نورون‌های موجود در اعصاب پیشاحرکتی مغز در حین فرآیند برنامه‌ریزی در کسری از ثانیه پیش از آن‌که شخص حرکتش را آغاز کند، فعال می‌شود.
آن دست از نورون‌ها در واقع به طور مستقیم اطلاعات حسی را دریافت نکرده و نیز مستقیماً حرکت بدن را تحریک نمی‌کنند. در عوض، فعالیت آنها نوعی پدیده‌ای شناختی است. در واقع شما از روی نورون‌های جانوران می‌توانید حدس بزنید که در آینده چه حرکتی انجام می‌دهند. در انسان‌ها، می‌توانید این فعالیت را با الکترودهای EEG ثبت کرده و با صدای بلند بخوانید که یک فرد چه زمانی و چگونه حرکتی انجام می‌دهد، پیش از آن‌که خودش بداند که به کجا حرکت خواهد کرد.
خبرنامه‌های رایگان را روزانه از الودکتر دریافت کنید
با این حال هنوز هیچ مدرک مشخصی یافت نشده که نشان دهد مغز این پیام‌رسانی پیشاحرکتی را ترجمه کرده و به فرمان حرکت تبدیل می‌کند. علاوه بر این مشاهدات ضد و نقیض درباره‌ی این‌که چگونه سمت چپ و سمت راست غشای اعصاب پیشاحرکتی بر روی حرکت تأثیر می‌گذارد دانشمندان را دچار سرگردانی کرده است.
بیمارانی که غشای اعصاب پیشاحرکتی آنها حین سکته مغزی آسیب می‌بیند، این قابلیت را از دست می‌دهند که بتوانند نسبت به بخش آسیب‌دیده‌ی مغز، برای حرکت دادن پهلوهای بدن، برنامه‌ریزی کنند. بنابراین وقتی یک شخص دچار ضایعه‌ای در پهلوی بدنش می‌شود، تأثیر شدیدی را به طور موضعی در آن ناحیه مشخص می‌کند. اما فعالیت نورون‌هایی که در آزمایش‌های مربوط به فیزیولوژی اعصاب مشاهده شده، دیدگاه‌های موجود را در این راستا تغییر نداده است.
(منبع: webmd)
خبر مرتبط:
ارتباط بین کاهش وزن و کارکرد مغز 