بیوگرافی استاد حیدر قاسمی نژاد

استاد حیدر قاسمی نژاد صبح امروز ( 1 شهریورماه 96) دار فانی را وداع گفت.

زندگی نامه حیدر قاسمی نژاد:

حیدر قاسمی نژاد در سال 1312 در شهر شیراز متولد شد.در دوران کودکی به همراه خانواده از شهر شیراز به شهر آبادان در استان خوزستان مهاجرت می کند.در دوران کودکی و در شهر آبادان حیدر قاسمی نژاد،تمام اوقات فراغتش را در کوچه و خیابان مشغول فوتبال و بسکتبال بود.

حیدر قاسمی نژاد بعدها مربی و سرپرست تیم ملی بسکتبال ایران شد. بسیاری از بازیکنانی که  آن دوران با آنها سرو کار داشت، در حال حاضر چهره های سرشناسی شده‌اند. چهره هایی مانند «مهران شاهین طبع»،«حسن میرزا آقا بیک»، «مهران حاتمی» و «مصطفی هاشمی» آن دوران از اعضای تیم ملی بودند که در حال حاضر مربی هستند.» آقای قاسمی نژاد بعد از تمام کردن دوران مدرسه در دانشسرای مقدماتی تهران آزمون دبیری می دهد و قبول می شود تا بعد از آن دبیر ورزش مدارس شود.

برنامه ی روزانه ی استاد حیدر قاسم نژاد:

برنامه ی زندگی حیدر قاسم نژاد بسیار منظم و روتین بود.او شب ها راس ساعت 9:30 به رختخواب می رفت و هر روز صبح ساعت 4:30 صبح بیدار می شد.او در برنامه ی غذایی اش وعده ی شام را حذف کرده بود و هر شب به خوردن یک عصرانه ی ساده اکتفا می کرد.

حیدر قاسمی نژاد پدر ورزش صبحگاهی ایران:

لقب پدر ورزش صبحگاهی ایران به سال ها قبل بر می گردد. او دراینباره در گفتگوهایش گفته است:

«به تهران که آمدیم از همان اول، صبح های زود قبل از رفتن به مدرسه پیاده روی می کردم. آشنایان و شاگردانم هم من را می دیدند و سلام و احوالپرسی می کردند. کم کم پشت سرم راه افتادند . بقیه هم که راه رفتن و نیمچه دویدن ما را دیدند پشت ما حرکت کردند تا اینکه گروه سه چهار نفره مان شد ۸ نفر و بعد ۱۰ نفر و کم کم تبدیل به ۴۰۰ نفر شدیم. اوایل از همسایه ها خجالت می کشیدم اما کم کم آنها هم راغب شدند و حرکت کردند. بعد گزارشگران صداوسیما برای تهیه گزارش سراغ ما آمدند و ما شناخته شدیم. کم کم جهاد تربیت بدنی از گروه ما حمایت کرد و این قصه همینطور ادامه پیدا کرد تا حرکت خودجوش ورزش صبحگاهی زیر پوشش و حمایت فدراسیون ورزشهای همگانی قرار گرفت و در حال حاضر من «رئیس انجمن ورزش صبحگاهی فدراسیون ورزش های همگانی » و همچنین «عضو هیئت رئیسه ورزش های همگانی کشور» و «عضو هیئت رئیسه ورزش های همگانی استان تهران» هستم. بعدها مربی های زیادی در دوره های مختلف تربیت کردیم و به پارک های مختلف فرستادیم. حالا هر پارک چند ایستگاه صبحگاهی با مربیان آموزش دیده دارد. دلم می خواهد صبح ها بروید و ببینید که وقتی مردم از ورزش بر می گردند چقدر خوشحال و سرحال هستند.

نظر استاد قاسم نژاد در مورد درس ورزش در مدارس:

 حیدر قاسمی نژاد عقیده داشت درس ورزش در بسیاری از مدارس جدی گرفته نمی شود و متاسفانه بسیاری از والدین دانش آموزان و اولیای مدرسه فکر می کنند درس هایی مثل ریاضی و فیزیک مهم تر است.

او در اینباره در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر گفته بود:

«درس ورزش اگر از باقی درس ها مهم تر نباشد اصلا کمتر نیست. چون سلامتی جسم و روان به همراه دارد. آن موقع ها بسیاری از معلم ها من را با حسرت نگاه می کردند و می گفتند کاش ما جای تو بودیم. همیشه درحال خنده و بازی و دویدن هستی بعد زمان استراحت می توانی یک عالمه غذا بخوری و شاداب باشی آن وقت ما یک دانه خرما از گلویمان پایین نمی رود. اوایل پدرو مادرها اذیتم می کردند. اما کادر مدارس همیشه از من پشتیبانی می کرد. با همین صبح زود بیدار شدن، دویدن و ورزش کردن ها اولیای دانش آموزان متوجه شدند که فرزندشان که تا چند وقت قبل سست و تنبل بود حالا سرحال است. اگر چاق بوده لاغر تر شده و توانسته با شادابی بیشتری درس های دیگرش را بخواند و نمره بهتری بگیرد. متاسفانه هنوز در برخی از دوره های تحصیلی به خصوص ابتدایی به جای آنکه بچه ها خوشحال باشند و با اصول ورزش کنند؛ به جای معلم ورزش، همان معلم کلاسی را می آورند. او هم یک توپ می اندازد جلوی پایشان و می گوید بدوید یا حتی برخی بچه ها را بیرون نمی برند و مجدد آن ساعت سرکلاس درس نگه می دارند. یادم می آید آن دوران هنگام بازی کردن و سروصدا کردن بچه ها، برخی معلم ها می گفتند آقا سروصدا نکن ما درس داریم. اما من می گفتم پنجره ات را ببند. ما باید سروصدا کنیم. این شاد بودن و سروصدا کردن را نباید از دانش آموزان گرفت.»