چرا دندان های شیری زود خراب می شوند؟
بسیاری از والدین به سالم نگه داشتن دندان های شیری اهمیتی نمی دهند و محافظت از دندان های شیری از نظر آن ها اصلا مهم نیست چرا که تصور می کنند حتی اگر دندان های شیری خراب شود و آن ها را بکشند دندان های دائمی جایگزین آن ها خواهد شد ولی آن ها نمی دانند که پوسیدگی و خرابی دندان و در نهایت کشیدن آن باعث رویش نابجا یا عدم رویش دندان های دائمی زیرین می شود.کاشت مو
والدین باید از همان کودکی حواس شان بصورت کامل به کودک شان باشد و باید تک تک اعضای بدن شان را زیر نظر داشته باشند تا در صورت وجود مشکل برای رفع مشکل آن اقدام کنند.موضوعی که به تازگی به میان آمده که شیر دادن در شب به کودکان سبب پوسیدگی دندان هایشان میشود.
پوسیدگی دندان های شیری از مهم ترین مشکلات دندانی دوران کودکی است و مهم ترین عامل بروز این پوسیدگی در سنین پایین، شیردهی شبانه کودکان است.
این پوسیدگی ها بیشتر در سنین یک تا دو سالگی مورد توجه والدین قرار می گیرند که معمولاً درد شروع می شود، درحالی که شروع پوسیدگی از بدو رویش دندان های شیری شروع شده است.
از دندانهای شیری فرزندانتان مراقبت کنید
به طور متوسط می توان 6 دندان پوسیده شیری در یک کودک ٢ ساله مشاهده کرد، اما گاهی نیز مشاهده می شود که تمام دندان های شیری یک کودک دارای پوسیدگی است و به ندرت کودکی را می بینیم که دندان پوسیده شیری نداشته باشد.
این پوسیدگی ها در نهایت منجر به عصب کشی یا کشیدن دندان می شود و از آنجایی که کودکان کوچک توانایی کافی برای همکاری با دندانپزشک خود را ندارند، اغلب اوقات جهت انجام درمان های دندانپزشکی بیهوشی عمومی لازم است.
بروز پوسیدگی دندان های شیری در دو سال اول تولد بیشتر به این دلیل رخ می دهد که مادران شیرده و مادرانی که با شیرخشک کودک خود را تغذیه می کنند، او را با شیر می خوابانند و در طول ساعات شب حین خواب، چندین وعده شیر به او می دهند. این مسئله باعث می شود که قند شیر که همان لاکتوز است، به مدت طولانی در مجاورت دندان ها باقی بماند و سبب تخریب آنها شود.
این درحالی است که اگر مادران بعد از دادن شیر، قدری به کودک خود آب بدهند و یا با یک گوش پاکن یا تنظیف مرطوب دندان ها را تمیز کنند، بروز این قبیل پوسیدگی ها به حداقل می رسد.
در سنین بالاتر که کودک از شیر گرفته می شود و غذا می خورد نیز اشتباه دیگری که مادران می کنند این است که به کودکان خود در وعده های متعددی موادقندی می دهند. این درحالی است که اگر تعداد دفعات خوراکی های حاوی قند را به یک تا دو وعده در روز کاهش دهند و بعد از آن به کودک خود آب بدهند تا دندان هایشان شسته شود به جلوگیری از پوسیدگی دندانی کمک می کند.
وقتی که کودک خوراکی می خورد، محیط دهان او اسیدی می شود و اگر این خوردن خوراکی مرتب و به فواصل کم صورت گیرد، محیط دهان او در طول روز با حمله اسیدی مواجه است و فرصتی برای پاکسازی پیدا نمی کند، بنابراین دندان هایی که در این محیط اسیدی هستند به شدت در معرض تخریب قرار می گیرند.
برخی مادران تصور می کنند که خوردن توت خشک و انجیر و کشمش بهتر از شکلات است و کمتر به سلامت دندان ها آسیب می رساند، اما واقعیت این است که این مواد به علت خاصیت چسبندگی زیاد می توانند مدت زیادی روی دندان ها باقی بمانند و به دندان ها آسیب برسانند. پس انتخاب ماده ی قندی که سریعتر از دهان پاک می شود نیز، راهی مناسب در کاهش پوسیدگی دندان های شیری است.