سیپروهپتادین به گروه داروهای آنتی هیستامین تعلق دارد. سیپروهپتادین اغلب در درمان بی اشتهایی مصرف می‌شود ولی برای درمان آلرژی ناشی از تب یونجه، کهیر و کهیرغول‌آسا، کابوس، میگرن و درمان عوارض داروهای ضدافسردگی (مانند اختلالات جنسی و تعریق زیاد) نیز استفاده می‌شود. در ادامه این مطلب شما را با قرص سیپروهپتادین، کاربردها و عوارض آن آشنا می کنیم.
سیپروهپتادین چیست و چه کاربردی دارد
سیپروهپتادین یک داروی تجویز شده برای کاهش علایم حساسیتی، خارش و افزایش اشتها می باشد. سیپروهپتادین به گروهی از داروها تعلق دارد که نسل اول آنتی هیستامین نامیده می شوند. این دارو مانع آزاد سازی هیستامین می شود، هیستامین یک ماده شیمیایی در بدن است که واکنش های حساسیتی مثل آبریزش بینی، اشک چشم، عطسه و خارش را ایجاد می کند.
سیپروهپتادین داروی موقت کاهش اشتها
مصرف خودسرانه داروی سیپروهپتادین، درمان موقت کاهش اشتها است. سیپروهپتادین درمان اصلی بی اشتهایی نیست، آثار سریع و زود گذر ناشی از مصرف خودسرانه این دارو بر روی بهتر شدن اشتهای افراد، آنها را از پیگیری دقیق عامل ایجاد کننده کاهش اشتها و در نتیجه درمان بیماری اصلی باز می دارد.
نحوه مصرف و میزان دوز معمول مصرفی
قبل از استفاده از این دارو، بروشور اطلاعاتی چاپ شده توسط شرکت دارویی درون بسته را بخوانید. بروشور شرکت دارویی اطلاعات بیشتری در رابطه با قرص سیپروهپتادین به شما خواهد داد و لیست کاملی از عوارض جانبی که ممکن است در طول مصرف آن تجربه کنید را در اختیار شما قرار می دهد. سیپروهپتادین را دقیقا طبق تجویز پزشک خود استفاده کنید. دوزهای معمول مصرف این دارو عبارتند از:
- افراد بالغ: مصرف یک قرص سه بار در روز
- کودکان بین7-14 سال: یک قرص دو تا سه بار در روز
- کودکان بین 2-6 سال: نصف قرص(2 میلی گرم) دو تا سه بار در روز
می توانید قرص سیپروهپتادین را قبل یا بعد از هر وعده غذایی میل کنید. برخی از افراد این قرص را همراه با مقدار زیادی آب میل مصرف می کنند. اگر مصرف یک دوز را فراموش کردید، نگران نباشید دوز بعدی را در زمان مشخص خود بخورید و به برنامه عادی مصرف آن ادامه دهید. برای جبران دوز فراموش شده دو قرص را همزمان نخورید. اکثر افراد وقتی علایم حساسیت را مشاهده می کنند به مصرف آنتی هیستامین تنها برای مدت کوتاهی نیاز دارند. به محض اینکه احساس کردید علایم شما رفع شده است مصرف قرص را متوقف سازید.
مراقب عوارض خطرناک و جدی سیپروهپتادین باشید
سیپروهپتادین می تواند عوارض شایعی چون گیجی و خواب آلودگی، تشنج، زنگ زدن گوش، احساس ضعف و بی حالی، بالا رفتن ضربان قلب، کاهش دفعات ادرار، زرد شدن چهره فرد، تب، بی قراری، اختلالات خواب، تاری دید، خشکی دهان و بینی، ناراحتی معده، حالت تهوع و یا یبوست برای بیمار به وجود آورد.
در صورت ابتلا به آب سیاه چشم، زخم معده، بزرگی پروستات، سابقه حمله آسم، فشار خون بالا، بیماری قلبی و پرکاری تیروئید، به طور قطع از مصرف خود سرانه این دارو خودداری کنید و از توصیه آن در صورت تجویز پزشک برای شما، به دیگران به ویژه افراد مسن و ناتوان پرهیز کنید.
واکنش های دارویی سیپروهپتادین
همیشه مهم است که دکتر یا متخصص خود را در جریان داروهایی که مصرف می کنید قرار دهید. این دارو ها شامل داروهای تجویز شده و بدون تجویز پزشک می باشند. مکمل هایی مثل ویتامین ها و دیگر مکمل های لبنی، گیاهان و داروهای غیر قانونی و مواد مخدر از جمله این داروها می باشند. اگر از داروهای زیر استفاده می کنید نباید از قرص های سیروهپتادین استفاده کنید:
- پتاسیم کلرید
- پتاسیم سیترات
- پتاسیم اسید فسفات یا پتاسیم فسفات
- مهار کننده های مونو آمین اکسیداز مثل ایزوکاربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین
- سیملین
- داروهای بیماری پارکینسون مثل رازاژیلین، زلاپار یا الدپریل و ترانیل سیپرومین
- بنزودیازپین مثل آلپرازولام، کلونازپام، لورازپام
- مواد مخدر مثل زوهیدرو، زودریپرو، هیدروموفون، آوینزا، آسترومورف، مورفین
- داروهای خواب آور مثل زولپیدم، لونستا و زالپلون
سیپروهپتادین و الکل می توانند خواب آور باشند و کاهش تمرکز و خشکی آب بدن را به همراه داشته باشند. بنابراین مصرف نوشیدنی های الکلی همراه با داروی سیپروهپتادین توصیه نمی شود زیرا ممکن است علایم را بدتر کنند. از مصرف گریپ فروت و نوشیدن آب گریپ فروت همراه با سیپروهپتادین خودداری کنید. آب گریپ فروت سرعت تجزیه سیپروهپتادین را در بدن کاهش می دهد و می تواند باعث افزایش سطوح خون به طور خطرناک در بدن شوند.
مصرف خودسرانه این دارو منجر به مرگ کودک می شود