتالاکتام‌ ها باعث ایجاد اثرات سینرژیک  می شوند، بنابراین از مصرف همزمان آنها پرهیز کنید.

سیپروفلوکساسین باعث افزایش سطح پلاسمایی تیزانیدین، افت فشارخون، بی ‌خوابی، منگی و کاهش مهارت ‌های سایکوموتور می شود، بنابراین از مصرف همزمان آنها پرهیز کنید.

سیپروفلوکساسین منجر به افزایش اثرات ضدانعقادی وارفارین می شود، بنابراین باید PT از نزدیک کنترل شود.

این دارو باید حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف سایر داروها مصرف شود که ممکن است با آن ترکیب شود و اثربخشی آن را کاهش دهد. از نمونه این داروها می توان به کوئیناپریل، سولامر، سوکرالفیت، ویتامین ها/ مواد معدنی از جمله آهن، زینک و مکمل ها و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم، یا کلسیم مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین و مکمل های کلسیم اشاره کرد.

موارد مصرف و عوارض جانبی قرص سیپروفلوکساسین

قرص سیپروفلوکساسین به عنوان یک آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان می کند و برای درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا موثر نیست. استفاده از هر آنتی بیوتیک در صورت عدم نیاز می تواند برای درمان عفونت های آینده موثر نباشد. این دارو طبق دستور پزشک می تواند همراه با غذا یا بدون آن به طور معمول 2 بار در روز هر 12 ساعت مصرف می شود.

قبل استفاده از سیپروفلوکساسین مایع ظرف دارو را به مدت 15 ثانیه خوب تکان دهید سپس دوز را با استفاده از قاشق مخصوص آن اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی برای تعیین دوز دارو استفاده نکنید زیرا حاوی دوز مناسب دارو نیست.

دوز و طول درمان با سیپروفلوکساسین بر اساس شرایط پزشکی و نحوه پاسخ به درمان توسط پزشک مشخص می شود. هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک خلاف این را به شما توصیه کرده باشد.

این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از مصرف سایر داروهایی که به آن متصل می شوند برای جلوگیری از کاهش اثر بخشی آن مصرف کنید. در مورد سایر محصولات یا داروهای مصرفی خود برای جلوگیری از تداخل دارویی با پزشک خود مشورت کنید.

برخی از نمونه ها عبارتند از: کویناپریل، سولامر، سوکرالفیت، ویتامین ها / مواد معدنی از جمله مکمل های آهن و زینک و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین و مکمل های کلسیم).

مواد غذایی سرشار از کلسیم از جمله محصولات لبنی مانند شیر و ماست یا آب غنی از کلسیم نیز می توانند اثربخشی این دارو را کاهش دهند.

این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از خوردن مواد غذایی سرشار از کلسیم مصرف کنید مگر اینکه این مواد غذایی را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی بزرگتر بخورید زیرا این مواد غذایی اثر اتصال کلسیم را کاهش می دهند.

از پزشک یا داروساز در مورد استفاده ایمن از مکمل های غذایی/ جایگزین های دارویی این دارو مشورت کنید. برای داشتن بهترین اثربخشی این آنتی بیوتیک را در زمان هایی با فاصله مساوی مصرف کنید.

برای کمک به یادآوری جهت مصرف سیپروفلوکساسین این دارو را هر روز سر یک ساعت مشخص مصرف کنید. مصرف این دارو را تا پایان دوران درمان ادامه دهید حتی اگر علائم پس از چند روز برطرف شوند زیرا قطع زودهنگام دارو منجر به بازگشت عفونت می شود. در صورت تداوم یا تشدید علائم به پزشک خود اطلاع دهید.

نکات قبل از مصرف قرص سیپروفلوکساسین

قبل از تجویز و مصرف قرص سیپروفلوکساسین , باید اطلاعات مهم زیر را در نظر گرفت.

در صورت مصرف تیزانیدین, نباید از داروهای سیپروفلوکساسین استفاده شود.

در صورت ابتلا به اختلالات عضلانی, ممکن است قادر به مصرف این دارو نباشید. بنابراین قبل از مصرف این دارو, بیماری های خود را به پزشک اطلاع دهید.

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تورم یا پاره شدن تاندون به خصوص در تاندون آشیل پاشنه پا شود. این مسئله زمانی ایجاد می شود که فرد بیش از 60 قرص از این دارو استفاده کرده باشد, هم زمان با مصرف این دارو, داروهای استروئیدی نیز مصرف نماید و یا پیوندهای قلب, کلیه و ریه انجام داده باشد.

در صورت مشاهده علایمی نظیر درد ناگهانی، ورم، کبودی، حساسیت به لمس، سفتی و یا مشکلات حرکتی در هر یک از مفاصل خود, مصرف این دارو را قطع کنید و سریعا به دکتر مراجعه کرده و علایم خود را گزارش دهید.

عوارض مصرف قرص سیپروفلوکساسین

از عوارض جانبی مصرف این دارو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تاول پوستی: احساس سوزش یا خارش در پوست، بثورات پوستی، سرخی یا تورم پوست

حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی سر، سردرد و مشکلات خواب نیز ممکن است هنگام مصرف دارو رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.

در صورت مشاهده هر یک از این عوارض جانبی مانند سردرد شدید یا  مداوم، تغییرات بینایی، لرزش اعضا بدن، تشنج، سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع یا نامنظم، تغییرات خلق و خوی (مانند اضطراب، سردرگمی، توهم، افسردگی و در موارد نادر افکار خودکشی) بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

این دارو به ندرت باعث بروز بیماری شدید در روده (کلوستریدیوم سخت مربوط به اسهال) به دلیل یک نوع باکتری مقاوم می شود. این وضعیت احتمال می رود در طول درمان یا به طور هفتگی یا ماه ها پس از درمان رخ دهد.

در صورت تشدید علائم اسهال مداوم، درد شکم یا گرفتگی معده، مشاهده خون در مدفوع یا مخاط به پزشک مراجعه کنید. این دارو درمانی به ندرت نیز باعث ایجاد تغییرات جدی در سطح قند خون به ویژه در صورت ابتلا به دیابت می شود، بنابراین مراقب علائم قند خون بالا شامل افزایش تشنگی و میزان دفعات ادرار باشید.

این دارو ممکن است باعث گیجی شود، بنابراین پس از مصرف دارو از انجام کارهایی از قبیل رانندگی یا کار با ماشین آلات صنعتی که نیار به هوشیاری دارند خودداری کنید، همچنین از مصرف نوشیدنی های الکلی دوری کنید.

این دارو باعث ایجاد حساسیت نسبت به نور می شود، بنابراین از قرار گرفتن طولانی زیر نور آفتاب، حمام های برنزه و لامپ های خورشیدی اجتناب کنید. زمان خروج از خانه ضمن پوشیدن لباس های گشاد و رنگ روشن از کرم های ضدآفتاب و عینک آفتابی استفاده کند. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی یا قرمزی فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

قرص سیپروفلوکساسین در دوران بارداری

در طول بارداری، این دارو فقط در مواقع اضطراری تجویز می شود، بنابراین درباره خطرات این دارو با پزشک خود مشورت کنید. علاوه بر این، این دارو به شیر مادر نیز منتقل می شود قبل از شیردهی در این زمینه با پزشک خود صحبت کنید.

این دارو به ندرت باعث التهاب و حتی پارگی رباط ها می شود. در صورت احساس درد ناگهانی بعد از فعالیت به عنوان مثال در مچ دست، پشت زانو و پا، شانه و آرنج ضمن قطع دارو به پزشک اطلاع دهید.

اثرات جانبی مصرف سیپروفلوکساسین

حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی سر، سردرد یا مشکل خواب ممکن است در پی مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض بلافاصله به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است و تشخیص داده منفعت آن بیش از ضرر آن است. بسیاری از افرادی هم که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی را تجربه نمی کنند.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی از جمله کبودی / خونریزی غیرمعمول، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید / مداوم و گلودرد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار، ادرار قرمز / صورتی رنگ)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرمعمول، درد معده / شکم، حالت تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم / پوست و ادرار تیره رنگ) به پزشک مراجعه کنید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی بسیار جدی از جمله سرگیجه شدید، غش کردن، ضربان سریع یا نامنظم قلب، علائم پارگی در رگ اصلی خون به نام آئورت (درد ناگهانی/ درد شدید معده/ قفسه سینه)، سرفه و تنگی نفس با اورژانس تماس بگیرید.

در صورت داشتن هر یک از علائم اسهال مداوم، درد/ گرفتگی شکم یا معده، مشاهده خون / مخاط در مدفوع از داروهای ضداسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا این محصولات باعث تشدید علائم می شوند.

استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر منجر به بروز برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید می شود. در صورت مشاهده لکه های سفید در دهان، تغییر ترشحات واژن یا سایر علائم جدید با پزشک خود مشورت کنید. بروز واکنش های آلرژیک بسیار جدی نسبت به این دارو نادر است.

با این حال، در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در واکنش آلرژیک جدی مانند بثورات پوستی، خارش/ تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.

البته در نظر داشته باشید این فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی مصرف سیپروفلوکساسین نیست، بنابراین در صورت مشاهده سایر عوارض با پزشک خود صحبت کنید.

موارد احتیاط درباره مصرف سیپروفلوکساسین

قبل از مصرف سیپروفلوکساسین اگر نسبت به آن یا به آنتی بیوتیک های کینولون دیگر مانند نورفلوکساسین، جمیفلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین یا افلوکساسین حساسیت دارید به پزشک خود اطلاع دهید. این محصول حاوی مواد غیرفعال است که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.

قبل از استفاده از این دارو درباره سابقه پزشکی خود به ویژه دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی اخیر)، مشکلات مفصل/ تاندون (مانند التهاب تاندون و بورسیت)، بیماری کلیوی، بیماری کبدی، روحی/ روانی اختلالاتی مانند افسردگی، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج شرایطی که خطر تشنج را افزایش می دهد.

آسیب مغز/ سر، تومورهای مغزی و تصلب شرایین مغزی، مشکلات عروق خونی (مانند آنوریسم) یا انسداد آئورت یا سایر رگ های خونی و تصلب شرایین، فشار خون بالا و برخی شرایط ژنتیکی (سندرم مارفان، سندرم اهلرز دنلوس) را نیز به پزشک خود اطلاع دهید. سیپروفلوکساسین با ایجاد شرایطی بر ریتم قلب تاثیر می گذارد (طولانی شدن سندرم کیوتی).

طولانی شدن کیوتی به ندرت باعث ضربان سریع یا نامنظم قلب (به ندرت کشنده) و بروز علائم دیگری (مانند سرگیجه شدید یا غش کردن) می شود که بلافاصله نیاز به مراقبت پزشکی دارد. در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص یا مصرف داروهای دیگر باعث طولانی شدن کیوتی می شود و خطر آن را افزایش می دهد.

قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین تمام داروهای مصرفی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر مشکلات قلبی خاصی (نارسایی قلبی، ضربان آهسته قلب و طولانی شدن کیوتی در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (کیوتی) طولانی شدن در نوار قلب و مرگ ناگهانی قلب با پزشک در میان بگذارید، همچنین مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون خطر طولانی شدن کیوتی را افزایش می دهد.

این خطر در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند داروهای ادرار آور/ قرص های آب) یا داشتن شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش می یابد. در مورد استفاده بی خطر از سیپروفلوکساسین با پزشک خود صحبت کنید.

سیپروفلوکساسین اثرات کاهش دهنده قند خون داروی گلیبوراید را افزایش می دهد، همچنین علائم کاهش قند خون مانند تعریق ناگهانی، لرز، ضربان سریع قلب، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه یا گزگز دست / پاها را تحت نظر داشته باشید. همراه داشتن قرص یا ژل گلوکز برای درمان قند خون پایین گزینه خوبی است.

اگر این اشکال قابل اعتماد گلوکز را ندارید با خوردن منبع قند مانند عسل یا آب نبات یا نوشیدن آب میوه یا نوشابه غیر رژیمی به سرعت قند خون خود را افزایش دهید. در مورد واکنش و استفاده از این محصول بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. برای کمک به جلوگیری از افت قند خون وعده های غذایی خود را بر اساس یک برنامه منظم تنظیم کنید.

در صورت بروز هرگونه واکنش شاید لازم باشد پزشک شما را به سمت مصرف آنتی بیوتیک سوق دهد یا داروهای دیابت را تجویز کند. این دارو احتمال می رود باعث بروز سرگیجه شود و مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند سرگیجه را تشدید کند.

سیپروفلوکساسین باعث کاهش کارآیی واکسن های زنده باکتریایی مانند واکسن تیفوئید می شود. هنگام استفاده از این دارو هیچگونه واکسیناسیون را انجام ندهید مگر اینکه پزشک به شما این اجازه را داده باشد.

قبل از انجام هرگونه جراحی تمام محصولات و داروهای مورد استفاده خود از جمله داروهای تجویز شده، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی را به پزشک یا دندانپزشک خود نشان دهید.

این دارو حاوی ساکارز است، بنابراین در صورت وجود بیماری متابولیکی نادر ارثی مانند عدم تحمل فروکتوز، کمبود سوکراز ایزومالتاز، سوءجذب گلوکزگالاکتوز مصرف آن توصیه نمی شود.

کودکان نیز احتمال می رود نسبت به بروز عوارض جانبی این دارو به ویژه مشکلات مفصل / تاندون حساسیت بیشتری نشان دهند. علاوه بر این، افراد مسن نیز در معرض خطر بیشتری برای مشکلات تاندون (به ویژه اگر آنها از کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون نیز استفاده می کنند)، طولانی شدن کیوتی و پارگی ناگهانی در رگ اصلی خون (آئورت) باشند.

فعل و انفعالات سیپروفلوکساسین

تداخلات دارویی ضمن تغییر نحوه عملکرد داروها خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را نیز افزایش می دهد. این سند شامل همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. فهرستی از تمام محصولات مورد استفاده خود از جمله داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی تهیه کرده و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید.

بدون تایید پزشک دوز داروها را شروع، متوقف یا تغییر ندهید. از داروهایی که با این دارو تداخل ایجاد می کنند می توان به داروهای رقیق کننده خون مانند (استنوکومارول و وارفارین) و استرانسیوم اشاره کرد. بسیاری از داروها از جمله آمیودارون، دوفتیلید، کینیدین، پروکائین آمید، سوتالول علاوه بر سیپروفلوکساسین بر ریتم قلب (طولانی شدن کیوتی) تاثیر می گذارند.

این دارو باعث کاهش سرعت حذف سایر داروها از بدن  می شود که ممکن است بر نحوه عملکرد آنها تاثیر بگذارد. نمونه هایی از داروها شامل دولوکستین، فلیبانسرین، لومیتاپید، پیرفنی دون، تاسملتئون، تیزانیدین و سایر موارد است.

از نوشیدن مقادیر زیاد نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای و نوشابه)، خوردن مقدار زیادی شکلات یا مصرف محصولات بدون نسخه حاوی کافئین خودداری کنید. این دارو اثرات کافئین را زیاد یا طولانی می کند.

مصرف بیش از حد سیپروفلوکساسین

اگر کسی بیش از حد سیپروفلوکساسین مصرف کرده و علائم جدی مانند از دست دادن یا مشکل تنفسی را تجربه می کند با اورژانس تماس بگیرد. دقت داشته باشید مصرف این دارو را به شخص دیگری توصیه نکنید. این دارو فقط برای شرایط فعلی شما تجویز شده است، بنابراین سیپروفلوکساسین را برای عفونت های دیگر استفاده نکنید مگر اینکه پزشک برای شما تجویز کند.

آزمایش هایی برای بررسی عملکرد کلیه، شمارش خون و کشت باید به صورت دوره ای انجام شود تا روند پیشرفت بیماری تحت کنترل باشد تا از بروز عوارض جانبی جدی جلوگیری شود. شرکت های دارویی را بدون نظر پزشک تغییر ندهید زیرا همه  مارک ها اثربخشی یکسانی ندارند.

دوز از دست رفته سیپروفلوکساسین

در صورت فراموشی دوز از دست رفته به محض یادآوری آن را مصرف کنید، اما اگر کمتر از 6 ساعت قبل از دوز بعدی است از مصرف دوز فراموش شده صرف نظر کنید دوز بعدی را در زمان معین مصرف کنید و برای افزایش کارایی دارو دوز مصرفی را دو برابر افزایش ندهید.

نحوه نگهداری سیپروفلوکساسین

سیپروفلوکساسین را ضمن دور نگه داشتن از یخ زدگی در دمای اتاق نگهداری کنید. همه داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. پس از اتمام دوره درمان هر داروی بدون استفاده را دور بریزید.

داروها را داخل توالت یا چاه فاضلاب نریزید مگر اینکه انجام این کار در محل زندگی شما مجاز باشد. دقت داشته باشید دارو را به درستی منقضی کنید می توانید برای کسب آگاهی در این زمینه با داروساز یا شرکت محلی دفع زباله مشورت کنید.

مترجم: الهه زارعی

این قرص سرماخوردگی شما را به کشتن می دهد!