• محسن پورحقیقی
• دندانپزشک ترمیمی و زیبایی
• ۱۳۹۹/۰۹/۰۲
• 1 دقیقه

ایمپلنت دندان

هدف درمان های نوین دندانپزشکی بازگرداندن وضعیت بیمار به شرایط طبیعی از نظر فانکشن، راحتی، زیبایی، تکلم و سلامت بافت های دهان است.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با محسن پورحقیقی کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

آنچه درمان های ایمپلنت را این چنین جذاب کرده است، توانایی آن در بازسازی نسوج از دست رفته پس از بیماری و آسیب به ساختارهای نرم و سخت دهان است.

ایمپلنت دندانی به وسیله دندانپزشک با جراحی و با دریل در استخوان فک کار گذاشته می شود. پس از اینکه ایمپلنت به استخوان جوش خورد، مانند ریشه  دندان عمل می کند استخوان باید به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند ایمپلنت دندان را نگه دارد.

اگر تراکم استخوان کافی نباشد، ممکن است به وسیله روشی که به آن تقویت استخوان یا پیوند استخوان می گویند، نیاز به اضافه کردن و تقویت آن باشد. علاوه بر این، دندان های طبیعی و بافت های حامی نزدیک ایمپلنت نیز باید سالم باشند.

در نهایت پس از اتصال محکم ایمپلنت به استخوان مراحل قالب گیری و ساخت تاج ایمپلنت دندان به صورت تک دندان یا چند دندان و یا پروتز کامل انجام می شود.

اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت شامل:

ریشه (فیکسچر)

تاج (اباتمنت)

پیچ اتصال دهنده اباتمنت به فیکسچر

زمان جوش خوردن ایمپلنت در فک بالا 5 ماه و در فک پایین 3 ماه است.

در مواردی مثل پیوند استخوان، دسترسی به سینوس، تراکم کم استخوان زمان انتظار بیشتر خواهد بود.

مزایای ایمپلنت دندانی

حفظ استخوان

یک ایمپلنت داخل استخوانی می تواند پهنا و ارتفاع استخوان را تا زمانی که ایمپلنت به صورت سالم در استخوان قرار دارد، حفظ کند. این در حالی است که یکی از مهم ترین عوارض از دست رفتن دندان، تحلیل استخوان است.

حفظ زیبایی صورت

در موقع از دست رفتن دندان ها و استفاده از پروتز متحرک به دلیل تحلیل استخوان از زیبایی کاسته می شود، در صورت استفاده از ایمپلنت ها به دلیل این که می توان ساپورت بیشتری برای عضلات تامین کرد، زیبایی به صورت مطلوب تری تامین می شود.

بهبود تکلم و جویدن

که معمولا هم به دلایل روانی (اعتماد به نفس بیشتر بیمار) و هم به دلایل بیومکانیک (گیرو ثبات بهتر پروتزها) حاصل می شود.

کاهش اندازه پروتز

خصوصا در پروتزهای متحرک که با حذف قسمت هایی از پروتز می توان رضایت بیماران که اغلب خواهان پروتز هایی کوچک تر وسبک تر هستند تامین کرد.

بهبود ثبات و گیر پروتز های متحرک

امکان استفاده از پروتز های ثابت به جای پروتز های متحرک

حذف نیاز به تغییر دندان های مجاور

در بریج های معمولی گاهی لازم می شود از دندان های مجاور درحالی که سالم هستند و هیچ پوسیدگی یا ترمیم قبلی ندارند، به عنوان دندان پایه استفاده کنیم و روی آن ها تراش انجام دهیم، در حالی که با جایگزینی دندان های از دست رفته با ایمپلنت این مساله اتفاق نخواهد افتاد.

بهبود سلامت و وضعیت روانی بیمار