مطالعات جدید نشان میدهد که اضطراب عامل اصلی برای همدردی است.
این مطالعه نشان میدهد که دارویی که باعث مسدود شدن تولید هورمون اضطراب میشود قابلیت دانشجویان و موشها را افزایش میدهد تا با یک فرد غریبه همدردی کرده و این پدیده را «شیوع عاطفی درد» مینامند که نوعی از همدردی است.
آقای جفری موگیل از دانشگاه مونترال معتقد است که آنچه را که مربوط به اسرار همدردی است در تحقیقات خود یافتهاند٬ در واقع آنچه که مانع از وقوع آن در بیشتر مواقع در میان غریبهها میشود کاملا عامل اضطراب است٬ خصوصا اضطراب اجتماعی مربوط به زندگی کردن در همسایگیِ یک غریبه.
موگیل و همکارانش موشهای نر را با یک هورمون مسدودکنندهی تولید اضطراب به نام متیرافون مورد بررسی قرار دادند و واکنش آنها را نسبت به درد سایر موشها مشاهده کرده و دریافتند که این دارو باعث ایجاد همدردی بیشتر آنها در راستای واکنششان به غریبهها میشود به همان شکلی که در شرایط عادی با موشهای همقفس خود رفتار میکنند. در سایر آزمایشها محققان به این نتیجه رسیدند که وقتی موشها را تحت فشار و اضطراب میگذارند٬ زمانی که همتایانشان در حال درد کشیدن باشند موشها همدردی کمتری نشان میدهند. به عبارت دیگر٬ تغییرات بیوشیمیایی مربوط به اضطراب مانع از شیوع عاطفی در حیوانات میشود.
موگیل اذعان داشته که این نکته بسیار جالب است که این پدیده در موشها و انسانها بسیار شبیه به هم است چنان که در حالت نخست حول این باور بوده که موشها قادر به تحمل رویدادهای پیچیدهتر اجتماعی هستند. دوم این که این مسئله نشان میدهد که پدیدهی اجتماعی انسان٬ حداقل در چارچوب اصول تشکیلدهندهی آن میتواند به واقع سادهتر از چیزی باشد که وجود دارد.
(منبع: ایندیپندنت)
مشکل افراد مضطرب با غریبهها
maryam01
مطالعات جدید نشان میدهد که اضطراب عامل اصلی برای همدردی است.
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟