پرخوری و خودکشی
در مطالعه اخیر، اطلاعات وضعیت جسمانی بیش از ۱۴ هزار نفر مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه بررسی اولیه نشان داد که پیدایش انگیزه خودکشی و افکار منفی در ذهن افراد چاق بیشتر از کسانی است که از ظاهر خود رضایت بیشتری دارند.
محققان با بررسی دقیق اطلاعات دریافتی از داوطلبان به این نتیجه رسیدند که افکار منفی با ریشه نارضایتی از وضعیت ظاهر در افراد پرخور به میزان ۳۴.۲ درصد با تفکر در مورد خودکشی، ۱۸.۶ درصد با تلاش برای خودکشی و ۱۰ درصد با اقدام به خودکشی در سال گذشته وجود داشته است.
اختلال پرخوری یا BED یک اختلال جدی در تغذیه است که ریشه روحی و روانی دارد؛ به‌طوری‌که فرد مبتلا حتی با وجود غذا خوردن فراوان، احساس سیری نمی‌کند.
در بعضی از شرایط، فرد مبتلا به این سندرم ممکن است از رفتار خود خجالت بکشد، اما اثر روانی این بیماری بسیار قدرتمند است؛ به گونه‌ای که بیمار هرگز نمی‌تواند در برابر احساس گرسنگی کاذب مقاومت کند.
محققان در ادامه مطالعات بر روی سندرم اختلال پرخوری به این نتیجه رسیدند که احتمال خودکشی زنان در اثر افکار منفی این بیماری بیشتر از مردان است و نتیجه نهایی نشان داد که بین سندرم BED و شاخص توده بدنی BMI ارتباط وجود دارد.
این ارتباط صرفا بیانگر این است که با ابتلا به سندرم اختلال پرخوری و بالا بودن شاخص BMI یا قرار گیری در گروه افراد چاق احتمال خودکشی به مراتب بیشتر است.