آلزایمر و قرص های خواب آور

به گزارش الودکتر: آلزایمر بیماری است که این روزها بیشتر افراد مسن را در بر گرفته اما خوب است درباره این بیماری و تاثیر قرص های خواب بر شدت این بیماری بیشتر بخوانید.

افزایش خطر ابتلا به آلزایمر با مصرف قرص های خواب و بنزودیازپین ها

محققان هشدار می دهند مصرف منظم داروهای بیخوابی و اضطراب موسوم به «بنزودیازپین ها» با افزایش ریسک ابتلا به آلزایمر مرتبط است.

محققان دانشگاه ایسترن فنلاند عنوان می کنند در حالیکه افزایش ریسک آلزایمر در این مطالعه اندک بود، اما باید تجویز بنزودیازپین ها و داروهای مرتبط به دلیل عوارض جانبی شان نظیر زمین خوردن محدود شود.

این گروه از داروها معمولا برای درمان مشکلات خواب مورد استفاده واقع می شوند اما کارآمدی و تاثیرشان در مدت چند هفته یا چند ماه از بین می رود، و عوارض جانبی آن با استفاده طولانی مدت باقی می مانند.

نتایج نشان داد افزایش ریسک ابتلا به آلزایمر در مورد هر دو نوع داروهای بنزودیازپین ها و Z مشابه و یکسان است.

این مطالعه شامل ۷۰,۷۱۹ فرد مبتلا به الزایمر بود که به تازگی بیماری شان تشخیص داده شده بود. این بیماران با ۲۸۲,۸۶۲ نفر به عنوان گروه کنترل مقایسه شدند.برای بی خوابی قرص نخورید
دکتر خسرو صادق نیت دبیر علمی کنگره اختلالات خواب، در خصوص نگرش کلی درباره اختلالات خواب گفت: هدف ما این است که جامعه پزشکی توجه بیشتری به موضوع اختلالات خواب کند.
وی تاکید کرد: “موضوعی که وجود دارد این است که اختلالات خواب معمولا خیلی دیر به پزشک منتقل می شود. این در حالی است که دلیل بسیاری از بیماری ها مثل بیماری فشار خون، سکته یا مرض قند، ریشه در اختلالات خواب دارد.”

اختلال خواب علت است نه معلول
رئیس بیمارستان بهارلو تصریح کرد: “توجه به این موضوع که بی خوابی خودش مشکلی است که نیاز به درمان مستقل دارد و صرفا عوارض بیماری های دیگر محسوب نمیشود.”
دکتر صادق نیت تاکید کرد: “در صورت درمان این اختلال از بسیاری از بیماری ها از جمله فشار خون یا سکته قلبی می توان پیشگیری کرد و درمان آنها را از طریق در مان علت آنها، یعنی اختلال خواب صورت داد.”
وی خاطر نشان کرد:” به همین دلیل در طول سه روز برگزاری کنگره از متخصصان مختلف در حوزه های پزشکی دعوت به عمل آمد تا این مسئله از زوایای تخصص های متفاوت بررسی شود.”

برای بی خوابی قرص نخورید
دبیر علمی کنگره خواب تصریح کرد: “مهم ترین نکته در درمان بیخوابی این است که نباید برای درمان بی خوابی قرص بی خوابی خورد. متاسفانه مردم در بسیاری موارد در صورت بروز بی خوابی به صورت سر خود به قرص خواب روی می آورند که این کار مشکل را تشدید می کند.”

وی افزود:” مشکل بیماری خواب این است که به ندرت فرد بیمار خودش به پزشک مراجعه می کند چون در بسیاری موارد خود فرد متوجه موضوع نیست. صادق نیت اضافه کرد: “برای مثال اختلالی مثل “خُر خُر” در خواب می تواند نشانه یک بیماری تنفسی باشد و از طرفی، کسی که این عارضه است، مستعد سکته قلبی نیز هست. یکی از مهم ترین راه ها برای انتقال این مشکل این است که همسر بیمار یا هم اتاقی وی بیمار را در جریان قرار داده و او را برای مراجعه به پزشک تشویق کند.”

استقبال از طب های مکمل در حوزه درمان اختلالات خواب
دبیر علمی کنگره سه روزه اختلالات خواب، با اشاره به حضور متخصصان مختلف علم پزشکی چون متخصصان اعصاب و روان، گوش و حلق و بینی، قلب و حوزه های متنوع دیگر در این کنگره با اشاره به ارائه مقالاتی در حوزه طب مکمل در این کنگره گفت: “روش هایی از طب های مکمل رویکرد جدیدی را در این حوزه ارائه کرده اند که علم پزشکی رایج کمتر به آن پرداخته است.”

وی خاطرنشان کرد: “اگرچه ورود ما به این حوزه امسال جدی نبوده و در حد معرفی دیدگاه این طب ها بوده است، اما ما از هر رشته جدیدی که در این حوزه حرفی برای گفتن داشته باشد استقبال میکنیم. وی خاطر نشان کرد: “اگرچه جامعه پزشکی هنوز موضع گیری صد درصد نداشته است اما هر رشته ای که با معیار های علمی سازگار باشد در طول زمان کارایی خود را نشان خواهد داد.”

خواب برای بیداری، یا بیداری برای خواب؟
اگرچه رویکرد کلی طب رایج به مقوله خواب در گستره فیزیک و جسم تعریف می شود و بخش شهودی خواب، جنبه غیر علمی آن به حساب می آید، اما به نظر می رسد در آستانه قرن بیست و یکم، در حال مواجهه با رویکردهایی هستیم که فصل مشترکی بین بررسی کیفی خواب و علم پزشکی رایج ایجاد کرده است.
دکتر حمیدرضا فتوت ارائه دهنده ی مقاله “بررسی خواب از دیدگاه سایمنتولوژی (ذهن-روانشناسی فرا کل نگر)” که به نمایندگی از دکتر محمدعلی طاهری، بنیانگذار سایمنتولوژی، در این کنگره حضور یافته بود، با اشاره به اینکه انسان دارای سه آستانه ی درک فیزیکی، ذهنی و فرا ذهنی است، تصریح کرد: “خواب موقعیتی است برای از کار افتادن و تعطیلی موقت آستانه درک فیزیکی (حواس پنجگانه) و فعال شدن آستانه ی ادراک ذهنی و فرا ذهنی.”

وی ادامه داد: “برای مثال خواب دیدن از طریق آستانه درک ذهنی انجام می شود و در صورتی که در خواب با الهامات و مسایلی روبرو شویم که از قبل راجع به آن ها هیچگونه اطلاعاتی نداشتیم، دریافت آنها از طریق آستانه درک فرا ذهنی صورت گرفته است. این آستانه فرا زمان، فرا مکان و فرا زبان است.”

دکتر فتوت خاطر نشان کرد: “انسان به طور متوسط یک سوم از عمر خود را در خواب به سر می برد و بر اساس نظریات ارائه شده در سایمنتولوژی، این بخش از زندگی انسان می تواند بستر مناسبی برای ارتقای کیفی وی باشد و نه صرفا امری برای تجدید قوا و رفع خستگی. با چنین رویکرد حتی این سوال اساسی مطرح می شود که :” آیا بیداری اصل زندگی است، یا خواب و یا هر دو؟”

با خوردن این غذاها زودتر آلزایمر می‌گیرید