فایده گریستن چیست؟
روان‌شناسان معتقدند، گریه باعث تخلیه هیجانات درونی انسان می‌شود و کسی که گریه نمی‌کند در واقع تمام فشار، اضطراب و هیجانات را درون خود انباشته می‌کند. این امر در درازمدت اثرات مخرب و منفی زیادی دارد. بغض فرو‌خورده این افراد به مرور زمان و در اولین فرصت به صورت رفتارهای عصبی و تصمیم‌های آنی و غیر منطقی آشکار خواهد شد.با این حال به گفته روان‌شناسان، گریه (به‌خصوص در اماکن مذهبی) از روش‌های موثر تخلیه هیجانات فرد است. اگر گریه از روی ناراحتی باشد، با کاهش مهارت و توانایی‌های فردی و اجتماعی همراه خواهد بود و در این حالت مغز دچار عملکردهای پایین است درحالی‌که اشک شوق باعث بالارفتن مهارت‌های اجتماعی و فردی می‌شود. در این حالت سلول‌های مغزی تازه می‌شوند و انسان از لحاظ روانی و فیزیکی در وضعیت مطلوبی قرار می‌گیرد. هنگامی که دچار استرس هیجانی می‌شویم، مغز و بدن ما شروع به تولید ترکیبات شیمیایی و هورمون‌های خاصی می‌کند. این هورمون‌ها در بدن انباشته می‌شوند و پس از رسیدن به حد سمی باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و دیگر فرآیندهای بیولوژیکی می‌شوند.این ترکیبات شامل اندورفین(در کنترل درد موثر است)، پرولاکتین (در تنظیم تولید شیر نقش دارد)، و آدرنوکورتیکوتروپین(یک نشانگر مهم استرس) هستند. اما اشک‌های احساسی دارای این خواص‌اند: این اشک‌ها در واقع مواد سمی‌ای را که در پی استرس هیجانی در خون تجمع می‌کنند، از بدن دفع می‌کند.اشک‌های احساسی سطح منگنز بدن را کاهش می‌دهد. این ماده معدنی بر خلق و خو تأثیر مستقیم می‌گذارد. غلظت منگنز اشک احساسی 30 برابر بیشتر از منگنز موجود در خون است.علاوه بر این، گریه مانند ادرار و تعریق باعث حذف مواد سمی و محصولات زائد بدن می‌شود. در ضمن علاوه بر نقشی که گریستن در کاهش استرس دارد، موجب جلب توجه و کمک سایرین نیز می‌شود؛ به طوری که وقتی ما گریه می‌کنیم، رفتار اطرافیان‌مان ملایم‌تر شده و کمتر پرخاش می‌کنند