• مرکز تخصصی دندانپزشکی شاهکار
• کلینیک دندانپزشکی
• ۱۳۹۹/۰۹/۰۵
• 1 دقیقه

پل دندانی (بریج) و ایمپلنت

پل دندانی (بریج) و ایمپلنت گزینه هایی هستند که دندانپزشک می تواند جهت جایگزینی یک دندان از دست رفته پیشنهاد دهد و هر کدام از این موارد نیز مزایای مخصوص به خود را دارند. قبل از تصمیم گیری، این مطلب را بخوانید تا از تفاوت های این دو مطلع شده و دریابید که انتخاب کدام یک برای شما بهتر است.

نیاز به مشاوره بیشتر دارید؟ برای صحبت با مرکز تخصصی دندانپزشکی شاهکار کلیک کنید.

بپرس مشاوره رایگان

یکی از روش های رایج استفاده از پل دندان برای جایگزین کردن دندان از دست رفته شامل بستن و محکم کردن دندان های مجاور و استفاده از آن ها به عنوان پایه می شود. در طی این فرایند یک پل سه دندانه ساخته می شود.

از سوی دیگر، ایمپلنت دندان تنها یک دندان را در بر می گیرد. ایمپلنت های دندانی بسیار شبیه روکش ها هستند. در حالی که روکش ها از ریشه اصلی دندان به عنوان پایه ای برای خود استفاده می کنند، ایمپلنت ریشه ای مصنوعی ایجاد می کند تا به عنوان پایه ای برای روکش باشد.

ایمپلنت دندانی چیست؟

ایمپلنت دندانی به قطعات فلزی گفته می‌‌شود که از طریق عمل جراحی درون استخوان فک و زیر لثه قرار داده می‌شوند. پس از آنکه ایمپلنت به طور کامل درون استخوان قرار گرفت دندانپزشک می‌‌تواند روکش را روی ایمپلنت نصب کند.

ایمپلنت ها از سه بخش تشکیل شده اند. ایمپلنت در واقع یک پُست تیتانیومی است که به فک بیمار پیچ می شود. بافت های اطراف استخوان فک در اطراف آن پست رشد کرده و پایه ای محکم برای تاج می سازند. همگام با ادامه یافتن رشد بافت، یک اتصال بر روی ایمپلنت قرار داده می شود تا از خط لثه ای محافظت شود. در مرحله آخر، یک روکش دائمی به این اتصال چسب می شود.

چرا ایمپلنت بهترین روش جایگزین دندانهای از دست رفته است؟

همانگونه که همه ما به خوبی می‌دانیم ایمپلنت دندانی یک گزینه درمانی بسیار موثر برای جایگزین کردن دندان‌های آسیب دیده یا از دست رفته است. هیچ یک از روش های درمانی دیگر به لحاظ زیبایی، پایداری و قدرت با ایمپلنت برابر نیستند. اگر یک یا چند عدد و یا همه دندان‌های خود را از دست داده‌اید استفاده از بریج، روکش دندان مصنوعی، و کاشت ایمپلنت می‌‌تواند به یک گزینه درمانی عالی برای پر کردن جای خالی آنها و بهبود عملکرد و سلامت دهان شما تبدیل شود. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی حدود ۹۵ درصد است اما به طور کلی موفقیت آنها به محل دندان از دست رفته، سبک زندگی، و سطح سلامت شما بستگی دارد.

عوارض احتمالی جراحی ایمپلنت دندان شامل چه مواردی است؟

به خاطر داشته باشید که بین عوارض جانبی شایع و موقت و عوارضی که بسیار حاد هستند و جز موارد نادر محسوب می‌‌شوند تفاوت زیادی وجود دارد. برخی از عوارض از قبیل شکست در ایمپلنت، مشکلات سینوسی، و آسیب دیدگی عصب اغلب به علت برنامه ریزی نامناسب درمان و عدم ارزیابی کامل بیمار رخ می‌دهند اما جای هیچگونه نگرانی وجود ندارد زیرا متخصص با تجربه ایمپلنت قبل از هر کاری با دقت وضعیت بیمار را ارزیابی می‌‌کند تا از مناسب بودن او به عنوان متقاضی درمان با ایمپلنت اطمینان حاصل کند و برنامه جراحی را با استفاده از وسایل کاملا پیشرفته در مطب خود انجام دهد. برخی از عوارض جانبی شایع حاصل از کاشت هم داد که ممکن است بیمار با آن مواجه شود به شرح زیر است:

    خونریزی در محل ایمپلنت:

پس از جراحی و کاشت ایمپلنت بیمار دچار خونریزی می‌شود و ممکن است این وضعیت تا ۴۸ ساعت ادامه یابد. پزشک پس از اتمام کار خود یک تکه باند گازی را به بیمار می‌دهد تا با دندان‌هایش آن را فشار دهد که این کار می‌تواند به کنترل خونریزی کمک کند.

    درد ناراحتی خفیف تا متوسط:

کاشت ایمپلنت نیز همانند سایر انواع جراحی‌ها با مقداری درد و ناراحتی همراه است اما جای هیچگونه نگرانی وجود ندارد زیرا پزشک به بیمار قرص مسکن می‌دهد که به کنترل درد او کمک خواهد کرد.

    کبودی:

پس از اتمام جراحی ممکن است بیمار شاهد کبودی صورت و تغییر رنگ لثه خود باشد که این وضعیت چند روز پس از جراحی بهبود می‌یابد.

    تورم:

تورم صورت و لثه مانند کبودی به تدریج بهبود خواهد یافت. استفاده از کمپرس یخ می‌‌تواند به کاهش تورم کمک نماید.

    عفونت:

عفونت به عنوان یکی از عوارض جانبی حاصل از کاشت ایمپلنت زمانی رخ می‌دهد که بیمار از دستورات پزشک پس از جراحی پیروی نکند و داروهای آنتی بیوتیک تجویز شده را مصرف نکنند.

 طول عمر ایمپلنت دندانی چقدر است؟

کاشت ایمپلنت دندانی یک گزینه درمانی عالی و یک جایگزین ثابت برای دندان از دست رفته است اما ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که طول عمر ایمپلنت دندانی چقدر است؟ عواملی که بر طول عمر مدال دندانی تاثیر می‌گذارند به طرز قابل توجهی به سبک زندگی بیمار و رعایت بهداشت دهان و دندان بستگی دارد. در حقیقت طی سال های گذشته فناوری ایمپلنت دندانی آنقدر پیشرفت کرده است که امروز شکست در کاشت ایمپلنت به علت پس زدن آن توسط بدن به طرز قابل توجهی کاهش یافته است و شکست در کاشت ایمپلنت به مشکلی تبدیل شده است که فقط به گذشته تعلق دارد. در صورتی که بیمار به بهداشت دهان و دندان خود اهمیت بدهد و به اندازه کافی از نخ دندان و مسواک استفاده کنند و سالی دوبار برای انجام چکاپ به دندانپزشک مراجعه نمایید طول عمر ایمپلنت دندانی افزایش خواهد یافت. به طور کلی طول عمر روکش دندان حدود ۱۰ تا ۱۵ سال است که به تدریج دچار فرسودگی می‌شود اما این درحالی است که رعایت بهداشت دهان و دندان می‌‌تواند باعث افزایش طول عمر آن تا ۱۵ سال شود.

فاکتورهای مهم بر موفقیت ایمپلنت دندانی

عوامل و فاکتورهای زیادی وجود دارد که متخصص کاشت ایمپلنت باید از آنها اطلاع داشته باشد و با بیمار خود در این خصوص مشورت نماید و آنها را در برنامه ریزی و درمان دندان در نظر بگیرد. مدارک بسیار زیادی وجود دارد که نشان می‌‌دهد ریسک شکست ایمپلنت در افرادی که سیگار می‌کشند و سابقه پرتو درمانی و مشکلات استخوانی دارند بیشتر از سایر بیماران است. افرادی که سابقه از دست دادن دندان به علت بیماری لثه را دارند در معرض خطر بیماری پری ایمپلنت قرار می‌‌گیرند. بیمارانی که به اختلالات خود ایمنی مبتلا هستند باید به پزشک خود اطلاع دهند تا پزشک تمهیدات لازم را به کار ببرد. شانس موفقیت کاشت ایمپلنت در بیماران مبتلا به پوکی استخوان نیز قابل قبول است. بیمارانی که از بیوفسفونات خوراکی استفاده می‌‌کنند در معرض خطر مرگ استخوان فک قرار دارند. شواهد و مدارک متعدد وجود ارتباط بین ویژگی‌های ژنتیکی و بروز اختلال در فرآیند پیوند استخوان را نشان می‌دهد.

چه هنگام تعویض ایمپلنت قدیمی ضرورت دارد؟

ممکن است فردی که از ایمپلنت دندانی استفاده می‌کند هرگز نیازی به تعویض آن نداشته باشد زیرا ایمپلنتی که دچار عفونت، و آسیب دیدگی و لق شدگی نشده باشد سالم است و بیمار هیچ گونه مشکلی نخواهد داشت. افرادی که از ایمپلنت دندانی استفاده می‌کنند باید برای کسب نتایج بهتر هر سه ماه یکبار به دندانپزشک مراجعه کنند تا دندان و ایمپلنت آنها ارزیابی شود و از سلامت و عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کنند. از آنجایی که ایمپلنت دقیقاً زیر لثه و استخوان فک قرار داده می‌شود تعدادی از افرادی که دچار برخی از انواع بیماری‌ها از قبیل دیابت هستند یا سیگار می‌کشند متقاضی مناسبی برای نصب ایمپلنت نخواهند بود. متخصص ایمپلنت قبل از کاشت آن به طور کامل وضعیت دندان‌های بیمار، وضعیت استخوان فک و لثه او را بررسی می‌‌کند تا اطمینان حاصل نماید که آیا او متقاضی مناسبی برای درمان هست یا خیر.