جوش های هورمونی را چگونه درمان کنیم؟

به چه جوش هایی هورمونی می گویند؟

جوش های هورمونی به نوسانات هورمونی که در بدن رخ می دهد وابسته است. اگرچه به طور کلی نوسانات هورمونی در دوران بلوغ اتفاق می افتد اما جوش های هورمونی می توانند بزرگسالان را در هر سنی تحت تاثیر خود قرار دهند بخصوص زنان بیشتر تحت تاثیر آکنه های هورمونی قرار می گیرند. از جمله عواملی که بر تغییرات هورمونی تاثیر می گذارند عبارتند از قاعدگی زنان و یائسگی آن ها می باشد.

تخمین زده می شود که 50 درصد از زنان بین بازه سنی 20 تا 29 سال دارای پوست های جوش دار باشند. در زنان بین 40 تا 40 سال، 25 درصد امکان جوش زدن وجود دارد.

نظر متخصصان در رابطه با جوش های هورمونی متفاوت است. برخی بر این عقیده هستند که جوش های ایجاد شده در افراد بالغ منشا هورمونی ندارند و عدم تعادل در هورمون که که موجب جوش می شوند ممکن است که به دلیل شرایط پزشکی خاصی اتفاق بیفتد.

در موارد دیگر، جوش های ایجاد شده در بزرگسالان ممکن است که مشکلات هورمونی قابل تشخیص نداشته باشند و همین امر موجب می شود که درمان آن ها را با چالش روبرو کند.

در ادامه این مقاله باجوش های هورمونی، عوامل ایجاد کننده آن ها و طریقه درمان جوش های هورمونی آشنا خواهید شد.

جوش های هورمونی چه ویژگی هایی دارند؟

در دوران بلوغ، جوش های هورمونی در ناحیه T صورت ایجاد می شوند. ناحیه T شامل پیشانی، بینی و چانه می باشد.

آکنه های هورمونی ایجاد شده در بزرگسالان در قسمت پایین صورت تشکیل می شود. منظور از قسمت پایینی صورت، فک و ریز گونه می باشد.

در بعضی از افراد جوش های هورمونی به شکل سرسیاه، سر سفید و کیست های کوچک خود را نشان می دهند.

کیست ها در قسمت های عمیق تر پوست تشکیل می شوند و به سطح پوست راه پیدا نمی کنند. این نوع جوش ها معمولا به لمس کردن حساس هستند.

جوش های هورمونی ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی ناشی از :

• قاعدگی
• سندرم پلی کیست تخمدان
• یائسگی
• افزایش سطح آندروژن
• افزایش نوسانات هورمونی می تواند موجب دیگر مشکلات شود از جمله:
• التهاب پوستی
• تولید چربی (سبوم) در روزنه های پوست
• مسدود کردن سلول های پوستی در نقاطی که فولیکول های مو وجود دارد
• تولید باکتری های ایجاد کننده آکنه به نام پروپیونی باکتریوم.

آیا جوش های یائسگی هورمونی می باشند؟

عده ای از خانم ها یائسگی را در دهه 40 تا 50 سال تجربه می کنند. این اتفاق باعث می شود که تولید طبیعی هورمون در بدن از بین برود و منجر به پایان قاعدگی می شود.

ممکن است حتی بعد از استفاده از داروهای جایگزین هورمون برای کاهش علائم یائسگی، جوش های دروان یائسگی را مشاهده کنید. این اتفاق به دلیل این است که داروهای جایگزین کننده هورمون مقدار زیادی هورمون استروژن و پروژسترون به بدن شما وارد می کنند. اضافه شدن این هورمون ها به سیستم و بدن شما می تواند مشکلاتی برای پوست ایجاد کند.

در اکثر موارد، داروهای تجویزی می توانند به کلی جوش های یائسگی را از بین ببرند. استفاده از روش های طبیعی در درمان جوش ها معمولا در اکثر خانم ها کار ساز است. از پزشک خود در مورد این که کدام روش برای شما مناسب است مشاوره بگیرید.

درمان های سنتی برای درمان جوش های هورمونی:

حتی اگر آکنه های شما خفیف باشند محصولات OTC معمولا مناسب نیستند. علت این امر نوع آکنه های هورمونی می باشد که به صورت کیست هستند. این کیست ها در لایه های عمیق تر پوست قرار دارند و از دسترس برخی داروها دور هستند.

استفاده از داروهای خوراکی می تواند به درمان جوش های هورمونی بیشتر کمک کند. از جمله داروهای رایج برای جوش های هورمونی ضد آندروژن و ضد بارداری می باشد.

داروهای ضد بارداری خوراکی:

داروهای ضد بارداری که برای درمان جوش های هورمونی مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

    Drospirenone

Norgestimate

   Norethindrone

استفاده همزمان از این داروها می تواند به درمان جوش های هورمونی کمک کند. بخصوص اگر در زمان تخمک گذاری مورد استفاده قرار بگیرند.

اگر از بیماری های انعقاد خون، فشار خون بالا و سرطان سینه رنج می برید استفاده از داروهای ضد بارداری برای شما مناسب نخواهد بود. همچنین اگر سیگار می کشید نباید از این داروها استفاده کنید.

داروهای ضد آندروژن:

داروهای ضد آندروژن هورمون های مردانه را کاهش می دهد. مردان و زنان هر دو به میزان کافی  از این هورمون ها در بدن خود دارند. وجود مقدار زیاد آندروژن ایجاد جوش و آکنه خواهد کرد. زیرا آندروژن به کمک فولیکول های مو در سلول های پوستی ایجاد اختلا می کند و موجب افزایش تولید چربی در پوست می گردد.

داروهای ضد آندروژن از تولید آندروژن در بدن جلوگیری می کند و اجازه می دهد که سطح آن در بدن پایدار بماند.

منبع الو دکتر

این مکمل قاتل جوش های چرکی است