مضرات باورنکردنی زردچوبه

عوارض مصرف زیاد زردچوبه چیست؟

به گزارش سایت الودکتر، زردچوبه و کورکومین به طور کلی امن و بدون عوارض جانبی جدی در نظر گرفته می شوند. با این وجود، برخی افراد ممکن است هنگام دریافت دوزهای بالا در قالب مکمل ها برخی عوارض جانبی را تجربه کنند.

زردچوبه حاوی دو درصد اگزالات است. در دوزهای بالا، این ممکن است به شکل گیری سنگ های کلیه در افراد مستعد منجر شود. افزون بر این، تمام پودرهای زردچوبه تجاری خالص نیستند. برخی از آنها ممکن است حاوی مواد ارزان‌تر و بالقوه سمی باشند که در فهرست مواد تشکیل دهنده به آنها اشاره ای نشده است. مطالعات نشان داده اند که پودرهای زردچوبه تجاری ممکن است حاوی موادی مانند نشاسته کاساوا یا جو، آرد گندم یا چاودار باشند. مصرف زردچوبه های حاوی آرد گندم، جو یا چاودار موجب شکل گیری نشانه هایی منفی در افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن یا بیماری سلیاک می شود.

برخی پودرهای زردچوبه ممکن است حاوی رنگ های غذایی مشکوک باشند که برای بهبود رنگ زردچوبه هنگام ترکیب کردن با آرد به آن اضافه می شود. یکی از رنگ های پر استفاده در هند زرد متانیل است که به نام زرد اسیدی 36 نیز شناخته می شود. مطالعات حیوانی نشان داده اند که مصرف مقادیر زیاد از زرد متانیل ممکن است موجب سرطان و آسیب های عصبی شود. در شرایطی که آثار سمی زرد متانیل روی انسان مورد بررسی قرار نگرفته است، اما استفاده از آن در آمریکا و اروپا غیر قانونی است. همچنین، برخی پودرهای زردچوبه ممکن است از محتوای سرب بالا برخوردار باشند. سرب یک فلز سنگین محسوب می شود که به طور ویژه برای سیستم عصبی سمی است.

مکمل های کورکومین به عنوان محصولاتی امن و بدون عوارض جانبی در دوزهای مصرفی پایین در نظر گرفته می شوند. نتایج یک مطالعه نشان داد که مصرف 490 میلی گرم کورکومین در روز برای یک هفته هیچ عارضه جانبی به همراه نداشت. مطالعات دیگر نشان دادند که دریافت دوزهای 1,200 تا 2,100 میلی گرم کورکومین در روز برای دو تا شش هفته به شکل گیری عوارض جانبی آشکار منجر نشد.

با این وجود، بخشی کوچکی از افراد ممکن است برخی عوارض جانبی خفیف را در دوزهای بالا تجربه کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

مشکلات گوارشی: افراد ممکن است مشکلات گوارشی خفیف مانند نفخ، رفلاکس اسید معده و اسهال را در دوزهای بالاتر از 1,000 میلی گرم تجربه کنند.

سردرد و حالت تهوع: دوز 450 میلی گرم یا بیشتر ممکن است موجب سردرد و حالت تهوع در تعداد اندکی از افراد شود.

راش پوستی: برخی افراد مواجهه با راش پوستی پس از دریافت یک دوز 8,000 میلی گرمی یا بیشتر از کورکومین را گزارش کرده اند، اما این شرایط بسیار نادر به نظر می رسد. طی یک مطالعه مشخص شد دریافت روزانه دوزهای بسیار بالای 2,600 میلی گرم در هر کیلوگرم از وزن بدن برای 13 هفته یا تا دو سال ممکن است موجب برخی عوارض جانبی جدی در موش ها شود که از آن جمله می توان به بزرگ شدن اندازه کبد، لکه دار شدن خز، زخم های معده، التهاب و خطر افزایش یافته سرطان روده یا کبد اشاره کرد. در حال حاضر، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد مصرف سطوح پایین‌تر کورکومین در کوتاه مدت موجب شکل گیری عوارض جانبی جدی در انسان ها شود، اگرچه مطالعات انسانی درباره آثار بلند مدت آن انجام نشده اند.

 

مضرات مصرف زردچوبه

مصرف زردچوبه، فرآیند انعقاد خون را کندمی‌کند. این مسئله می‌تواند خطر کبودی و خونریزی را در افراد مبتلا به اختلالات خونریزی، افزایش‌دهد. ممکن است زردچوبه با برخی از داروها تداخل ایجادکرده و باعث خونریزی شدید شود.

هنگامی که زردچوبه به‌عنوان بخشی از یک کاری پخته‌شده به‌کارمی‌رود، باعث هیچ‌گونه ناراحتی معده یا دیگر واکنش‌های گوارشی نمی‌شود. اما مصرف زردچوبه برای وضعیت‌های مزمن مانند آرتریت یا درد مفاصل، ممکن است باعث ناراحتی‌های گوارشی شود.

زردچوبه، دارای مقادیر قابل‌توجهی اکسالات – ماده شیمیایی که می‌تواند خطر سنگ صفرا را افزایش‌دهد- است. در مطالعه منتشرشده در ژورنال امریکایی تغذیه بالینی، زردچوبه، در مقایسه با پلاسیبو، سطح اکسالات را در ادرار افزایش‌داد‌ه بود.

دوز بالای مصرف زردچوبه می‌تواند فشار خون را کاهش‌دهد و بنابراین، افرادی که داروی فشارخون مصرف‌می‌کنند باید در مصرف زردچوبه احتیاط‌ کنند.

زردچوبه زیاد می‌تواند خطر سنگ کلیه را افزایش‌دهد. این، به‌دلیل وجود اکسالات در زردچوبه است. اکسالات می‌تواند به کلسیم بچسبد تا اکسالات کلسیم حل‌نشدنی بسازد که عامل اصلی سنگ کلیه است. بنابراین، اگر کلیه شما سنگ‌ساز است، زردچوبه برای شما ماده ممنوعه است. در یک مطالعه، مصرف زردچوبه، در مقایسه با دارچین، باعث ترشح اکسالات ادراری بیشتری شد و این واقعیت را تاییدکرد که این می‌تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود.

با این ادویه قطعا از شر چربی پهلو راحت می شوید