اختلال شخصیت یعنی چه؟
وقتی به یک نفر می‌گوییم «باشخصیت» یا «بی‌شخصیت»، منظورمان از شخصیت کاملا معلوم است و نیازی به شرح و بسط ندارد اما اگر از روان‌پزشکان بپرسید، آنها شخصیت را جور دیگری تعریف میکنند: «الگوهای معینی از رفتار و شیوه‌های تفکر که نحوة سازگاری شخص را با محیط تعیین می‌کند» خودمانی‌ترش این که: «طرز تفکر به علاوه نحوه رفتار هر فرد، مساوی است با شخصیت او.» با این حساب، وقتی روان‌پزشکان می‌گویند فلانی دچار اختلال شخصیت است، منظورشان این است که قدرت سازگاری با شرایط مختلف را ندارد، یعنی تفکرات نادرستش منجر به بروز رفتارهای نادرست می‌شود و این، زندگی شخصی و حرفه‌ای او را به هم می‌ریزد. اختلال شخصیت می‌تواند هم علت گرایش به مواد مخدر و مشروبات الکلی باشد، هم معلول آن. شدت این مشکل نیز در مواردی که پای یک مشکل روانی دیگر در میان باشد، به وضوح تشدید می‌شود. این اختلالات معمولا از اوایل بلوغ آغاز شده و تا مدت‌ها (و در صورت عدم درمان، تا پایان عمر) باقی می‌مانند و مشکل‌آفرینی میکنند. گروه‌های عمده شخصیتی و خصوصیات غالب نوع شخصیت عبارتند از : گروه A ،عجیب و غریب : پارانوئید، اسکیزوئید، اسکیزوتایپال گروه B ، احساساتی و نامتعادل : ضد اجتماعی، مرزی، نمایشی، خودشیفته گروه C، نگران و مضطرب : اجتنابی، وابسته، وسواسی اجباری