دفع پروتئین در ادرار یعنی چه؟
به گزارش سایت الودکتر، پروتئین در ادرار – که پروتئینوری proteinuria نامیده می شود – مشکلی است که مقدار پروتئین زیادی در نمونه ادرار مشاهده می شود. پروتئین یکی از موادی است که در زمان آزمایش ادرار و تجزیه و تحلیل محتویات ادرار شناسایی می شود. کم بودن سطح پروتئین در ادرار طبیعی <Protein level in normal urine>است. افزایش موقتی سطح پروتئین در ادرار هم غیر طبیعی نیست، به خصوص در افراد جوان بعد از ورزش کردن یا در طول بیماری. اما بالا بودن مداوم سطح پروتئین در ادرار ممکن است نشانه بیماری کلیه باشد. پروتئین ها یکی از اجزاء اصلی تمامی اعضای بدن ما هستند. یعنی پروتئین در ماهیچه ها، استخوان ها، موها و ناخن ها و … وجود دارد. پروتئین هایی که در خون ما هستند نیز کارهای مهمی انجام می دهند. آنها ما را از عفونت حفظ می کنند و به لخته شدن خون کمک می کنند. بنابراین مهم است که سطح مناسبی از پروتئین را در بدن خود حفظ کنیم. کلیه های ما وقتی سالم هستند وظیفه انجام این کار را بر عهده دارند. اما کلیه های آسیب دیده، ممکن است پروتئین هایی مانند آلبومین را از خون به ادرار برسانند. البته دفع پروتئین از ادرار می تواند به دلیل تولید بیش از حد پروتئین در بدن باشد. بنابراین اگر در آزمایش ادرار پروتئین شما زیاد باشد احتمال دارد که بیماری کلیوی داشته باشید.
مقدار نرمال پروتئین در ادرار چقدر است؟
نسبت آلبومین (نوعی پروتئین) به کراتینین، مقدار نرمال دارد. اگر آزمون کراتینین در واحد میلی گرم در دسی لیتر (mg / dl) اندازه گیری شود و آلبومین در واحد های میکروگرم در دسی لیتر اندازه گیری شود، ۳۰ میکروگرم آلبومین در هر میلیگرم کراتینین و یا کمتر مقدار نرمال است.
دفع پروتئین در ادرار شما موقتی است؟
شرایطی که باعث افزایش موقتی سطح پروتئین در ادرار می شوند، اما لزوما نشان دهنده وجود مشکل در کلیه ها نیستند، عبارتند از:
کم آبی بدن
استرس های عاطفی
قرار گرفتن در معرض سرمای شدید
تب
ورزش سنگین
عفونت
اختلال در سیستم ایمنی
مصرف برخی داروها
دفع پروتئین در ادرار چه علائمی دارد؟
در مراحل اولیه فرد به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند به وجود پروتئین در ادرار ش و دفع آن پی ببرد و این موضوع فقط با مشاهده نتیجه آزمایش قابل‌تشخیص است. اگر میزان آلبومین ادرار از مقادیر مشخصی بیشتر شود، هم ادرار کف‌آلود می‌شود و هم بدن بیمار شروع می‌کند به ورم‌کردن به طوری که دست‌ها، پاها، صورت و ساق پاها دچار تورم خواهد شد.
چه کسانی بیشتر در معرض دفع پروتئین هستند؟
سردسته آنها مبتلایان دیابت هستند. چه دیابت نوع 1 و چه دیابت نوع 2. دومین گروه، افراد دچار فشارخون هستند و سومین گروه کسانی که سابقه بیماری کلیوی دارند. افراد دچار بیماری‌های التهابی گلومرول‌ها هم مستعد این هستند که پروتئین از خون به ادرارشان برود. البته بیماری‌های زیادی هستند که می‌توانند باعث دفع پروتئین در ادرار شوند.
تشخیص دفع پروتئین در ادرار در 24ساعت
وجود پروتئین در ادرار نشانه مهمی است که معلوم می‌کند کلیه ما بیمار است. نتیجه آزمایش ادرار ساده نمی‌تواند وجود آلبومین یا پروتئین را در ادرار نشان دهد. روش مهم، جمع‌آوری ادرار بیست و چهار ساعته است. برای انجام این آزمایش، آزمایشگاه به بیمار ظرفی می‌دهد که طی ساعت ادرارش را جمع کند و بعد میزان پروتئین ادرار دقیق اندازه‌گیری می‌شود. امروزه این کار سخت، کمتر انجام می‌شود و به جای آن میزان پروتئین و کراتینین را در هر نمونه از ادرار بیمار و نسبت پروتئین به کراتینین ادرار را اندازه می‌گیرند. اگر این میزان بیشتر از 30 باشد، نشان‌دهنده وجود پروتئینوری یا وجود مرضی پروتئین در ادرار است و این بیماران باید بیشتر مراقب سلامتشان باشند. کراتینین خون نشانه دقیقی است که عملکرد کلیه را نشان می‌دهد و با اندازه‌گیری آن می‌توانیم به میزان خونی که کلیه‌ها در هر دقیقه از مواد زائد تصفیه می‌کنند، پی ببریم. اگر این میزان کمتر از 60 میلی‌لیتر در دقیقه باشد، نشان‌دهنده آسیب شدید کلیوی است.