خودبیمارانگاری از چه سنی شروع می شود؟
مشکل خودبیمارانگاری در 3 تا 14درصد بیماران مراجعه‌کننده به روانشناسان مشاهده می‌شود. شیوع آن اما در جمعیت کلی معلوم نیست! این اختلال در مردها و زن‌ها به یک اندازه دیده می‌شود؛ اما احتمالاً شیوع آن در مردان کمی بیشتر است. تصور می‌شود اوج شروع بیماری در دهه‌های چهارم و پنجم عمر باشد. فرد پس از ابتلا، در برابر مراجعه به مراکز درمانی روحی روانی مقاومت می‌کند و احتمال دارد براثر تدابیر تشخیصی مکرر که هم خطرآفرین و هم‌گران و پرهزینه هستند، مشکلاتی برای این افراد ایجاد شود. زیرا فرد مبتلا به خودبیمارانگاری با بیماری خود، اشتغال ذهنی دارد و اغلب، درمان و توجه ویژه‌ای را انتظار دارد. ممکن است زندگی فردی و خانوادگی این افراد، دچار اختلال شود، زیرا همه چیز پیرامون سلامت جسمانی فرد متمرکز می‌شود. بیماری‌های جدی دوران کودکی و بیماری یکی از اعضای خانواده در گذشته می‌تواند در وقوع خودبیمارانگاری تاثیرگذار باشد. معمولاً اختلال‌های اضطرابی، افسردگی و وسواس نیز در این افراد دیده می شود. همچنین شایع‌ترین شکایات این افراد مربوط به درد و علائم گوارش و قلبی ـ عروقی است.