از گروهی از بچههای پیشدبستانی و آمادگی خواسته شد که نظرشان را درباره کلمه «عشق» بنویسند. با هم جوابها را مرور کنیم:
«خاص» – سمیرا ۳ ساله
«یک قلب» – ایسهان ۳ ساله
«شکلات و میوه، چون شیریناند» – بارگهاو ۴ ساله
«پدرم» – آشا ۵ ساله
«کمک به دیگران» – مگی ۶ ساله
«دیگران را بغل کردن» – الکس ۳ ساله
«هر چیزی که زیباست» – هنری ۵ ساله
«یک کلمهی مؤدبانه» – پرستون ۵ ساله
«تولهسگها» – نیل ۳ ساله
همانطور که جوابها را میخوانید به سن بچهها هم توجه کنید. وقتی سنشان بالا میرود در واقع باید گفت که طرز فکرشان از حالت بیرونی و ذهنی به طرز فکری درونی تبدیل میشود. بچهها تصورات و افکارشان ذاتاً پیرامون اشیاء و اتفاقها میچرخد. مثلاً یک بچهی سه ساله وقتی قرار است تصورش را از عشق بگوید بیشتر مایل است یک چیز ملموس را نام ببرد مثل بالن یا تولهسگها. «کمک کردن به همدیگر» یک جواب عادی برای یک بچهی پنج ساله است. طی چند سال بچهها نشان میدهند که میزان درکشان از این احساس چقدر تغییر مییابد. این تعریف نه تنها با توجه به تحصیلات بلکه بر اساس تجربیات تغییر مییابد. در حالی که شاید دو سال زمان خیلی کوتاهی باشد، این گزارشها میتواند به ما نشان دهد که تثبیت و تقویت خاطرات مثبت و نگرش صحیح باتوجه به عشق میتواند چقدر در بچه تأثیرگذار باشد. نه تنها باید تلاش کنیم تا لحظات بیشتری را برای ایجاد ارتباط توأم با عشق و دوست داشتن با فرزندانمان داشته باشیم، بلکه باید آنها را تشویق کنیم که برای عشق ورزیدن به دیگران، داشتن نگرشی اخلاقی بسیار مهم بوده و باید آن را الگوی رفتاری خود قرار دهند.
(منبع: msn)
خبر مرتبط:
در ابراز عشق بدون شرط به فرزندان تا چه حد توانا هستید؟