منیزیم از مواد معدنی مهم است که به جذب کلسیم کمک کرده و یکی از ضروری‌ترین املاح می‌باشد که باید بطور روزانه در رژیم غذایی گنجانده شود. این عنصر نقش حیاتی در حفظ سلامت استخوان‌ها و دندان دارد. این عنصر آنزیم‌ها را فعال می‌کند، به بدن انرژی می‌دهد و به کارکردن بهتر بدن کمک می‌کند. در این مطلب به بررسینقش منیزیم در بدن و عوارض جدی کمبود منیزیم در بدن می پردازیم.
مهمترین مزایای منیزیم برای بدن
با وجود اهمیت حیاتی که منیزیم برای بدن دارد، ولی گاهی اوقات نقش آن در سلامت بدن مورد بی‌توجهی و غفلت قرارمی گیرد. زیرا بیش از ۸۰ درصد از مردم آمریکا با کمبود این ریزمغذی اصلی مواجه هستند که این کمبود می‌تواند به اختلال در سلامتی یا حتی بیماری‌های جدی منتهی شود.
سلامت استخوان‌ها
منیزیم برای تشکیل استخوان‌ها مهم است زیرا باعث جذب کلسیم بیشتر می‌شود. این ماده نقش مهمی در فعالسازی ویتامین D در کلیه‌ها بازی می‌کند(این ویتامین برای سلامت استخوان‌ها ضروری است).مصرف کافی منیزیم با چگالی بهتر استخوانی و بهبود تشکیل کریستال استخوان‌ها مرتبط است. همچنین مصرف منیزیم می‌تواند باعث کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان شود.
دیابت
منیزیم نقش بسیار مهمی در متابولیسم کربوهیدرات‌ها و گلوکز بازی می‌کند. بنابراین می‌تواند تاثیر خوبی بر روی دیابتداشته باشد.مطالعات مختلف نشان می‌دهد که رابطه معکوسی بین مصرف منیزیم و ابتلا به دیابت وجود دارد. با مصرف هر ۱۰۰ میلی گرم از منیزیم در روز امکان ابتلا به دیابت نوع دو تقریبا ۱۵ درصد کاهش پیدا می‌کند. همانطور که قبلا نیز ذکر کردیم مواد معدنی بهتر است از طریق مواد غذایی تامین شود. مطالعات بالینی نشان می‌دهد که با مصرف ۳۰۰ الی ۳۶۵ میلی گرم منیزیم در روز حساسیت به انسولین بهبود یافته است. محققان قادر بودند نشان دهند که مصرف پایین منیزیم منجر به حساسیت پایین به انسولین می‌شود.
سلامت قلب
منیزیم برای سلامت عضلات همچون قلب موثر است. این ماده نقش مهمی در انتقال سیگنال‌های الکتریکی در بدن بازی می‌کند. مصرف مناسب منیزیم با کاهش خطر ابتلا به پرفشاری خون و تصلب شرایین مرتبط است. اخیرا مطالعات مختلف انجام شده نشان می‌دهد که مصرف کلسیم بدون مصرف منیزیم کافی ، می‌تواند خطر کلسیفیکاسیون شریان‌ها ، بیماری‌های قلبی عروقی و نیز سنگ کلیه را افزایش دهد.افرادی که منیزیم کافی مصرف می‌کنند معمولا ۵۸ درصد کمتر به کلسیفیکاسیون عروق کرونری مبتلا می‌شوند.
همچنین مصرف مناسب منیزیم باعث کاهش ۳۵ درصدی ابتلا به کلسیفیکاسیون عروق شکمی می‌شود. مصرف سریع منیزیم بعد از حملات قلبی می‌تواند خطر مرگ و میر را کاهش دهد. در برخی از موافع از این ماده به عنوان بخشی از فرآیند درمانی در نارسایی قلبی استفاده می شود.
سندروم پیش از قاعدگی
تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که افراد مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی، ممکن است با مصرف منیزیم بهتر شوند. برخی از نشانه‌های آن همچون نفخ، بی خوابی، ورم ساق پا، افزایش وزن و حساسیت به لمس پستان می‌تواند با مصرف مناسب منیزیم کاهش پیدا کند. منیزیمی که با ویتامین B6 همراه است اثر بهتری خواهد داشت.
عوارض کمبود منیزیم
اگرچه کمبود شدید منیزیم نادر است اما علائم بالینی آن با لرزش، ضعف، اسپاسم عضله، بی‌اشتهایی، بالارفتن فشار‌خون، تشنج و کما بروز می‌کند.
مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم در دوران بارداری نه تنها ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می‌دهد، بلکه با کاهش فشار‌خون بارداری شانس ابتلا به مسمومیت بارداری را کم می‌کند.
کمبود منیزیم به صورت عوارضی مانند بی‌اشتهایی، اختلال در رشد، تحریک‌پذیری عصبی و آشفتگی‌های روانی و اختلالات قلبی-عروقی را در پی دارد.
بدون شک خستگی زیاد و بیش از اندازه طبیعی نیست، شاید در طول روز به دلیل عوامل متعددی مانند استرس‌های کاری، مشغله‌های روزمره و غیره احساس خستگی و بی‌حالی می‌کنیم اما خستگی طولانی مدت و دائمی یکی از علائم کمبود منیزیم محسوب شود.
همچنین لازم به ذکر است: معمولا این نوع خستگی تا زمانیکه میزان کافی منیزیم جذب بدن افراد نگردد از بین نخواهد رفت.
مصرف بسیار سدیم (نمک)، کافئین، الکل، فیبر باعث از دست دادن منیزیم توسط بدن می شود.
اسپاسم و کرامپ‌های عضلانی
معمولا ورزشکاران بطور مرتب از گرفتگی‌های عضلانی ناشی از کشیدگی نامناسب عضلات بی‌آبی یا تغذیه‌ی نامناسب رنج می‌برند اما افراد دیگر نیز با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند بدون اینکه به درستی دلیل آنرا بدانند.
کرامپ‌ها و گرفتگی عضلاتی از علائم شدید کمبود منیزیم است افرادیکه از گرفتگی‌های عضلانی رنج می‌برند میزان این ماده‌ی فلزی را باید در بدن خود چک کنند.
در واقع منیزیم یکی از مواد‌معدنی مهم بدن است که کمبود آن باعث بروز مشکلات عمومی جدی بدن می‌شود.
به دلیل اینکه منیزیم روی سیستم عصبی بدن تاثیر می‌گذارد کرخی و لمسی بدن را می تواند در بر داشته باشد چرا که منیزیم ماده‌ای معدنی و مفید است. کمبود ماده‌ی معدنی می‌تواند مانع از ارسال سیگنال‌های مناسب از طرف بدن باشد که در نتیجه منجر به کرخی و لمسی آن می‌شود.