پدر و مادر چگونه می توانند در مرحله ای مثل ازدواج به جای جنگیدن و مخالفت نقشی تاثیر گذار داشته باشند؟
آنها باید یاد بگیرند چگونه با فرزندان‌شان دوست باشند و کنار فرزند به‌عنوان یک راهنما قرار بگیرند و شرایطی را فراهم کنند که فرزندشان بتواند تمام حرف‌هایش را با آنها بزند و بتواند بدون ناراحتی، بدون خشم و کینه، بدون غرض و ترس به راحتی با والدینش حرف بزند و دلایل انتخابش را برای آنها بگوید. در اینجا ممکن است پدر و مادر نظرشان منفی باشد و به‌گونه‌ای دیگر فکر کنند، مسلما در اینجا، ایستادن در مقابل بچه‌ها مشکلی را حل نمی‌کند چون یا بچه‌ها کار خودشان را می‌کنند یا این قضیه تبدیل به یک مشکل بغرنجی با گره کور می‌شود. راه حل این است که والدین در فضایی باز که بین خودشان و فرزندشان به‌وجود آورده‌اند موقعیتی را فراهم کنند که هم حرف‌های فرزندشان را بشنوند و هم فرزندشان حرف‌های آنها را بشنود. در حقیقت اگر پدر و مادر بلد باشند چگونه فضای گفت‌وگو را در خانه ایجاد کنند یعنی در درجه اول پدرو‌مادر پذیرش داشته‌باشند و حرف‌ها را بشنوند حتما فرزندان نیز به آنها این فرصت را می‌دهند که حرف‌های‌شان را بزنند. باید این فضای گفت‌وگو در خانه به‌وجود بیاید چون هر مشکلی که در دنیا وجود داشته باشد با گفت‌وگو می‌توان آن را حل کرد در واقع هیچ مشکلی نیست که نتوان درباره آن صحبت کرد. وقتی پدر و مادر فضای گفت‌وگو را در خانه به وجود بیاورند طبیعتا می‌توانند به فرزندشان خوراک فکری داده و راه و چاه را به او نشان دهند.