در آغوش گرفتن یکدیگر احساس امنیت و آرامش را به ما هدیه می دهد. همه ی ماها در طول روز بارها دیگران را به آغوش می کشیم اما بعضی از افراد زیاد تمایل به لمس دیگران ندارند پس با مطالعه ی این مقاله شاید تغییراتی در عقیده ی آن ها رخ دهد.
افزایش عزت نفس
انسان ها ذاتا اجتماعی هستند و تمایل دارند در کنار دیگران باشند و روابطی عاطفی برقرار کنند. تمایل به لمس شدن در انسان ها نیز امری فطری و درونی است. داشتن ارتباط درست جسمی و عاطفی موجب احساس خود ارزشمندی و عزت نفس می شود. تجارب اولیه در اغوش کشیده شدن در دوران نوزادی جزء اساسی ترین پایه های عاطفی هر فرد است و پی ریزی بسیاری از واکنش های دلبستگی را در ما به وجود می آورد. پس در حقیقت “آغوش” توانایی عشق ورزیدن را در ما پرورش می دهد.
افزایش حس اعتماد و اطمینان در روابط
یکی از اصلی ترین فواید “آغوش” کمک به ترشح هورمون اکسی توکسین می باشد. این هورمون در ایجاد روابط عاطفی و پدیدار شدن ارتباطات نقش بسیار موثری ایفا می کند. ترشح این هورمون احساسات تنهایی، انزوا و خشم را بهبود می بخشد. همچنین آغوش باعث تغییر ضربان قلب می شود و بر ارتباطات عصبی مغز تاثیر می گذارد. به طور کلی همه تغییرات پیچیده ی عصبی- زیستی مغز و بدن با لمس کردن و در آغوش گرفتن یکدیگر شروع می شود.
افزایش شادابی
در آغوش گرفتن برای مدت زمان طولانی، سطح سروتونین مغزی را افزایش می دهد، که این امر موجب افزایش حالت شعف و شادابی می شود.
بهبود روابط بین فردی
زمانی که روابط بین افراد مثبت، سازنده و حمایتی باشد میزان درک و همدلی افزایش می یابد و موجب هم افزایی در روابط می شود. انرژی روانی مثبت بین افراد سیال و روان می شود و باعث افزایش رضایت فردی و اجتماعی می گردد.
شل کردن عضلات
اگر تجربه‌ی ماساژ گرفتن را داشته باشید پس می‌دانید که چه حس خوشایند و آرامشبخشی دارد، و این تنها یک حس ذهنی و روانی نیست؛ ماساژ باعث می‌شود عضلات ما رها شوند، ضربان قلب پایین بیاید و سطح کورتیزول افت کند. زمانی که بدن ما فرصتی برای مسب انرژی و آرام شدن پیدا می‌کند، وضعیت روحی شاداب‌تری بر ما حاکم شده و عملکرد سیستم ایمنی‌مان تقویت می‌شود.
اوکسیتوسینی که هنگام در آغوش گرفته شدن در جریان خون‌مان ترشح می‌شود، به بدن کمک می‌کند تا سریع‌تر عضلات را بازسازی کند و این کار از طریق توانمند کردن چربی جهت تبدیل شدن به انرژی و به کار رفتن برای ترمیم عضلات، صورت می‌گیرد. میزان ایده آل اوکسیتوسین در خون، منجر به تبادل بهتر انرژی شده و بنابراین، عضلات بهتر ترمیم شده و رشد می‌کنند.
روش درمان مناسب
آغوش درمانی یکی از روش های نوین در درمان محسوب می شود. تحقیقات نشان می دهد که در آغوش گرفتن (و همچنین خندیدن) در درمان بیماری ها، تنهایی، افسردگی، اضطراب و استرس بسیار موثر است.
ویرجینیا ساتیر متخصص و درمانگر خانواده معتقد است که ” ما روزانه به ۴ بار در آغوش کشیده شدن برای بقا، ۸ آغوش برای نگهداری و ۱۲ آغوش برای رشد نیازمندیم”. با توجه به گفته ویرجینیا ساتیر ۸بار کودک خود را در آغوش بگیرید، کافیست. اما پیشنهاد ما برای شما این است که از کودک خود بپرسید دوست دارد چند بار در آغوش گرفته شود. مطمئناً بیشتر از ۸ بار خواهد بود. هنر در آغوش گرفتن یکدیگر را روزانه تمرین کنیم.