هفتهی گذشته باستانشناسان یونانی اعلام کردند که اسکلتهای زوجی را یافتند که یکدیگر را در آغوش گرفته بودند.
این اسکلتها در غاری در منطقهی دیروس یونان کشف شد.
آناستازیا پاپاتا ناسیو، رییس تیم حفاری به آسوشیتدپرس گفت به نظر میرسد این زوج در دههی ۲۰ سالگی عمرشان در آغوش هم مردهاند.
این بقایا البته چند سال پیش کشف شد اما تنها یک هفته پس از آن خبرش منتشر شد که آزمایش دی ان ای جنسیت آنها را مشخص کرد.
باستانشناسان در حین حفاری در غار آلئپوتریپا که بقایای روستای عصر سنگ در آن هست، به این دو اسکلت برخوردند.
در چند سال گذشته پاپاتانسیو و تیم تحقیقش اسکلتهای زیادی از انسانهایی که در آنجا دفن شده بودند، کشف کردهاند.
آنها مطمئن نیستند که این زوج چگونه مردند اما آنچه مشخص است آنها آخرین لحظات زندگیشان را در آغوش هم سپری کردند.
پس از مرگ چه برسر بدن ما می آید؟
پس از مرگ، طبیعت با بدن انسان به هیچ عنوان مهربان نیست. فرآیند طبیعی تجزیه بدن انسان پس از مرگ ما را به خاک باز میگرداند. حتی انسان های اولیه نیز با این که چگونه بین خود و اجساد تا اندازهای فاصله ایجاد کنند، آشنا بودهاند؛ در سال ۲۰۰۳، باستان شناسان شواهدی یافتند که نشان میداد انسان های باستان حدود ۳۵۰ هزار سال پیش مردگان خود را در شمال اسپانیا دفن کردهاند. در ادامه با برخی حقایق شرایط بدن انسان پس از مرگ بیشتر آشنا میشویم.
از هم پاشیدن سلولها
فرآیند تجزیه بدن انسان تنها چند دقیقه پس از مرگ آغاز میشود. هنگامی که تپش قلب متوقف می شود ما سرمای مرگ را تجربه میکنیم و دمای بدن در هر ساعت ۱.۵ درجه فارنهایت کاهش مییابد تا در نهایت به دمای اتاق برسد. تقریبا بلافاصله پس از مرگ خون شرایط اسیدیتری پیدا می کند زیرا دی اکسید کربن تولید میشود. این مساله به فروپاشی سلولها و تخلیه آنزیم به بافت ها منجر میشود که تجزیه خود را آغاز میکنند.
سفید و بنفش شدن بدن انسان
لحظاتی پس از مرگ نیروی گرانش اثر خود را بر بدن انسان میگذارد. در شرایطی که قسمتهای دیگر بدن به رنگ سفید در میآیند، سلول های خونی قرمز به سمت قسمتهایی حرکت می کنند که نزدیکتر به زمین هستند. این مساله به واسطه متوقف شدن گردش خون رخ میدهد. در نتیجه، لکههای بنفشی در بخشهای پایینی شکل میگیرند که به نام جمود کوفتگی شناخته میشود. در حقیقت، بر اساس مطالعه نشانه های جمود کوفتگی است که پزشکی قانونی می تواند زمان دقیق مرگ را مشخص کند.
انقباض ماهیچهها به واسطه کلسیم
در حالت جمود نعشی بدن انسان حالتی سفت پیدا میکند و حرکت اندامها دشوار میشود. پمپهایی در غشای سلول های عضلانی ما وجود دارند که میزان کلسیم را تنظیم می کنند. هنگامی که فعالیت پمپها پس از مرگ متوقف میشود کلسیم سلولها را فرا می گیرد و انقباض و سفت شدن عضلات را موجب میشود. در نتیجه جمود نعشی شکل میگیرد.
تجزیه اندام ها به دست خودشان
فساد پس از جمود نعشی آغاز میشود. این روند را میتوان با مومیائی کردن به تاخیر انداخت اما در نهایت بدن تسلیم خواهد شد. آنزیمهای موجود در پانکراس آغاز تجزیه اندام به دست خود را آغاز میکنند. میکربها به همراه این آنزیم ها رنگ بدن را از شکم سبز میکنند. در شرایطی که باکتری بدن ما را تجزیه میکند، پوترسین و کاداورین آزاد میشوند. این ترکیبات بوی بد جسد انسان پس از مرگ را موجب میشوند.
(منبع: دیلی میل)
این راهب ۲۰۰ ساله مومیایی شده، نمرده است