اختلال نعوظ به ناتوانی مرد در سفت نگه داشتن آلت تناسلی هنگام رابطه جنسی می گویند.
برخی از آقایان ممکن است که با افزایش سن به اختلال نعوظ دچار شوند. اما حقیقت این است که ناتوانی و اختلال نعوظ همیشه به سن مربوط نمی شود.
پیری و افزایش سن لزوما به معنی ایجاد اختلال نعوظ نمی باشد. اگرچه افزایش سن ریسک ابتلا به این اختلال را افزایش می دهد اما راه هایی برای درمان وجود دارد.
در ادامه این مقاله بیشتر در مورد ریسک ابتلا به اختلال نعوظ و راه های درمان آن اطلاعات کسب کنید.
اختلال نعوظ چیست؟
ممکن است که تحریک جنسی مردان به نظر ساده برسد اما این اتفاق بستگی به یک سری اتفاقات متوالی در بدن دارد.
اعصاب فعال درون آلت تناسلی مردان در یک بافت اسفنجی به حالت آزاد و آرام قرار گرفته اند که افزایش طول آلت بر اثر تغییر اندازه بافت اسفنجی می باشد. وقتی این ماهیچه ها در حالت عادی قرار دارند خون به راحتی می تواند در رگ ها جریان کند و بافت های اسفنجی را از هم باز می کند.
افزایش فشار موجب انبساط آلت تناسلی می شود. غشای اطراف بافت اسفنجی باعث ایجاد نعوظ و سفت شدن آلت می گردد.
هر کدام از این مراحل که دچار مشکل شوند، اختلال نعوظ اتفاق خواهد افتاد.
به سن توجه نکنید:
معمولا اختلال نعوظ با افزایش سن اتفاق می افتد. اگرچه این اختلال با افزایش سن اتفاق می افتد و بدون در نظر گرفتن سن قابل درمان است اما جلوگیری از این اختلال اجتناب ناپذیر است.
در واقع اختلال نعوظ می تواند دیگر دلایلی به جز افزایش سن نیز داشته باشد.
عواملی که باعث اختلال نعوظ می شوند:
عوامل فیزیکی زیادی موجب اختلال نعوظ می شوند. یکی از این عوامل می توانند فرایند های متوالی که موجب نعوظ می شوند را دچار مشکل کند این عوامل عبارتند از:
- چاقی
- دیابت
- بیماری های قلبی
- فشار خون بالا
- پایین بود تستوسترون
- پروستات بزرگ
- اختلالات خواب
- تنگی نفس هنگام خواب
- بیماری پارکینسون
- سفت و سخت شدن رگ ها
هورمون تستوسترون بر میل جنسی و سطح انرژی تاثیر می گذارد و تحریک اعصاب را تحت کنترل خود قرار می دهد.
دیابت سلول های عصبی که پیام انتقال خون به آلت تناسلی را ارسال می کنند تخریب می کند.
طبق آمار موسسه دیابت سطح هورمون تستوسترون در مردانی که از دیابت نوع دوم رنج می برند دو برابر کمتر از مرادنی است که فاقد این بیماری هستند.
پزشک می تواند سلول های عصبی تخریب شده بر اثر بیماری دیابت و سطح تستوسترون را مورد آزمایش قرار دهد.
همچنین، کاهش جریان خون به دلیل بیماری های قلبی و انسداد شراین نیز می توانند اختلال نعوظ را افزایش دهند.
دیگر عوامل ایجاد کننده اختلال نعوظ:
اختلال نعوظ تنها به دلیل سن یا بیماری های مزمن اتفاق نخواهد افتاد. دیگر عوامل اختلال نعوظ عبارتند از:
- مصرف زیاد الکل
- مصرف تنباکو
- داروهای تجویزی
- اضطراب
- افسردگی
الکل موجب ارتباط کم اعصاب درون مغز و درون بدن می شود که می تواند بر سیگنال های ارسالی به آلت تناسلی و نعوظ اثر بگذارد.
تنباکو نه تنها بر جریان خون تاثیر می گذارد بلکه موجب بیماری های جدی می شود که عملکرد رابطه جنسی را تحت تاثیر را قرار می دهند.
تاثیر دارو ها در افراد مختلف متفاوت است. دارویی ممکن است بر میل جنسی شخصی تاثیر بگذارد در حالی که در دیگری این تاثیر را نداشته باشد.
معمول ترین نوع داروهایی که بر میل جنسی و نعوظ تاثیر می گذارند عبارتند از:
- آنتی هیستامین
- مسدود کننده های کانال کلسیمی
- داروهای مخصوص فشار خون بالا
- هورمون درمانی
- ضد افسردگی
عوامل استرس زا می توانند باعث تحریک جنسی شوند.
احساس استرس در مورد مسائلی کاری، از دست دادن والدین، احساس عصبانیت و دعوا با شرکا و… از جمله عوامل تحریک کننده میل جنسی افراد می باشند.
اختلال نعوظ حتی اگر برای یک مرتبه اتفاق بیفتد موجب می شود که فرد اعتماد بنفس خود را از دست بدهد و درمورد توانایی جنسی خود دچار شک و تردید شود.
تغییر سبک زندگی و دیگر راه های درمان اختلال نعوظ:
خبر خوب این است که می توانید عوامل فیزیکی و روحی که موجب اختلال نعوظ می شوند را مدیریت کنید:
به عنوان مثال شما می توانید:
- وزن کم کنید
- سیگار کشیدن را ترک کنید
- سعی کنید که ارتباط خود را با همسرتان بهبود ببخشید
- راه های کاهش استرس را تمرین کنید
هر فردی باید این راه های را امتحان کند تا متوجه شود که کدام روش بیشتر بر روی او تاثیر گذار است و به بهبود نعوظ او کمک خواهد کرد. مشاوره گرفتن از پزشک یکی از بهترین گزینه ها می باشد.
منبع الو دکتر