این که چقدر زمان را در رفتوآمد میگذرانیم شاید شما را به فکر فرو ببرد. برای مثال لندنیها به صورت میانگین، برای هر طرف مسیر رفت و برگشت خود به محل کار، 40 دقیقه وقت صرف میکند. این یعنی ما بیش از آنچه که معاشرت کنیم یا به سرگرمیهایمان اشتغال داشته باشیم، در حال رفت و آمد هستیم. شاید لندن نسبت به دیگر شهرهای اروپایی در این زمینه وضع بدتر داشته باشد، اما بسیاری شهرهای دیگر در جهان، وضعشان از لندن هم بدتر است.
به گزارش فرادید به نقل از بیبیسی؛ کیست که ترجیح ندهد این زمان را با دوستانش بگذراند یا به باشگاه برود یا اصلا جلوی تلویزیون لش کند؟ اما چند تحقیق که در چند سال اخیر انجام شدهاند، نشان میدهند که آمد و شد فواید خاص خود را نیز دارد؛ به خصوص اگر از حمل و نقل عمومی استفاده کنید. و دانستن این مزایا ممکن است از کسالت این سفرها بکاهد.
شتاب در یادگیری
رفتن به سر کار در صبح را در نظر بگیرید. شکی نیست که استرس جماعت یک اتوبوس یا قطار متروی شلوغ میتواند پیش از آنکه حتی به سر کارتان برسید، باعث شود که احساس خستگی کنید. اما تحقیقات جالبی که توسط جان جاشیمووچ از مدرسه کسب و کار کلمبیا انجام شده است، نشان میدهد که حتماً لازم نیست چنین اتفاق رخ دهد.
او دریافت، افرادی که در طول مسیر به “تصورات مربوط به کار” فکر میکنند، یعنی به روز و هفتۀ پیش رویشان و گامهای برای رسیدن به اهداف شغلی بایستی طی کنند، فکر و برایشان برنامهریزی میکنند، از کسانی که ذهنشان بیهدف پرسه میزند، استرس کمتری از مسیر جذب میکنند. این موضوع منجر به رضایت شغلی بیشتر در طی روز میشود.
جاشیموویچ حدس میزند که این فواید از این رو حاصل میشوند که تناقض میان نقشهایمان در منزل و محل کار را تلطیف میکند. هر چه باشد، رفتار شما در منزل به عنوان همخانه، همسر یا پدر و مادر، با شکلی که از شما انتظار میرود در محل کار رفتار کنید، بسیار متفاوت است. تغییر نقش برخی افراد خیلی طبیعی صورت نمیگیرد و باعث میشود که این احساس درگیری در آنها باقی مانده و استرس مربوط به کار را تشدید کند.
جاشیموویچ میگوید: “وقتی که میان این دو نقش گیر میکنیم، چیزی که پژوهشگران به آن “ابهام نقشی” میگویند، احساس درگیری میکنیم که منجر به پیامدهای منفی میشود”. مثلاً احساس خستگی و سرخوردگی.
چند لحظه فکر کردن به روز پیش رو میتواند تغییر دنده را برایتان آسانتر کند و استرستان را به هنگام ورود به سر کار کاهش دهد. جاشیموویچ میگوید: “بازۀ زمانی میان خروج از منزل و ورود به سر کار، فرصت فوقالعادهای برای افراد است تا انتقال میان دو نقش را انجام دهند.”
مسیر بازگشت، در مقابل، میتواند زمان خوبی باشد برای مرور چیزهایی که در طول روز آموختهاید و سپردن آنها به حافظه. فرانچسکا جینو، از مدرسۀ کسب و کا هاروارد، از کارگران کارآموز IT خواست تا در پایان هر روز، 15 دقیقه به روزشان فکر کنند. در پایان دوره، آنها 20 درصد بهتر از کسانی آن زمان را به تمرینهای اضافی گذرانده بودند، عمل کردند. مشارکت کنندگان در تحقیق جینو، در دفتر کارشان فکر میکردند، ولی هیچ دلیلی وجود ندارد که شما نتوانید این کار را در مسیر بازگشت انجام دهید و به درسهای روزتان فکر کنید.
البته، بسیاری مردم ترجیح میدهند برای خود حواسپرتی درگیرانه ایجاد کنند. کافی است فقط بدانید که این لحظات چطور در طولانی مدت میتوانند برایتان مفید باشند. اخیراً مشخص شده، کسی که هر هفته 6 ساعت در حال رفت و آمد است میتواند در آن مدت، 100000 کلمه کتاب بخواند یا به کتاب صوتی گوش دهد. یا زبان جدیدی یاد بگیرد. علم اعصاب نشان داده که بهترین حالت یادگیری زمانی است که خرد خرد مطالعه میکنیم و زمان رفت و آمد، زمان ایدهآلی است برای اجرا کردن این اصل.
حتی اگر فقط بگذارید ذهنتان برای خودش پرسه بزند، ممکن است به صورت غیرمنتظره از گره از یک مشکل پیچیده باز کنید. شواهد نشان میدهد که حواس پرتی ناآخودگاه میتواند منجر به جرقههای خلاق شود.
شما لازم نیست زمان بسیار زیادی روی این فعالیتها بگذارید، همین که بین سر زدن به اینستاگرام و توییتر قدری را به تامل بگذرانید، رفت و آمدتان میتواند به تقویت حس موفقیت و مفید بودنتان بیانجامد.
لاغری
دشواری هر روزۀ شما میتواند فواید غافلگیرکنندهای برای سلامتی شما داشته باشد. تحقیقی که بر روی استفاده کنندگان از وسال نقلیۀ عمومی در تایوان انجام شده، نشان میدهد که افرادی که از وسایل نقلیۀ عمومی استفاده میکنند، احتمال اینکه اضافه وزن پیدا کنند، 15 درصد از کسانی که از خودرو برای رفتن به سر کار استفاده میکردند، کمتر است.
اتوبوس یا متروسواری به اندازۀ کلاس زومبا فعالیت بدنی ندارد، اما معمولاً برای رسیدن به ایستگاه نیاز به قدم زدن دارید و تحقیق تایوانی برآورد میکند که این فعالیتهای کوتاه میتواند تفاوت معناداری را در تناسب اندام رقم بزند.
ریچارد پترسون، از امپریال کالج لندن، برای شکافتن بیشتر موضوع، دادههای با جزییات بررسی ملی سفرهای انگلیسیها را تحلیل کرده و توانسته مشخص کند که هر مسافری در سفرهای روزمرۀ خود دقیقاً چقدر فعالیت میکند. او دریافت که تقریباً یک سوم استفادهکنندگان از حمل و نقل عمومی، معادل 30 دقیقه نرمش توصیه شده از سوی دولت را، فقط از طریق استفاده از حمل و نقل عمومی دریافت میکردند.
منبع: فرادید
بدترین تاثیرات نشستن را بشناسید