ماهی یکی از سالم ترین غذاهایی است که می توانید بخورید.
زیرا ماهی یک منبع خوبی پروتئین، ریز مغذی ها و چربی های سالم می باشد.
با این وجود برخی از ماهی ها حاوی مقدار زیادی جیوه می باشند که ماده ای سمی است.
در حقیقت، وجود جیوه می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند.
در ادامه این مقاله خواهید فهمید که آیا باید از ماهی به دلیل جیوه دوری کرد یا نه.
چرا جیوه در ماهی مضر است؟
جیوه یک فلز سنگین که به طور طبیعی در هوا، آب و خاک وجود دارد.
جیوه از راه های بسیاری می تواند به محیط زیست وارد شود از جمله فرایند های صنعتی مثل سوزاندن زغال سنگ یا رویداد های طبیعی مثل آتشفشان.
سه گونه جیوه وجود دارد: فلز، غیر عالی و عالی
انسان ها ممکن است که از هر طریقی آلوده به این عنصر سمی شوند مثل نفس کشیدن در جاهایی که بخار جیوه وجود دارد بخصوص در صنایع.
شما می توانید همچنان از ماهی و صدف استفاده کنید زیرا این حیوانات حتی در آب آلوده هم قرار بگیرند میزان کمی جیوه به خود جذب می کنند.
با گذر زمان متیل جیوه که یک ماده آلی است در بدن آن ها می تواند ذخیره شود.
متیل جیوه بسیار سمی است و وقتی که در بدن به سطحی مشخص برسد ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی می کند.
برخی از ماهی ها دارای جیوه بیشتری هستند:
وجود جیوه در ماهی و غذاهایی دریایی بستگی به گونه آن ها و سطح آلودگی محیط دارد.
یک تحقیق که از سال 1998 تا 2005 به طول انجامید متوجه شد که 27 درصد از ماهی هایی که در 291 جریان آب در اطراف امریکا زندگی می کنند بیشتر از حداقل مقدار مجاز جیوه، حاوی آن هستند.
تحقیق دیگری دریافت که یک سوم ماهی های شکار شده در اطراف نیوجرسی حاوی بیش از 0.5 قسمت در میلیون (ppm) می باشند. این مقدار سطحی از جیوه را نشان می دهد که بیش از این عدد برای بدن انسان در صورتی که به طور منظم ماهی مصرف شود ایجاد مشکل می کند.
به طور کلی ماهی های بزرگ تر و آن هایی که بیشتر در محیط آلوده قرار دارند حاوی مقدار بیشتری جیوه می باشند.
از جمله کوسه ها، اره ماهی، تون، مارلین، شاه ماهی، ماهی دم دار خلیج مکزیک و شمال.
ماهی های بزرگ از ماهی های کوچک تغذیه می کنند که حاوی مقدار کمتری جیوه هستند و به مرور زمان همین باعث تجمع جیوه درون بدن آن می شود. این فرایند تجمع بیومولکولی نام دارد.
برای اندازه گیری سطح جیوه از واحد قسمت در میلیون استفاده می کنیم. در ادامه مقدار متوسط جیوه در انواع مختلف ماهی و غذاهای دریایی از بیشترین تا کمترین شرح داده شده است:
- اره ماهی: 0.995 (ppm)
- کوسه: 0.979 (ppm)
- شاه ماهی: 0.730 (ppm)
- ماهی تن چشم درشت: 0.689(ppm)
- مارلین: 0.485(ppm)
- ماهی تن کنسروی: 0.128 (ppm)
- کاد: 0.111 (ppm)
- میگو امریکایی: 0.107 (ppm)
- ماهی سفید: 0.089 (ppm)
- شاه ماهی: 0.084 (ppm)
- هیک: 0.079 (ppm)
- ماهی قزل آلا: 0.071 (ppm)
- خرچنگ: 0.065 (ppm)
- هادووک: 0.055 (ppm)
- سفید: 0.051 (ppm)
- قزل آلا اقیانوس: 0.051 (ppm)
- سرخ: 0.035 (ppm)
- پولوک: 0.031 (ppm)
- گربه ماهی: 0.025 (ppm)
- ماهی مرکب: 00.023 (ppm)
- سالمون: 0.022 (ppm)
- آنچووایز: 0.017 (ppm)
- ساردین: 0.013 (ppm)
- صدف: 0.012 (ppm)
- گل سرخ: 0.003 (ppm)
- میگو: 0.001 (ppm)
تجمع جیوه در بدن ماهی و انسان ها:
خوردن ماهی و صدف که یک منبع بزرگ از جیوه هستند باعث تجمع جیوه در بدن انسان ها و حیوانات می شود.
تجمع جیوه حتی به مقدار کم می تواند مشکلات جدی در بدن ایجاد کند.
جالب است که بدانید آب دریا حاوی مقدار کمی جیوه و متیل جیوه است.
اگرچه گیاهان دریایی مثل جلبک ها جیوه را جذب می کنند اما ماهیانی که از جلبک ها تغذیه می کنند جیوه وارد بدن آن ها می شود. سپس ماهی های بزرگی که از این ماهیان کوچک تغذیه می کنند مقدار بیشتری جیوه در آن ها ذخیره می گردد و این چرخه همین طور ادامه دارد.
در حقیقت، ماهی های بزرگی که از ماهی های کوچک استفاده می کنند جیوه ذخیره شده در بدن آن ها 10 مرتبه بیشتر از ماهی های کوچک می باشد.
دولت امریکا پیشنهاد کرده است که میزان جیوه خون خود را کمتر از 5 میلی دسی گرم بر لیتر حذف کنید.
تحقیقات نشان داده اند که هرچه بیشتر ماهی مصرف شود میزان جیوه درون بدن نیز بیشتر خواهد شد.
افزون بر این افرادی که از ماهی های بزرگتر به میزان مداوم و منظم استفاده می کنند میزان جیوه بیشتری وارد بدنشان خواهد شد.
عوارض جانبی منفی وجود جیوه در ماهی :
وجود جیوه به مقدار زیاد در بدن انسان ها و حیوانات مشکلات ذهنی ایجاد خواهد کرد.
تحقیقات اخیر نشان داده اند که افزایش جیوه در بدن انسان موجب آلزایمر، پارکینسون، اوتیسم، افسردگی و اضطراب خواهد شد.
منبع الو دکتر