میسو (Miso):
میسو یک چاشنی ژاپنی است. این چاشنی از تخمیر سویا به همراه نمک و نوعی قارچ تهیه می شود. میسو اغلب از مخلوط سویا با دیگر عناصر مثل جو، گندم و برنج تهیه می شود.
از این چاشنی معمولا در سوپ میسو که یک صبحانه محبوب در ژاپن است استفاده می شود. میسو به طور کلی شور است. می توانید انواع میسو را خریداری کنید میسو در طعم و رنگ های سفید، زرد، قرمز و قهوه ای وجود دارد.
میسو یک منبع خوب از پروتئین و فیبر می باشد. همچنین دارای مقداری فراوانی ویتامین، ماده معدنی و ترکیبات گیاهی از جمله ویتامین K، منگنز و مس می باشد.
میسو مزایای زیادی برای سلامتی دارد. نتایج یک تحقیق گزارش داد که استفاده متناوب از سوپ میسو باعث کاهش ریسک ابتلا به سرطان سینه در زنان با سن متوسط ژاپن شده است.
نتایج حاصل از دیگر تحقیق نشان داد زنانی که مقدار زیادی سوپ میسو استفاده می کنند ریسک ابتلا به سکته در آن ها نیز کاهش می یابد.
کامبوچا (Kombucha):
کامبوچا یک نوشیدنی است که از تخمیر چای سیاه یا سبز تهیه می شود.
این چای محبوب توسط دسته ای باکتری های مفید و مخمر ها تخمیر می شود و در اکثر نقاط جهان مورد استفاده قرار می گیرد بخصوص در آسیا.
با جستجو در اینترنت می توانید از مزایای چای کامبوچا آگاهی کسب کنید.
با این وجود شواهد زیاد و معتبری در مورد کامبوچا وجود ندارد. تحقیقات تا مرحله تست آزمایشگاهی و حیوانی پیش رفته است و نتایج ممکن است که قابل استفاده برای انسان ها نباشند.
با این وجود چون کامبوچا از تخمیر باکتریایی و مخمری تهیه می شود، مزایای زیادی به خاطر خواص پروبیوتیک موجود در آن برای بدن خواهد داشت.
خیار شور:
خیارشور در واقع از قرار دادن خیار در محلول آب نمک تهیه می شود.
کمی زمان برای انجام تخمیر نیاز است تا خیار ها به خیار شور تبدیل شوند. حضور باکتری های اسید لاکتیک موجب طعم ترشی در خیار شورها می گردد.
خیارشور یک منبع خوب از باکتری های مفید پروبیوتیک می باشد که به سلامت دستگاه گوارش و هضم نیز کمک می کند.
خیارشور کالری کم و منبع خوب ویتامین K و مواد مغذی ضروری برای انعقاد خون می باشد.
اما به خاطر داشته باشید که خیارشور حاوی مقدار زیادی سدیم می باشد. یک نکته مهم این است که خیارشور هایی که توسط سرکه تهیه می شوند فاقد پروبیوتیک زنده می باشند.
آبدوغ (Buttermilk):
آبدوغ نیز یکی از محصولات لبنی تخمیری است. دو نوع آبدوغ وجود دارد: سنتی و کشت شده.
هنگام تهیه کره مایع جدا شده از چربی که همان کره است را آبدوغ سنتی می نامند. تنها این نوع از آبدوغ می باشد که حاوی پروبیوتیک است و گاهی اوقات به آن پروبیوتیک مادری می گویند.
آبدوغ سنتی معمولا در هند، نپال و پاکستان مورد استفاده قرار می گیرد.
آبدوغ کشت شده معمولا در سوپرمارکت های امریکایی یافت می شود و فاقد پروبیوتیک زنده هستند.
آبدوغ فاقد چربی و کالری است اما حاوی ویتامین های مهم و مواد معدنی می باشد از جمله ویتامین B12، ریبوفلاوین، کلسیم و فسفر.
ناتو (Natto):
ناتو دیگر محصول تخمیری همانند میسو می باشد. ناتو حاوی باکتری هایی به نام باسیلوس سابتیلیس است.
ناتو در تمام آشپزخانه های ژاپنی وجود دارد. این خوراکی با برنج مخلوط می شود و به عنوان صبحانه سرو می شود. ناتو دارای بوی مخصوص خود است و بافتی ضخیم و بوی قوی می باشد. ناتو غنی از پروتئین و ویتامین K2 که برای استخوان و سلامت عروق ضروری است، می باشد.
یک تحقیق در مردان قدیمی ژاپنی مشاهده کرد که مصرف ناتو به طور منظم باعث تراکم استخوان بیشتر خواهد شد. و این اتفاق به دلیل وجود ویتامین K2 در ناتو می باشد.
برخی از انواع پنیر:
اگرچه بیشتر انواع پنیر از تخمیر تهیه می شوند اما بدین معنی نمی باشد که همه ی انواع پنیر حاوی پروبیوتیک هستند.
بنابراین، مهم است که برچسب مواد تخمیری را مطالعه کنید و به دنبال محصولی بگردید که حاوی محیط های زنده و فعال هستند.
پنیرهایی که حاوی پروبیوتیک می باشند عبارتند از: موزارلا، چدار و کتژ.
پنیر یک ماده غذایی بسیار مقوی و منبع خوبی برای پروتئین می باشد. پنیر حاوی ترکیبات مهمی مثل ویتامین ها و مواد معدنی می باشد از جمله کلسیم، ویتامین B12، فسفر و سلنیوم.
افرادی که به طور متوسط از محصولات لبنی استفاده می کنند ریسک ابتلا به بیماری های قلبی و پوکی استخوان در آن ها کاهش می یابد.
غذاهای پروبیوتیکی به طور شگفت انگیزی سالم و مفید هستند:
غذاهای متنوعی که حاوی پروبیوتیک می باشند را می توانید امتحان کنید. اگر دوست ندارید یا امکان استفاده از این غذاهای حاوی پروبیوتیک را ندارید می توانید از مکمل پروبیوتیک نیز استفاده کنید.
پروبیوتیک ها چه از طریق غذا و چه از طریق مکمل می توانند فواید بسیاری برای شما داشته باشند.
منبع الو دکتر
غذاهای حاوی پروبیوتیک را بشناسیم