سلام، بهی هستم کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
یکی از سوالات رایج مخاطبین الودکتر درمورد لجبازی کودکان است.
ببینید کلا آگاه بودن به اتفاقات طبیعی که در رشد سالم فرزند می افتد مهم است و صبر و طمأنینه والدین را در برخورد با کودک بالا می برد. لجباری در سنین 3 تا 6 سالگی طبیعی است و همزمان با شکل گیری «من» در کودک اتفاق می افتد که به مرور زمان کمرنگ تر می شود. این شکل گیری «من»به معنی استقلال در کودک است یعنی بچه در این زمان می خواهد بگوید من هستم، توجه کنید، در این زمان اصلا توجه کودک به خودش زیاد می شود و بعلت عدم تحول شناختی نمی تواند خودش را جای دیگران بگذارد، حالا اگر لجبازی را نافرمانی کودک از والدین معنی کنیم درواقع برچسبی است که والدین به بچه می زنند. در لجبازی کودکان هم والدین نقش دارند هم خود بچه.
و اما من بعضی از عوامل لجبازی را خدمتتان عرض می کنم: از جمله شیوه های تربیتی مستبدانه والدین، توجه زیاد والدین به رفتارهای نادرست بچه، دستورات و قوانین زیاد مثل اینکه این را بخور، این را بپوش، بخواب، تمیز باش، کثیف نکن، بی توجهی والدین به فرزند، عدم ارضاء نیازهای اولیه و واقعی کودک، بی صبری والدین در مقابل رفتارهای اشتباه بچه، نشناختن احساسات و نیازهای عاطفی کودک و حتی سرکوب کردن هیجانهای بچه، خستگی زیاد بچه ها، میل به سلطه گری و تلاش زیاد به خوب بودن هم می تواند عواملی باشد برای لجبازی در کودکان.
از همه مهمتر رفتار ثابت از سوی والدین و تشویق و تنبیهای بجا در جهت تربیت مناسب و بهبود لجبازی بسیار کمک کننده است.
متشکرم، موفق باشید