بیوگرافی فرامرز دعایی

زندگی نامه فرامرز دعایی 

فرامرز دعائی زاده ی لشت نشا از توابع استان گیلان می باشد ، فرامرز دعایی از کودکی با موسیقی آشنا بود و با اصرارپدرش ویولون را آموخت، چرا که پدرش از نوازندگان به نام ویولن بود. دعایی  در سال 45 به صورت جدی به خوانندگی پرداخت و و ترانه هایش از رادیوگیلان پخش شد، اولین ترانه هایش با اقبال عمومی و بی نظیر مردم همراه بود، چرا که مردم گیلان معتقد بودند تن صدای فرامرز دعایی بسیارگیراست. جالب است بدانید که ناصر مسعودی که به بلبل گیلان شهرت دارد تحت تاثیر صدا و اجرای فرامرز دعایی قرار گرفت.

فرامرز دعایی خواننده و آهنگساز بنام استان گیلان می باشد و ترانه های خود را به زبان گیلکی می خواند. فرامرز دعایی در کارنامه هنری خود سابقه نویسندگی و کارگردانی را نیز داراست. فرامرز دعایی پس از ٤٠ سال رو ی صحنه رفت و مردم از دیدن فرامرز دعایی اشک شوق ریختند. دو قطعه قدیمی خواند و مردم همراه با اشک ذوق ترانه او را همراهی کردند. فرامرز دعایی به تدریس موسیقی مشغول می باشد. فرامرز دعایی از پدر خود ویولن زدن را آموخت.پدر فرامرز دعایی از هنرمندان زمان خود بود.دارای دیپلم ادبی است و دارای ٢ فرزند می باشد.فرامرز دعایی متولد سال ٣١ می باشد. 
دعائی سبکی خاص در تصنیف خوانی داشت و خیلی ها سعی کردند به سبک و روش او ، ترانه بخوانند.

فرامرز دعایی دیپلم علوم انسانی دارد.گفتنی است بسیاری از خوانندگان از سبک خاص دعایی خوششان می آید و برای خواندن ترانه به سبک دعایی تلاش می کنند. شاید یکی از دلایل شهرت کم دعایی به هدر رفتن استعدادش به دلیل حضور در مراسم عروسی و محافل بزم بوده است. چرا که فرامرز دعایی تن صدای بسیار عالی و تحریرهای بینظیر داشته است که می توانست دعایی را به یکی از خواننده های بینظیر موسیقی ایرانی بدل کند

آثار قبل از انقلاب فرامرز دعایی

فاصله

پیغام (فارسی و گیلکی)

بهانه

خاموش

گرفتار

فریده

گولی جان

مرا بزن حق داری

مره تنها بنه‌ای

اگه می دس برسه

بیا مره یاری بده

تی ناز مره بایه

هیچی به دنیا نمانه

مگه مگه می دیل خدا نره

گول مریم

به به به چی عجب یاد فقیران بکودی

فصل بهار لاکوی

فدایی (با ترانه‌ای از شیون فومنی)

آثار بعد از انقلاب فرامرز دعایی

۱۳۸۲ / زاکی جان / شعر و ملودی از فرامرز دعایی /تنظیم استاد منوچهر ویسانلو / ناظر ضبط آقای شهاب آزادی وطن

۱۳۹۲ / نصیحت