درمان چربی خون و دیابت
بامیه با نام علمی Abelmoschus esculentus (L.) Moench گیاهی از تیره پنیرکیان است و مانند اعضای دیگر این خانواده همچون خطمی و پنیرک دارای مقادیر زیادی فیبرهای تغذیه‌ای محلول در آب مانند پکتین، گُوار گام و کربوکسی متیل سلولز است که از این امر می‌توان برای رطوبت‌رسانی و لینت بخشیدن به مخاط خشک بهره برد.
همچنین بامیه برای درمان یبوستهای ناشی از خشکی روده مفید است و در مواردی که دفع با آزردگی و خراشیدگی مخاط روده و یا سوزش مقعد همراه باشد اثر بهتری دارد.
پژوهشهای بالینی پرشماری درباره اثرات پوست و تخم بامیه بر اندازه گلوکز و لیپیدهای خون انجام شده است که بنا به نتایج آنها می‌توان مصرف خوراکی بامیه را برای کمک به درمان دیابت و افزونی چربی خون پیشنهاد کرد.
فیبرهای محلول در آب بامیه با کاهش جذب گلوکز از روده به خون، از بالا رفتن قند پس از مصرف غذا جلوگیری می‌کنند.
اما نکته مهم در مصرف بامیه، تداخل آن با متفورمین و احتمالاً دیگر داروهای دیابت است زیرا بامیه هم جذب گلوکز را کاهش می‌دهد و هم جذب متفورمین را کم می‌کند و موجب کاهش اثر آن می‌شود بنابراین توصیه می‌شود که متفورمین یا داروهای ضددیابت دیگر دست‌کم یک ساعت پیش از خوردن بامیه مصرف شوند.
بامیه را می‌توان به‌صورت‌های گوناگون استفاده کرد اما توصیه برای مبتلایان دیابت و چربی خون این است که بامیه را به‌صورت خوراک آب‌پز همراه با هویج و کدو، سبزیجات (شوید، جعفری، مرزه) با افزودن روغن زیتون فرابکر و با ادویه مناسب مانند آویشن و دارچین مصرف کنند.
خوردن این خوراک با نان سبوس‌دار یا برنج قهوه‌ای در کاهش قند، چربی خون و رفع یبوست مؤثرتر است.